✩ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

 

Ξένη πεζογραφία:

Rachel O’ Connor «Ψίθυροι της πόλης», Μετάφραση: Φίλιππος Χρυσόπουλος, εκδ. Κέδρος, σελ. 440

1913. Η Θεσσαλονίκη, το σταυροδρόμι των πολιτισμών, έχει μόλις
απελευθερωθεί από τον οθωμανικό ζυγό και έχει περιέλθει στα χέρια των Ελλήνων. Είναι μια πολυπολιτισμική πόλη που κατοικείται από Σεφαραδίτες Εβραίους, Έλληνες, Τούρκους, Βούλγαρους.
Η Μελίνα, μια νεαρή ορθόδοξη Ελληνίδα, ζει σε ένα χωριό της βόρειας Ελλάδας, κοντά στα σύνορα. Όταν αποκαλύπτεται η σχέση της με τον νεαρό Βούλγαρο Ντράγκαν, υποχρεώνεται από την οικογένειά της να πάει στη Θεσσαλονίκη, στο σπίτι του αδελφού της, του δημοσιογράφου Τίτου.
Η Γιάελ, μια νεαρή Σεφαραδίτισσα, παντρεύεται τον Βιδάλ, γιο επιφανούς βιομήχανου της πόλης. Η οικογένειά της θεωρεί ότι ο γάμος είναι το σημαντικότερο πράγμα για μια γυναίκα, ενώ η ίδια διψά να μορφωθεί, να εργαστεί και να γνωρίσει τον κόσμο. Για να τα καταφέρει, ζητά κρυφά τη βοήθεια του Τίτου – παλιού συμμαθητή του άντρα της.
Η Μπρίτζιντ είναι Ιρλανδή καθολική νοσοκόμα που κατατάσσεται στον αγγλικό στρατό για να ξεφύγει από την ταραγμένη πατρίδα της και από μια δύσκολη προσωπική σχέση. Ακολουθεί τα βρετανικά στρατεύματα, και από την Αίγυπτο φτάνει στη Λήμνο και, τέλος, στη Θεσσαλονίκη, όπου γνωρίζει τον Τίτο και συνδέονται ερωτικά.
Οι τρεις γυναίκες τολμούν να χαράξουν την πορεία της ζωή τους σύμφωνα με τις προσωπικές τους επιθυμίες, αψηφώντας τα εμπόδια που θέτουν η καταγωγή τους, η κοινωνία και η αστάθεια που επικρατεί στα Βαλκάνια εκείνη την εποχή λόγω των αλλεπάλληλων πολεμικών συγκρούσεων.

 

Ποίηση:

Αγγελική Σιδηρά «Οίμοι, λέγουσα», εκδ. Κέδρος, σελ. 48

Δείγμα γραφής:

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕΙΣ

Ο μικρός μου γιός
παίρνει τον ρόλο του πατέρα μου.
“Κουλιώ” με αποκαλεί
και ξαναγίνομαι μικρή
κι εκείνος μεγαλώνει, ο προστάτης μου.
Ο πιο μεγάλος αποφεύγει να με προσφωνεί,
κι αν υποχρεωθεί
“μαμά” με λέει
ντροπαλά σχεδόν
και είναι σαν να θέλει
να κρυφτεί από τον εαυτό του.
Ο Αλέξης μου “μάνα” θαρρετά με φώναζε
– προσέξτε τον παρωχημένο χρόνο –
και τα σπλάχνα μου τραντάζονταν
καθώς με ταύτιζε
με τον υπέρτατό μου ρόλο.
Τώρα ίσως να καταλάβατε
γιατί θρηνώ. “Μάνα” ποτέ,
ποτέ δεν πρόκειται να ξανακούσω.

Γιώργος Τσελώνης «Τοπογράφος ονείρων», εκδ. Κέδρος, σελ. 104

Δείγμα γραφής:

Φαρσέρ ημών
ο εν τοις παγεροίς
αγιασθήτω το ανόμημά σου·
απελθέτω η τυραννία σου·
γενηθήτω το μειδίαμά σου,
ως εν ουρανώ
κι επί της ακτής·
τον πόνον ημών τον περιούσιον
μετρίασον σήμερον·
και άφες ημίν τα ονειροπολήματα ημών,
ως και ημείς αφίεμεν τοις εγερθέταις ημών·
και εμβάπτισον ημάς εις ηδονισμόν,
αλλά ρύσαι ημάς
από του ανιαρού.

