Fractal

Οι πρώτοι εγγεγραμμένοι κατά συρροήν δολοφόνοι

Γράφει ο Άντυ Βρόσγος // *

 

Γιάννης Ράγκος «Μυρίζει αίμα», εκδ. Καστανιώτη, 2019

 

Οι Γερμανοί δεν ήταν φίλοι μας.

Ο Χέρμαν Ντουφτ και ο Χανς Βίλχελμ Μπασενάουερ, δεν είχαν καμιά σχέση με την Κατοχή και την στρατιωτική μηχανή του Αδόλφου Χίτλερ που αιματοκύλησε την Ελλάδα κατά τα έτη 1941-1944 (σε μερικές περιοχές παρέμειναν γερμανικές φρουρές μέχρι και το καλοκαίρι του 1945). Ήταν Γερμανοί πολίτες, που σε διάστημα 40 μόλις ημερών (αρχές Μαρτίου-μέσα Απριλίου του 1969), δολοφόνησαν αναίτια 6 ανθρώπους στην Ελλάδα, 25 χρόνια μετά τα εγκλήματα των προγόνων τους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι δυο τους ήταν οι πρώτοι καταγεγραμμένοι κατά συρροήν δολοφόνοι στη χώρα μας και μέχρι σήμερα παραμένουν οι κάτοχοι του αιματοβαμμένου «ρεκόρ» θυμάτων.

Με αυτήν την υπόθεση καταπιάνεται ο Γιάννης Ράγκος στο Μυρίζει Αίμα. Αλλά δεν στέκεται μόνο εκεί και αυτό είναι που κάνει ξεχωριστό το μυθιστόρημα του. Η εξιστόρηση είναι συναρπαστική ξεφεύγοντας από την μηχανιστική -πολλές φορές- δημοσιογραφική γραφή. Εκτός της εξονυχιστικής έρευνας που καταφανώς προηγήθηκε, ο συγγραφέας μας μεταφέρει στην ταραγμένη εποχή της επταετίας χωρίς όμως να περιορίζεται αυστηρά στον Ελλαδικό χώρο. Θα έλεγα ότι δεν περιορίζεται καν στον πλανήτη Γη αφού μέσα από τις σελίδες του περνούν, χωρίς αυτό να ξενίζει, ο δικτάτορας Παπαδόπουλος και οι «περίφημοι» λόγοι του, ο Μίμης Δομάζος και τα καπρίτσια του, μέχρι και ο Νιλ Άρμστρονγκ και τα πρώτα βήματα του στη Σελήνη.

Δεν ξέρω αν είναι ιεροσυλία αλλά εμένα μου θύμισε το Εν Ψυχρώ του Τρούμαν Καπότε που αποτελεί όχι μόνο ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία αλλά και την επιτομή του Non Crime fiction.

 

Γιάννης Ράγκος

 

Το ψηφιδωτό του Ράγκου, πέραν των δύο ειδεχθών δολοφόνων, συνθέτουν έλληνες μικροαστοί, μεροκαματιάρηδες φτωχοδιάβολοι, επιχειρηματίες, φιλόδοξοι αντικομμουνιστές μπάτσοι ταγμένοι στην υπηρεσία του καθεστώτος, πολιτικοί που θα κάνουν οτιδήποτε ώστε να μην τσαλακωθεί η επίπλαστη τάξη και ασφάλεια. Μια κοινωνία του άρτου και του θεάματος σε μια χώρα του αποφασίζομεν και διατάσσομεν, την ίδια ώρα που στην Ευρώπη κυριαρχούν τα συνθήματα του Μάη του 68.

Με άρτια δομή, πινελιές από τον Tύπο (ελληνικό και διεθνή) και τη μουσική της εποχής, το μυθιστόρημα κυλάει όπως μια ταινία του Σαμ Πέκινπα.

Στην περίπτωση μας όμως, ο αναγνώστης γνωρίζει ότι το Αίμα που μυρίζει είναι πέρα για πέρα αληθινό.

 

 

 

* Ο Άντυ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 αλλά κόβει από την ηλικία του 4 χρόνια γιατί δεν αναγνωρίζει αυτά της Χούντας. Είναι πατέρας δύο υπέροχων παιδιών. Ήρωας του ο Δον Κιχώτης. Οικονομολόγος(MSc) κατ΄ επάγγελμα και συγγραφέας κατά φαντασία από χόμπι, αλλά μη του το πείτε και του χαλάσετε το όνειρο.

Έχει αρθρογραφήσει κατά καιρούς σε εφημερίδες, ηλεκτρονικά περιοδικά και blogs, (Documento, Tvxs, Ημερησία, Πριν, Iskra, Ovi, Alma Radio) για οικονομικά και κοινωνικοπολιτικά θέματα,  ενώ δημοσιεύει ποιήματα, διηγήματα, flash fiction ιστορίες και βιβλιοκριτικές, σε λογοτεχνικές σελίδες, ηλεκτρονικά μέσα και εφημερίδες. To 2019 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Χρήσιμοι Ηλίθιοι» από τις εκδόσεις Κύφαντα. Έχει συμμετάσχει  στα Συλλογικά έργα: Αστυνομικές Ιστορίες (Εκδόσεις 24 γράμματα 2020), Κόκκινος Συναγερμός (συλλογή διηγημάτων σε ηλεκτρονική μορφή της ομάδας φίλοι Αστυνομικής Λογοτεχνίας 2020), Pandemia (Συλλογή διηγημάτων της Λογοτεχνικής σελίδας Nyctophilia.gr σε ηλεκτρονική μορφή) Στις Ποιητικές Συλλογές: Ποιητικές Συμπλεύσεις 3, Ρευστά όρια (εκδόσεις Εντύποις 2019), Τολμηροί Στίχοι (εκδόσεις MY STORY 2020) Και στην συλλογή ιστοριών flash fiction Μονοπάτια της γραφής (εκδόσεις ΕΝΤΥΠΟΙΣ 2020). Διηγήματα του έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Τον Απρίλιο του 2021, κυκλοφόρησε το δεύτερο μυθιστόρημα του, ΑΒΑΡΙΤΙΑ, από τις εκδόσεις Κύφαντα ενώ τον Μάιο του ίδιου έτους κυκλοφόρησε η νουβέλα “Τι κάνεις ρε” που γράφτηκε μαζί με τη συγγραφέα Έλενα Χουσνή. Μέλος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top