✩ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

 

Ελληνική πεζογραφία:

Κωνσταντία Κοζανίτου «Μια ανάσα η ζωή», εκδ. Κέδρος, σελ. 224

“Μια γυναίκα σε αναζήτηση πατρίδας και ταυτότητας. Τρεις τόποι που καθορίζουν τη ζωή και τις επιλογές της: Θεσσαλονίκη, Μικρασία, Ιεροσόλυμα. Διαδοχικοί σταθμοί στη γεμάτη ανατροπές πορεία της φωτίζουν τη γεμάτη ανατροπές ζωή της”.
Η Αθανασία συναντάει το πεπρωμένο της στα Ιεροσόλυμα, όπου ζει την εφηβεία και την ενηλικίωσή της μεσούντος του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, χωρίς ποτέ να πάψει να αναζητά τη γνώση που θα την κάνει καλύτερη.
Κάθε σταθμός, ένα ψηφιδωτό ανθρώπων, ένας κόσμος πολύχρωμος που καλεί την ηρωίδα να αναμετρηθεί με το παρελθόν και με το παρόν, και, κυρίως, να επαναπροσδιορίσει τις επιλογές της.
Ο ξεριζωμός, η προσφυγιά, η προδοσία διαμορφώνουν τον χαρακτήρα της, ενώ, παράλληλα, ισχυροποιούν τις αξίες που τη διέπουν. Η αυταπάρνηση, η αγάπη, ο σεβασμός θα την οδηγήσουν στην αρμονική συνύπαρξη που ονειρεύεται; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Λία Νικολάου «Να μ’ αγαπάς», εκδ. Βακχικόν, σελ. 254

«Σε κοίταζα με μάτια που άστραφταν από χαρά, όση ώρα κοιμόσουν γαλήνια. Ήσουν υπέροχος, έτσι ελεύθερος από προβλήματα, καλέ μου, ίσως κι από όνειρα. Ολόγυμνος… ποθητός… Ένα μαρμάρινο άγαλμα, ικανός να θεραπεύσεις με την αγλαόμορφη εικόνα σου όσα μακρινά με είχαν πληγώσει στη ζωή.
Παρατηρούσα το στήθος σου να πάλλεται με μικρές, ήσυχες αναπνοές. Τα μακριά σου δάχτυλα τινάζονταν ελαφρά στο άγγιγμα του αέρα που έμπαινε από το παράθυρο. Παράξενα ένιωσα αναγνωρίζοντας εκείνη την ώρα πως ήσουν εσύ που πάντα ονειρευόμουν από παιδί.»
Ο Αλέξανδρος γράφει ένα γράμμα με αποδέκτη τον σύντροφό του Πάνο και, ταυτόχρονα, μας μεταφέρει την προσωπική τους ιστορία. Μέσα από τα ταξίδια της μνήμης, στην κοινή τους διαδρομή αλλά και στα όσα έζησαν πριν συναντηθούν, μαθαίνουμε για τις διαφορετικές όψεις του έρωτα, τα στερεότυπα της κοινωνίας, τους φόβους και τις μύχιες σκέψεις που βασανίζουν τον νου όλων των ανθρώπων. Το “Να μ’ Αγαπάς” είναι μια λυρική, ερωτική επιστολή που αποσκοπεί στη διαχείριση της απώλειας και στην έκφραση της αληθινής αγάπης· μια ιστορία για την αφοσίωση και την ολοκληρωτική παράδοση· μια κατάθεση ψυχής που μας δείχνει τον τρόπο ώστε να ανακαλύψουμε τον δρόμο για την ευτυχία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Αλέξανδρος Καψοκόλης «Το Άβατο /Η Ματωμένη γη», εκδ. Βακχικόν, σελ. 334

Σήμερα κλείνω τα πενήντα δύο μου και είναι το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί πραγματικά μιας και, απ’ ό,τι όλα δείχνουν, έφτασε το τέλος μας. Πεντακόσιες δεκαεφτά χιλιάδες άνθρωποι! Τόσοι επέζησαν από τον φονικότερο πόλεμο που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Ο πόλεμος αυτός ξεκίνησε είκοσι χρόνια πριν και δεν ήταν μεταξύ μας… Το μέρος όπου καταφύγαμε αρκετοί από εμάς το ονομάσαμε Άβατο, καθώς πιστεύαμε πως ήταν απλησίαστο ή απρόσιτο. Η κανονική του ονομασία πριν ξεσπάσουν όλα αυτά ήταν Σταθμός 8, ένα λιμάνι της Βοστόνης στην πολιτεία της Μασαχουσέτης.
2… μ.Χ. Οι εννιά ηγέτες των ισχυρότερων κρατών του κόσμου καλούνται να λύσουν το πρόβλημα του υπερπληθυσμού του πλανήτη. Η απόφαση που παίρνουν οδηγεί άθελά τους την ανθρωπότητα στην καταστροφή της. Οι λίγοι που επέζησαν παραμένουν κλεισμένοι σε μια βάση, το Άβατο, και προσπαθούν όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να μάθουν γιατί οδηγήθηκαν εκεί, στο τέλος τους. Εκτός από το άγνωστο, μια νέα απειλή εμφανίζεται, ένα νέο «είδος», που θέλει να κυριαρχήσει στη Γη. Ονομάζονται Σκοτεινοί και ήρθαν για να μείνουν και όχι για να συνυπάρξουν.(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Σταμάτης Πολενάκης «Η πάλη με τον Άγγελο», εκδ. Ενύπνιο, σελ. 176

