Ένα σπίτι γεμάτο μυστικά
Γράφει ο Γεώργιος Ελ. Τζιτζικάκης //
«Mexican Gothic» της Σύλβια Μορένο-Γκαρσία, Μετάφραση: Έφη Τσιρώνη, εκδόσεις Κλειδάριθμος
Το «Mexican Gothic» της Σίλβια Μορένο-Γκαρσία μετράει εκατομμύρια πωλήσεων σε όλον τον κόσμο, συνοδεύεται από μια πληθώρα βραβείων, μεταφράζεται σε πάνω από είκοσι γλώσσες και θα μεταφερθεί σε τηλεοπτική σειρά. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος σε μετάφραση της Έφης Τσιρώνη, και αποτελεί ένα βιβλίο για τους φαν των βιβλίων λογοτεχνίας Τρόμου και Μυστηρίου.
Λίγα λόγια για την υπόθεση:
Βρισκόμαστε στο Μεξικό της δεκαετίας του ’50. Εκεί, η Νοεμί Ταμποέδα, μια ασυμβίβαστη και δυναμική κοπέλα, μετά από ένα μυστηριώδες σε περιεχόμενο γράμμα, θα παρακινηθεί από τον αυστηρό πατέρα της να σπεύσει να βοηθήσει τη νιόπαντρη ξαδέλφη της Καταλίνα, η οποία είναι παντρεμένη με έναν γόνο αριστοκρατικής οικογένειας Άγγλων. Κάνοντας το ταξίδι, θα βρεθεί στο Ψηλό Μέρος, όπως ονομάζεται η τοποθεσία όπου θα ταξιδέψει· εκεί, θα συναναστραφεί την αυστηρή οικονόμο Φλόρενς με τους κανόνες της, τον υπέργηρο μα αλλόκοτα «φρέσκο» Χάουαρντ Ντόιλ (τον πατριαρχικό ιδιοκτήτη του Ψηλού Μέρους), τον γιο του Βέρτζιλ (σύζυγο της Καταλίνα) και τον ξάδελφό του Φράνσις. Τα μυστικά ελλοχεύουν σε κάθε γωνιά του παλαιού, βικτοριανού αρχοντικού στο Ψηλό Μέρος και πόρτα την πόρτα που θα ανοίγει η Νοεμί, θα βυθίζεται σε ένα μυστήριο που γυρεύει απαντήσεις και διαθέτει κάμποσες τρομακτικές γωνιές.
Διαβάζοντας το «Mexican Gothic» συνειδητοποίησα πως οι σελίδες του τρέχουν δαιμονισμένα και δεν μπορείς εύκολα να το αφήσεις. Τα διάφορα αλλόκοτα που συμβαίνουν στη Νοεμί και το Ψηλό Μέρος –έναν τόπο, που οφείλω να ομολογήσω ότι σχημάτισε στη σκέψη μου τα σπίτια του Σάλεμς Λοτ, του Στίβεν Κινγκ–, καταφέρνουν να σε γραπώσουν από τον σβέρκο και να σε βαστήξουν μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Η γραφή της δημιουργού σε παίρνει από το χέρι και σε ταξιδεύει μαεστρικά σε ένα απόλυτο page turner που θυμίζει βικτωριανό μυθιστόρημα βουτηγμένο στη μεξικανική κουλτούρα (ναι, γίνεται!) καταφέρνοντας να κάνει την ιστορία της instant classic. Εκτός αυτών, διαφαίνονται ξεκάθαρα οι αναφορές της σε ρατσιστικά αρχέτυπα, στη βία κατά των γυναικών, και σε αλλόκοτα μυστικά με αληθινές ρίζες που πηγαίνουν βαθιά μέχρι τα χρόνια πριν τη Μεξικανική Επανάσταση. Στα δικά μου αναγνωστικά μάτια, αποτελεί ένα κράμα Έμιλι Μπροντέ, Ιζαμπέλ Αλιέντε, Σίρλει Τζάκσον και Μέρι Σέλεϊ, όχι τυχαία όλες τους γυναίκες, καθώς το έργο είναι διαποτισμένο από φεμινιστική δυναμική που αποτυπώνεται στις γυναίκες ηρωίδες του (και μπράβο του!).
«Η Νοεμί άκουσε φωνές, πολύ δυνατές, κι έπειτα μια διαπεραστική κραυγή, όλα όμως ήταν τόσο ακίνητα, τόσο γαλήνια, που είχε γαληνέψει και η ίδια. Ακόμη κι όταν οι κραυγές άλλαξαν τόνο και η έντασή τους φάνηκε ν’ αυξάνεται, δεν φοβήθηκε.