Ευγένιος Δαμουλάκης «Εξ αλλοτρίων τα ημέτερα», εκδ. Κέδρος, σελ. 56

Δείγμα γραφής:

Πόσο δική μας είναι η ζωή;
Διά πυρός και σιδήρου
στο αμόνι και στο σφυρί.
Ανούσιοι σημαντικοί,
αδιάφοροι διάφοροι,
σύντροφοι, φίλοι…

Κάποτε σε πείθουν
ότι είμαστε ίσοι
να ξεχωρίζουν άλλοι.

Νομίζεις,
βλάπτεις μαζί μ’ αυτούς
τον εαυτό σου.

Χρήστος Κεραμίδης «Παράκτιες διαδρομές», εκδ. Κέδρος, σελ.120

Δείγμα γραφής:

Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΝΑ ΤΗ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΛΗ

Είναι οι γιρλάντες από φώτα, που απλώνονται
από τη μια άκρη της στην άλλη.
Όπου κι αν σταθείς, δεν μπορείς να τη δεις όλη.
Είναι οι χερσόνησοι,
οι κάβοι που σ’ εμποδίζουν να βλέπεις.
Είναι η δυσκολία που σε κάνει να φαντάζεσαι
πως η άλλη μισή είναι πιο γοητευτική.

 

Επιστολογραφία:

Φραντς Κάφκα «Γράμματα στη Μίλενα», Μετάφραση: Τέα Ανεμογιάννη, εκδ. Κέδρος, σελ. 272

Η αλληλογραφία του Φραντς Κάφκα με τη Μίλενα Γέσενσκα άρχισε το 1920, όταν εκείνη μετέφραζε στα τσέχικα τα πρώτα σύντομα διηγήματά του. Η επαγγελματική σχέση τους σύντομα μετατράπηκε σε φλογερό έρωτα που διήρκεσε ως το 1923. Η νεαρή τότε Τσέχα μεταφράστρια τον θαύμαζε και είχε εκτιμήσει τη μεγαλοφυΐα του πολύ πριν από τους περισσότερους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους. Και εκείνος της εμπιστεύτηκε τα
ημερολόγιά του ξεγυμνώνοντας μπροστά της την καρδιά και τη συνείδησή του.
Τα γράμματα αυτά κατέχουν ιδιαίτερη θέση στην πλούσια αλληλογραφία του Κάφκα. Είναι ακριβή στη διατύπωσή τους και άψογα στον συμβολισμό τους.
Μεστά από ανθρώπινο μεγαλείο αλλά και αδυναμία, πάθος αλλά και δειλία, μαρτυρούν μια συνταρακτική ιστορία αγάπης που παρέμεινε επί της ουσίας σχέση δι’ αλληλογραφίας.

 

Εφηβική λογοτεχνία:

Δημήτρης Μαμαλούκας «Οι 4 ξεχωριστοί ντετέκτιβ: Το Αγκμαράλο», εικονογράφηση: Γιώργος Ζγουρός, εκδ. Κέδρος, σελ. 160

Οι φετινές διακοπές του Ντιν Κόνραντ και των υπόλοιπων 4 ξεχωριστών ντετέκτιβ θα είναι λίγο διαφορετικές. Οι μαμάδες τους πρόκειται να τους στείλουν σε μια κατασκήνωση σ’ ένα ειδυλλιακό μέρος. Όλα θα ήταν τέλεια αν δεν υπήρχε η φήμη ότι η κατασκήνωση είναι χτισμένη στην όχθη μιας στοιχειωμένης λίμνης. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι φήμες λένε ότι στο διπλανό βουνό ζει ο Μεγαλοπόδαρος, ένα τέρας τρία μέτρα ψηλό που δε διστάζει να επιτίθεται και να τρομοκρατεί όποιον έχει την ατυχία να πέσει πάνω του. Όταν ο Ντιν με τον κολλητό του, τον Τζέι Παπαδογιαννακόπουλο (παιδί με όνομα σιδηρόδρομο), και τις αδερφές του, τη Μαίρη και τη Σάλι, θα φτάσουν στην κατασκήνωση, το πρώτο βράδυ κάποιος θα προξενήσει χαλασμό.
Ποιος κατέστρεψε την κουζίνα της κατασκήνωσης;
Υπάρχει στ’ αλήθεια ο Μεγαλοπόδαρος;
Θα μπορέσουν οι 4 ξεχωριστοί ντετέκτιβ να λύσουν κι αυτό το μυστήριο; Κι η παράξενη μοβ σφαίρα που έχουν βρει και τους έχει χαρίσει υπερφυσικές δυνάμεις θα τους βοηθήσει;
Και τέλος… Τι είναι αυτό το Αγκμαράλο;
Η τέταρτη περιπέτεια των 4 ξεχωριστών ντετέκτιβ!