Η πάλη με τον Άγγελο ακολουθεί το νήμα των πραγματικών, ιστορικών γεγονότων που οδήγησαν τον Ντοστογιέφσκι στη συγγραφή του μυθιστορήματος “Οι Δαιμονισμένοι”. Ο Ντοστογιέφσκι δεν υπήρξε προφήτης ή μάντης. Προειδοποίησε όμως για τον κίνδυνο και διέβλεψε, εκφράζοντας με απαράμιλλη λογοτεχνική δύναμη, τις δραματικές συνέπειες που μπορεί να έχει πάνω στην ανθρώπινη ζωή η τυφλή πίστη στη λογική και στην πρόοδο και σε μια αόριστη, μελλοντική γενική ευτυχία στο όνομα της οποίας μπορεί κάποιος ν’ αποδεχθεί τα πάντα, ακόμα και τα δάκρυα και τα βάσανα των παιδιών. Η πάλη με τον Άγγελο περνά με οδηγό έναν κεντρικό αφηγητή μέσα από την ουτοπία και τη μεγάλη επαναστατική τραγωδία του εικοστού αιώνα, για να καταλήξει σ’ ένα είδος αποκάλυψης με την εικόνα ολόκληρης της ανθρωπότητας παγιδευμένης μέσα σ’ ένα αεροπλάνο τυλιγμένο στις φλόγες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Κώστας Θ. Καλφόπουλος «10 ανεπίδοτες επιστολές», εκδ. Gutenberg, σελ. 184

Οι 10 ανεπίδοτες επιστολές επαναφέρουν τον συγγραφέα -και ταξιδεύουν τον αναγνώστη- στον αλλοτινό χωροχρόνο της αλληλογραφίας και των ταχυδρομείων, που διαμόρφωσαν από την εποχή του Διαφωτισμού μια τέχνη υψηλή, και ταπεινή συνάμα, ξεχασμένη πλέον στον σημερινό ψηφιακό κόσμο των email και των social media.
Σε αυτές όχι μόνο αποτυπώνεται η απόπειρα του επιστολογράφου να επικοινωνήσει, εκ των υστέρων έστω, με πρόσωπα και προσωπικότητες του προηγούμενου αιώνα που επικαθόρισαν “τα χρόνια της μαθητείας” του αποστολέα, αλλά επίσης επιχειρείται μια έκκεντρη προσέγγιση της ζωής και του έργου τους, πέρα από τα τετριμμένα και τα στενά δημοσιογραφικά πλαίσια.
Αυτές οι “ανοιχτές επιστολές”, που απευθύνονται σε Έλληνες και ξένους συγγραφείς, δημοσιογράφους, ηθοποιούς αλλά και “χάρτινους ήρωες” του 20ού αιώνα (Simenon, Βασιλικός, Διακογιάννης, Γώγου, Σαββόπουλος κ.ά.), διαβάζονται σαν ένα σύγχρονο σπονδυλωτό “επιστολικό μυθιστόρημα”, ως ημιτελείς συνεντεύξεις, αλλά και ως προσωπική εξομολόγηση του αποστολέα προς τους παραλήπτες τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Δημήτρης Καταλειφός «Συμπληγάδες γενεθλίων», εκδ. Πατάκη, σελ. 88

«Έτρεχα να αγοράσω το τετράδιο. Πίσω στο σπίτι η μαμά καβούρδιζε τον χαλβά. Το γλυκό που ακόμα αγαπώ. Όταν θα γύριζα, θα ήταν όλοι εκεί. Ο μπαμπάς, η μαμά, τ’ αδέλφια, η Μαριώ. Τα είχα όλα. Τους είχα όλους. Έτρεχα να αγοράσω το τετράδιο ξέροντας τι θα πει ευτυχία.»
Εξήντα πέντε σύντομα κείμενα ποιητικής πρόζας, που έγραψε ο Δημήτρης Καταλειφός -τα περισσότερα μέσα στον εγκλεισμό λόγω της πανδημίας- από τα τέλη Φεβρουαρίου έως τις 21 Μαΐου 2020, παραμονή των γενεθλίων του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μάχη Τζαβέλλα «Ήρεμα Φεύγω», εκδ. Γκοβόστη, σελ. 268