Έφτασε σ’ ένα ξέφωτο και είδε μια γυναίκα ξαπλωμένη στο χώμα. Η κοιλιά της ήταν τεράστια και φαινόταν να γεννάει, πράγμα που εξηγούσε τις κραυγές. Γύρω της υπήρχαν κάμποσες ακόμη γυναίκες που της κρατούσαν το χέρι, έδιωχναν τις μουσκεμένες από ιδρώτα τούφες των μαλλιών από το μέτωπό της, της ψιθύριζαν ενθαρρυντικά. Άντρες κρατούσαν αναμμένα κεριά στα χέρια τους, κι άλλοι φανάρια»
Silvia Moreno-Garcia
Το «Mexican Gothic» αποτελεί μια καλοδουλεμένη δουλειά που μέσα της θα διακρίνεις έναν διάχυτο ρομαντισμό (κυρίως στις εικόνες που αποτυπώνει με δεινή γλαφυρότητα) όσο και καχυποψία σε εκείνα που αφήνει να υπονοηθούν πίσω από την υπόθεση, ενώ –ευτυχώς!– μπαίνει πολύ γρήγορα στο «ζουμί» της πλοκής και δεν αργεί να αποκαλύψει την ανατροπή του (αρκετά πριν τις τελευταίες σελίδες, όπως συνηθίζεται). Οι ήρωές του διαθέτουν ποικιλία και βαστούν λογοτεχνικά μέτρα ο ένας από την προσωπικότητα του άλλου, γεγονός που προσφέρει παλμό στον ρυθμό του έργου και του χαρίζει κινηματογραφική ευρυθμία. Η πλοκή είναι άμεση, δομημένη, διαθέτει ατμόσφαιρα και διαλόγους to the point, δίχως να αφήνει τον αναγνώστη να αποκοιμηθεί με βαρετές αναλύσεις αλλά απαιτώντας την προσοχή του μέχρι να το τελειώσει. Πρόκειται για ένα απολαυστικό ταξίδι γοτθικής ανατριχίλας, μακάβριου, και αδρεναλίνης, οπότε ποντάρω πως δεν θα αφήσει ανικανοποίητο όποιον το επιλέξει προς αγορά (μάλιστα, πιστεύω πως θα παραμείνει στη βιβλιοθήκη του και σε ψηλό ράφι) και σίγουρα θα αγαπηθεί από τους αναγνώστες του είδους λογοτεχνίας Τρόμου και Μυστηρίου.
Κλείνοντας, οφείλω να δηλώσω ότι οι εκδόσεις Κλειδάριθμος με εντυπωσίασαν με την έκδοση αυτού του έργου, καθώς διαπιστώνω πως σπάνε την πεπατημένη της αστυνομικής λογοτεχνίας που εξυπηρετούν τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι εκδότες και τολμούν (πετυχημένα) να ποντάρουν και σε αυτό το μονοπάτι της λογοτεχνίας που αρέσει σε πολλούς από εμάς.
Διαβάστε αυτόν τον μεξικανικό γοτθικό τρόμο, ακούγοντας τον δίσκο «Prehispanic» του Jorge Reyes, από το 1990.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Η λογοτεχνία διεγείρει, αφυπνίζει, ξυπνά τον αυθεντικό εαυτό.
Γράφει ο Αντρέας Μήτσου // Δέσποινα Σιμάκη: «Τούμπα στα πλακάκια», Εκδόσεις «Τόπος», 2022 «Ένα καράβι μες στα μάτια σου δάμαζε τον άνεμο τα μάτια σου ήταν η χώρα που μονομιάς ξαναβρίσκει κανείς» Πολ Ελιάρ, «Τα εφτά ποιήματα
Περισσότερα -
Ποίηση: “Κι ύστερα ήρθαν τα σκυλιά”
Της Κικής Κωνσταντίνου // * Κι ύστερα ήρθαν τα σκυλιά Οδηγούμαι προς το θάνατο και είναι η ανυπαρξία της στιγμής που με ορίζει. Εγκλωβισμένος, σε μία παμπάλαιη πηγή χαράς που μόνος, έρημος, σε μια
Περισσότερα -
✩ Η τελετουργική, μυσταγωγική, κατανυκτική παράσταση τής πρωτότυπης σύγχρονης τραγωδίας τού Χριστόφορου Χριστοφή «Η εκδίκηση τής Μελιτώς» στο προνομιακό θέατρο τού Κέντρου Δελφών με την πανοραμική θέα.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // Η τελετουργική, μυσταγωγική, κατανυκτική παράσταση τής πρωτότυπης σύγχρονης τραγωδίας τού Χριστόφορου Χριστοφή, «Η εκδίκηση τής Μελιτώς» στο προνομιακό θέατρο τού Κέντρου Δελφών με την πανοραμική θέα. Οι χώροι έχουν την
Περισσότερα -
Διήγημα: “Τα οφέλη του κακού δασκάλου”
Του Σπύρου Μάλλιου // Μεγάλη ευτυχία είναι να έχει κανείς κακό ’δάσκαλο. Το γνωρίζω εκ πείρας διότι έτυχε να έχω έναν εκ των χειροτέρων. Ο μαθητής όστις έχει την τύχη να διδαχθεί υπό κακού ’δασκάλου, μαθαίνει πολλά
Περισσότερα -
Διήγημα: «Χαμένη ταυτότητα»
της Βασιλικής Στρατικοπούλου // * Περιφέρομαι για πολλοστή φορά σαν χαμένος στους έρημους δρόμους της μεγαλούπολης. Είναι τρεις το πρωί και όμως δεν έχω σκοπό να γυρίσω σπίτι. Μα για ποιο σπίτι λέω; Εκεί που αισθανόμουν καλά, έπαψε πια
Περισσότερα -
Καψούρα, μελωδίες μα και άλλα συναφή της ζωής μας λαϊκά τεριρέμ μα και στροφές…
Του Χρήστου Νιάρου // * Μελβούρνη Και κεί που οι ζωές και οι στιγμές μας, που από τις μεγάλες ή τις μικρές σε διάρκεια διαδρομές από τις επαφές και της αλληλοσύμπραξης τα παραλειπόμενα αφήσαν πληγές, χαρακιές στο εντός
Περισσότερα -
«Περιπλάνηση και αναζήτηση, στην άγρια και δύσκολη πλευρά των συνόρων»
Γράφει ο Κώστας Τραχανάς // Βαγγέλης Μπέκας «Ο γιός μας», Εκδόσεις Ψυχογιός 2020 σελ. 425 Το χωριό Αϊ- Γιώργης είναι δύο βήματα απ’ τα σύνορα με την Τουρκία. Κρατιέται το χωριό δεν ερήμωσε. Το διέσωσε από τη λήθη
Περισσότερα