Κώστας Στοφόρος «Το ελάφι της Ρόδου», εκδ. Κέδρος, σελ. 232

Καλοκαίρι στην Αστυπάλαια
Μετά τα δραματικά γεγονότα που έζησε στην Καστοριά η γνωστή μας παρέα των παιδιών που ανακάλυψε τον Κώδικα της Λέρου επιστρέφει στα Δωδεκάνησα για να περάσει τις διακοπές της χαλαρά και χωρίς απρόοπτα.
Η γνωριμία τους, όμως, με μια οικογένεια Ιταλών από τη Μεγάλη Ελλάδα και η αναπάντεχη εμφάνιση στο νησί ενός επικίνδυνου κακοποιού, παλιού τους γνώριμου, γίνονται η αφορμή για να μπλέξουν σε άλλη μία περιπέτεια.
Tα παιδιά θα μάθουν από τους Ιταλούς για τον «πρίγκιπα της Ρόδου», μια αληθινή ιστορία αγάπης που μοιάζει με παραμύθι βγαλμένο από τις Χίλιες και μία νύχτες, αλλά και για μία από τις πιο μελανές σελίδες της περιόδου του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου: τη βύθιση του Φιούμε, του πλοίου που εκτελούσε τα δρομολόγια ανάμεσα στα Δωδεκάνησα.
Θα μάθουν, όμως, και για τα δραματικά γεγονότα που συνέβησαν στη Σύμη την ίδια περίοδο αλλά και για την ύπαρξη ενός αρχαίου αγάλματος, εξαφανισμένου για χρόνια. Όλα αυτά θα οδηγήσουν την παρέα σε σκοτεινά και επικίνδυνα μονοπάτια.
Οι ήρωες θα ζήσουν δύσκολες αλλά και όμορφες συναισθηματικές… τρικυμίες. Αναπάντεχοι έρωτες, συγκρούσεις, αλλά και παραμυθένιες βραδιές, στο κατώφλι της εφηβείας.

Γιάκομπ Μ. Λεονάρντ «Βασιλιάδες της Βαβούρας: Φιλικοί σαν τα σκυλόψαρα», μετάφραση: Δέσποινα Κλεομβρότου, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 168

Καλώς ήρθατε στην γούρνα με τα σκυλόψαρα
Από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο καινούργιο σχολείο, κατάλαβα αμέσως, ποιον θα έχω να αντιμετωπίζω εδώ κάθε μέρα. Ο Αμπντί χασκογελάει σαν δεινόσαυρος T-Rex πριν απ΄ το πρόγευμα και οδηγεί την συμμορία του κατευθείαν προς το μέρος μου. Όπου να ‘ναι θα με μετατρέψουν σε τροφή για τα ψάρια. “Είμ’ ο KING OF SCHOOL!”, ανακοινώνει ο Αμπντί και τότε μου συμβαίνει, δυστυχώς, κάτι πολύ βλακώδες: Αρχίζω να γελάω, δυνατά και τρανταχτά! Δεν μπορώ με τίποτα να ξαναβρώ τον έλεγχό μου και να σταματήσω τα γέλια!
KING OF SCHOOL; Συνέχισε να ονειρεύεσαι φίλε! Εδώ θα υπάρξει, στα σίγουρα, μόνο ένας KING, και αυτός – ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ!