Ένα σοβαρό ατύχημα διαταράσσει ανεπανόρθωτα τον ψυχισμό του νεαρού ήρωα και τον φέρνει αντιμέτωπο με όσα θεωρούσε δεδομένα και αυτονόητα. Βιώνοντας μια πρωτόγνωρη, εφιαλτική κατάσταση, αναγκάζεται να συμφιλιωθεί και να συνυπάρξει με παλιούς, γνώριμους, αλλά και νέους εφιάλτες του. Διαμελισμένος ανάμεσα σε τόπο και χρόνο, μετέωρος ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασίωση, δυσκολεύεται να αποδεχθεί ότι τις σκέψεις και τις πράξεις του διατρέχει το σκοτεινό ποτάμι του έρωτα. Τα νερά του ποταμού αυτού διαρκώς παρασέρνουν γυναικεία σώματα, καλώντας τον να τα αγγίξει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Τρισεύγεννη Γιαννακοπούλου «Ένα καναρίνι ήταν», εκδ. ΑΩ

Στην ταραγμένη εποχή του Εμφυλίου, ο φόνος του πατέρα της για κτηματικές διαφορές και η κλοπή ενός θησαυρού που της ανήκει πυροδοτεί μια δραματική ανατροπή στη ζωή της όμορφης Αφροδίτης που μένει έγκυος και γεννάει τη Μελίνα, με το στίγμα του εξώγαμου. Η μικρή βρίσκει αποδοχή και αγάπη μόνον από τη συνομήλική της Αμαλία, ένα ανεστραμμένο είδωλο του εαυτού της. Τα δυο κορίτσια θα ακολουθήσουν διαφορετικές πορείες στη ζωή τους. Η Μελίνα, χωρίς να σκεφθεί τις συνέπειες, θα πετάξει μακριά από τις προκαταλήψεις και τα κρυμμένα μυστικά που τη φυλακίζουν. Για τελείως (;) διαφορετικούς λόγους θα φύγει μακριά και η Αμαλία. Τα νήματα της ζωής των δύο κοριτσιών κινούν οι γυναίκες -ως μητέρες, ερωμένες ή ανέραστες «γεροντοκόρες»- που και οι ίδιες είναι θύματα και θύτες του φύλου τους. Ένα μυθιστόρημα με επίκεντρο το θηλυκό φύλο, που σε κάθε εποχή έρχεται αντιμέτωπο με το ερώτημα της γυναικείας ταυτότητας.

Γιάννης Κατσίκης «Ο Γραικός Θαλασσοπόρος Χουάν Ντε Φούκα», εκδ. ΑΩ

Ο Κεφαλονίτης Ιωάννης Φωκάς ή Απόστολος Βαλεριάνος ήταν θαλασσοπόρος του 16ου αιώνα, που δοξάστηκε στην υπηρεσία του ισπανικού στέμματος με το όνομα Χουάν ντε Φούκα στον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό, ζώντας ένα μεγάλο διάστημα της ζωής του στις τότε ισπανικές κτήσεις της Αμερικής. Σήμερα, ένα θαλασσινό πέρασμα στον Νοτιοδυτικό Καναδά έχει τ’ όνομά του, ενώ το άγαλμά του υπάρχει στο Βανκούβερ. Στο μυθιστόρημα αυτό ο Γιάννης Κατσίκης, αξιοποιώντας όλες τις υπάρχουσες πηγές, βιογραφεί το ιστορικό πρόσωπο και ταυτόχρονα αναπλάθει με λογοτεχνική ζωντάνια ολόκληρη εκείνη την ταραγμένη και βίαιη εποχή των αποικιών, των κονκισταδόρων, της πειρατείας και του ανταγωνισμού των Μεγάλων Ναυτικών Δυνάμεων για το μοίρασμα του κόσμου.

