Fractal

Kι΄ αν ο Μινώταυρος δεν ήταν τέρας;

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Φίλιπ Σίμπσον «Μινώταυρος», Μετάφραση: Βασιλική Κόκκινου, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, σελ. 408

 

Τα ψευδο-ιστορικά μυθιστορήματα κρύβουν αρκετές παγίδες αλλά και μια ξεχωριστή αναγνωστική γοητεία. Στην περίπτωση του Φίλιπ Σίμπσον και του βιβλίου του ‘’Μινώταυρος’ (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα) ισχύει μάλλον το δεύτερο. Ο Σίμπσον ξαναγράφει με μοναδική ικανότητα και μεγάλη πειστικότητα την ιστορία του μυθολογικού τέρατος που κατοικούσε στον λαβύρινθο του Μινωικού ανακτόρου. Και στο τέλος των 400 σελίδων βιβλίου του κάνει τον αναγνώστη του να αναρωτηθεί ‘’και αν τα πράγματα δεν έγιναν έτσι όπως τα ξέρω ή τα έμαθα;’’. Ο Σίμπσον βασίζει την εξαιρετικά πετυχημένη ιδέα και εξιστόρησή του σε ένα απλό κανόνα: Τα γεγονότα που έφτασαν σε μας μέσα από τη μυθολογία διαφόρων χωρών (στην προκειμένη περίπτωση την Ελληνική) μπορεί να έχουν όντως συμβεί. Αλλά επειδή δεν είναι ιδιαίτερα λογικό να υπήρχε ένα τέρας (μισός άνθρωπος και μισός ταύρος) που ζούσε από τις σάρκες νεαρών Αθηναίων στα σκοτάδια του Μινωικού ανακτόρου δίνει μια συγγραφική και αφηγηματική εξήγηση πολύ πιο λογική! Την ιστορία του εξιστορεί σε μια μορφή αφηγηματικής βιογραφίας ο ίδιος ο Μινώταυρος. Χίλια χρόνια μετά τα γεγονότα του λαβύρινθου. Ακροατής του ο Οβίδιος που εκτός από γερό ποτήρι επιλέχθηκε από τον αιωνόβιο Μινώταυρο γιατί είχε ασχοληθεί με το συγκεκριμένο κομμάτι της μυθι-ιστορίας. Ο Μινώταυρος που είναι στην πραγματικά ένας δυσμορφικός από τη γέννηση του άνθρωπος, καταδικασμένος να σκορπάει στο πέρασμα του την απέχθεια και τον φόβο στους γύρω του, είναι –σύμφωνα με τη δράση του βιβλίου- ένας τραγικός άνθρωπος. Όχι μισός άνθρωπος και μισός ταύρος. Αλλά κάποιος που η ιστορία αγνόησε όταν έπρεπε να τον αναγνωρίσει και μετέτρεψε αργότερα σε ένα ανθρωποφάγο κτήνος. Στο πρώτο σκέλος εμπλέκεται κυρίως και η σχέση του με τον Θησέα που όσο και αν ακούγεται επίσης παράξενο χρονολογείται πολύ νωρίτερα από τη μοιραία μυθολογική τους συνάντηση στον λαβύρινθο. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να γράψουμε περισσότερα γιατί κινδυνεύουμε να στερήσουμε από τον αναγνώστη κάθε ίχνος ενδιαφέροντος για την εκδοχή της ιστορίας που παρουσιάζει ο Σίμπσον.

 

Philip Simpson

 

Το βιβλίο δεν διεκδικεί λογοτεχνικές δάφνες αλλά είναι καλογραμμένο και γρήγορο, κάτι που σημαίνει ότι δεν κουράζει με περιττές περιγραφές ή ανούσιες ιστορικές αναφορές. Η εμπλοκή και άλλων μυθολογικών ηρώων της εποχής όπως ο Μίνωας, η Μήδεια, η Αριάδνη κλπ. δίνεται ακριβώς με την ίδια λογική. ‘’Πειραγμένες’’ περσόνες σε σχέση με την μυθολογική αποδοχή. Ο Σίμπσον κατορθώνει να μας μυήσει σε μια σύνθετη ιστορία χωρίς φανφάρες και περιττά στολίδια αλλά κάνοντας και πολύ διακριτά σχόλια για την ανθρώπινη-κοινωνική συμπεριφορά των μινωικών χρόνων. Η αλήθεια είναι ότι δεν απέχει πολύ η συγκεκριμένη συμπεριφορά από τα σημερινά ήθη και έθιμα και τις σύγχρονες κοινωνίες που συνηθίζουν να εξοστρακίζουν και να βάζουν στο περιθώριο (στη χειρότερη περίπτωση) ή να αγνοούν (στην καλύτερη εκδοχή) άτομα με σωματικές δυσμορφίες ή πνευματικές αδυναμίες. Ο λαβύρινθος υπάρχει και στις μέρες μας και δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις οι ‘’Μινώταυροι’’ δεν μοιάζουν αλλά συμπεριφέρονται ως τέρατα. Βιβλίο γρήγορο, καλά και έξυπνα δομημένο που αν κάποιος ξεπεράσει τις αναγκαίες –για να ‘’δέσει’’ η ιστορία- υπερβολές διαβάζεται πολύ ευχάριστα.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top