Λένα Μερίκα «Ζωή στα ροζ», εκδ. Κέδρος, σελ. 160

Το δαιμόνιο ντετεκτιβικό δίδυμο Μίλτος – Θεοδώρα επί τα ίχνη της δεκαοκτάχρονης Ζωής και της νεαρής θείας της, που έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς.
Μόνο ρόδινη δεν ήταν η ζωή της Ζωής μέχρι σήμερα. Μοναδική ροζ πινελιά, η καδένα με τη ροζ κουκουβάγια, ενθύμιο από μια μάνα την οποία δεν γνώρισε ποτέ – μια μετανάστρια που αναγκάστηκε να φύγει από τη νέα της πατρίδα κυνηγημένη, ή μια αδίστακτη τυχοδιώκτρια που παράτησε σύζυγο και παιδί για να κάνει τη ζωή της; Και ποια είναι η νεαρή θεία, φύλακας άγγελος της Ζωής; Καθώς κανένας στον τόπο καταγωγής ανιψιάς και θείας δεν φαίνεται να νοιάζεται για την εξαφάνισή τους, ο Μίλτος και η Θεοδώρα αρχίζουν μια εξονυχιστική έρευνα, που μέσα από κωμικοτραγικά γεγονότα θα τους οδηγήσει στην ανακάλυψη ενός κόσμου ασφυκτικού, συχνά αμείλικτου, για το γυναικείο φύλο.
Ερευνώντας την υπόθεση, οι δύο φίλοι διασταυρώνουν τα ξίφη τους και ανταλλάσσουν καυστικά σχόλια για τη θέση της γυναίκας σήμερα, την πολιτική ορθότητα, το Μe Τοο.
Τελικά η σύγκρουση αρσενικού – θηλυκού δεν έχει τέλος!

 

Βιβλία για παιδιά:

Βασίλης Παπαθεοδώρου «Μπάμπου, το σκυλάκι του τσουνάμι», εικονογράφηση: Λίλα Καλογερή, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 32

Μιγιάκο, Ιαπωνία, 2011: Λίγη ώρα πριν η πόλη χτυπηθεί από μεγάλο τσουνάμι, μια σκυλίτσα τραβά επίμονα την ηλικιωμένη κυρία της έξω από το σπίτι. Η ιδιοκτήτρια νομίζει ότι θέλει να πάνε βόλτα, αλλά η Μπάμπου την οδηγεί προς τον κοντινό λόφο. Όταν τελικά φτάσουν στην κορυφή και δει πίσω της την πλημμυρισμένη περιοχή, τότε θα συνειδητοποιήσει ότι η πιστή της φίλη τής έσωσε τη ζωή.
Η σειρά “Απρόσμενοι Φίλοι” απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας. Οι ιστορίες είναι βασισμένες σε πραγματικά περιστατικά ηρωισμού, πίστης και αφοσίωσης ζώων, ενώ κάθε βιβλίο περιλαμβάνει παράρτημα με τα πραγματικά γεγονότα, καθώς και βασικές γνώσεις σχετικές με την κάθε ιστορία.

Μαρία Παπανικολάου «Το παλάτι του Ήλιου», Εικονογράφηση: Σάντρα Ελευθερίου, εκδ. Καλέντης, σελ. 40

Ήταν κάποτε μια χώρα μακρινή και ζεστή, που γύρω της χόρευε η ξανθή άμμος, φτιάχνοντας αμμόλοφους και που ο ήλιος τη διάλεξε για να ξαπλώνει στο ατελείωτο χαλί της. Ανάμεσα στους αμμόλοφους όμως υπήρχε μια καταπράσινη πολιτεία, που ξεφύτρωσε λες από παραμύθι. Ο βασιλιάς της Σόλο ζούσε με την κόρη του τη Σολέτα σε ένα παλάτι που όμοιό του δεν υπήρχε στη γη. Η ζωή κυλούσε όμορφα για τον Σόλο και την κόρη του αλλά και για τους κατοίκους της πολιτείας, που ζούσαν ευτυχισμένοι την κάθε μέρα τους. Όμως τίποτα δεν είναι αιώνιο και όταν ο βασιλιάς έφυγε από τη ζωή, έπρεπε η κόρη του να πάρει τη θέση του… Σύμφωνα με τους πιστούς, σοφούς, συμβούλους του, ο Σόλο είχε αφήσει ένα μικρό σεντούκι που έκρυβε μια μεγάλη δοκιμασία για την πριγκίπισσα Σολέτα ώστε να γίνει βασίλισσα…
Η δύναμη της σκέψης, η πίστη στον εαυτό μας και στους άλλους, η έννοια του “μαζί” και της κοινότητας μέσα σε ένα παραμύθι που μέσα από την αφηγηματική τέχνη και τους στερεοτυπικούς χαρακτήρες μεταφέρει στα παιδιά μηνύματα διαχρονικά.