 

Αστυνομικό μυθιστόρημα:

Ανδρέας Θωμόπουλος- Πολυχρόνης Κουτσάκης «Show Business», εκδ. Πατάκη, σελ. 352

Υπάρχει ένας χώρος όπου οι μεγαλύτεροι ονειροπόλοι συνυπάρχουν με τους μεγαλύτερους απατεώνες. Οι πιο αθώοι γκριζάρουν δίπλα στους πιο επικίνδυνους εγκληματίες. Καλώς ήρθατε στη Show Business.
Αθήνα, 2011: Η νεαρή Μελίνα περνάει από γραπτή συνέντευξη για να εργαστεί σε πολυεθνική διαφημιστική εταιρεία. Προκειμένου να εντυπωσιάσει τον διάσημο επικεφαλής της εταιρείας, Άλεξ Ράνθο, καταστρώνει στο χαρτί ένα εξωφρενικό διαφημιστικό σχέδιο.
Λος Άντζελες, 2019: Ο Τζακ Κουίν, πρώην μεγάλος χολλυγουντιανός σταρ, προσπαθεί να βρει έναν ρόλο για να ξαναφτιάξει την καριέρα του. Ασκεί μεγάλη πίεση στον ατζέντη του, κι εκείνος τότε αποφασίζει να τηλεφωνήσει στον παλιόφιλο του Άλεξ Ράνθο, που πλέον ζει στην Ελλάδα. Ο Άλεξ, ερωτευμένος με τη Μελίνα και παθιασμένος με την έξαψη της αδρεναλίνης που του προκαλεί η δουλειά του, θυμάται το προ οκταετίας επικίνδυνο σχέδιο της Μελίνας – και αποφασίζει να το εφαρμόσει.
Το θρίλερ έχει μόλις αρχίσει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Αγγελική Νικολούλη «Θα γίνω σκιά σου», εκδ. Καστανιώτη, σελ. 306

Αθήνα, μέρες Αποκριάς.
Η Κατερίνα Ασλάνη -μια κοπέλα με μεγάλα όνειρα και πάθος για ζωή- εξαφανίζεται μυστηριωδώς.
Τα ερωτήματα για τους δικούς της βασανιστικά. Εγκατέλειψε τα πάντα κι έφυγε σε άλλη χώρα;
Είδε κάτι τρομερό, την απειλούν και κρύβεται; Έπεσε θύμα δολοφονικής ενέργειας;
Για τη ρεπόρτερ που αναλαμβάνει την έρευνα αρχίζει ένα ταξίδι υψηλού ρίσκου, από την Πλάκα και το Κολωνάκι ως το Παρίσι και από την Πάρο μέχρι τα Γιάννενα και τη Θεσσαλονίκη.
Η αναζήτηση ξεκινά από τα νεανικά στέκια, περνά από ατελιέ καλλιτεχνών και καταλήγει στα σαλόνια της υψηλής κοινωνίας.
Τρία πρόσωπα που εμπλέκονται δυσκολεύουν την έρευνα.
Υπόθεση νεφελώδης, σε αχαρτογράφητα νερά.
Επτασφράγιστα μυστικά και σβησμένα ίχνη.
Μοιραία πάθη, επιπόλαια λάθη, οικογενειακά και κοινωνικά τραύματα έρχονται σταδιακά στην επιφάνεια.
Μια επικίνδυνη αναμέτρηση με τις σκιές.
Μια άγρια μάχη στο σκοτάδι μέχρι να φανεί το φως. Ένα τέλος απρόβλεπτο… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 

Λογοτεχνία για νέους:

Ευαγγελία Θεοδωρίδου «Η… Λιάδα μιας έφηβης», εκδ. Πατάκη, σελ. 616

Ουμέα. Τι θετικό μπορεί να έχει μια πόλη που το όνομά της ξεκινάει με το αρνητικό μόριο ου! Κάτι τέτοιο σκεφτόταν η Δάφνη τη στιγμή που το αεροπλάνο προσγειωνόταν στο αεροδρόμιο. Και δεν είχε και άδικο, αφού από τις πρώτες κιόλας μέρες της παραμονής της εκεί, όλα φαίνονται να πηγαίνουν στραβά. Τι κρίμα που αυτό το αντιλαμβάνεται μόνο εκείνη, καθώς οι γονείς της ζουν ανενόχλητοι τον international έρωτά τους, σίγουροι για την απόφασή τους να εγκατασταθούν στη Σουηδία.
Η Δάφνη θα πρέπει να παλέψει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και να αναθεωρήσει πολλά από όσα πίστευε μέχρι τότε, ρισκάροντας ακόμα και τις σχέσεις της με το αγόρι και τους φίλους της. Αυτό θα την οδηγήσει σε μια σειρά από λάθη που θα φέρουν τους δικούς της πολλές φορές προ εκπλήξεων. Ταυτόχρονα όμως, θα τη βοηθήσουν να ωριμάσει και να ανακαλύψει τις ομορφιές της καινούριας της πόλης, αλλά και άγνωστες πτυχές του εαυτού της.
Κι αν έπαψε να φοβάται το “ου” της Ουμέας, δεν ξέχασε το “Ελλά…” της Ελλάδας. Όταν θα επιστρέψει πίσω σ’ αυτή για τις καλοκαιρινές της διακοπές με τους κολλητούς της και το αγόρι της, τίποτα δε θα είναι το ίδιο. Ή μήπως θα είναι; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)