Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Εκτυφλωτικό και πανανθρώπινο όραμα
06/04/2021, 9:53 μμ

Εκτυφλωτικό και πανανθρώπινο όραμα

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // *

 

Γκαμπριέλ Νεγρίν, «Μεταξύ Υψίστου Ιδεατού και Ανθρώπων», εκδόσεις ΝΙΚΑΣ / ποίηση, Αθήνα 2021, σελ. 62, 10,60 €.

 

“Ο Γκαμπριέλ Νεγρίν γεννήθηκε το 1988 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ολοκληρώνοντας τις μουσικές του σπουδές στην Ελλάδα, μετέβη στην Ιερουσαλήμ από όπου και χειροτονήθηκε Ραββίνος. Η θεολογική του κατάρτιση εστιάζει στην στενή σχέση μεταξύ της ιουδαϊκής και της ελληνικής σκέψης. Το ερευνητικό του ενδιαφέρον επικεντρώνεται στις ιδιαίτερες παραδόσεις, στις θρησκευτικές πρακτικές και στην ραββινική βιβλιογραφία των Εβραίων της Ελλάδας με έμφαση σε αυτή των Ρωμανιωτών” (από το “αυτί” του βιβλίου).

Καμιά φορά αυτά τα ευσύνοπτα βιογραφικά λειτουργούν ως ποιήματα σε εικονοστάσιο επωνύμων αγίων πασών των θρησκειών, αφού η Υψηλή Λογοτεχνία γεφυρώνει την ανθρώπινη περιπέτεια με τους υπερσυμπαντικούς νόμους τής Φιλότητος και της Νεμέσεως.

Με γερή αρματωσιά ο νεαρός ραββίνος κινείται ανάμεσα στον Νόμο και στην Τάξη με την ελληνική ελευθερία της καθαρής σκέψεως, των πλατέων οριζόντων, με την συγκρατημένη διονυσιακή ματιά πάνω στο πέλαγο όταν στραφταλίζει ο Ήλιος του Μεσημεριού που μπορεί να είναι και Ήλιος του Μεσονυκτίου, εκεί όπου καταλύονται τα όρια ανάμεσα στα άκρα και συμφιλιώνονται όλα με τη χάρη μιας γάτας που λιάζεται στην ακροθαλασσιά, χορτασμένη από ψάρια και από ζωή, γεμάτη απ’ όλα, ευτυχισμένη.

Το άσπρο και το μαύρο είναι εκφάνσεις του περιορισμένων αντιληπτικών ικανοτήτων ανθρωπίνου μυελού. Οι φωτισμένοι Άνθρωποι απανταχού των εποχών, οι χαρισματικοί ηγέτες, διακρίνουν την αέναη συνένωση των πάντων, πολλαπλασιάζουν και δεν διαιρούν, προσθέτουν και δεν αφαιρούν.

Ο Γκαμπριέλ Νεγρίν είναι πρωτίστως ποιητής, φέρελπις, εγγράφων σοβαράς υποθήκας στο Θησαυροφυλάκιο του Πνεύματος, εκεί που η Νόστος μάς οδηγεί όλους εκόντες-άκοντες, όπως οι πεταλούδες-ψυχάρες έλκονται από το Φως το γαληνόν.

Κι αναφέρομαι συχνά στο Φως σε όλο το πολυποίκιλο φάσμα των εναλλαγών του είναι γιατί η ποίηση του Γκαμπριέλ Νεγρίν είναι χαρούμενη και γεμάτη ζωντάνια, ευαγγελίζεται το παρόν κι απολαμβάνει το τώρα, όχι με την θεοποιητική λατρεία του ελληνιστικού κόσμου, αλλά με την αγιοποιητική αυστηρότητα των ασκητών που διακρίνουν μέσα στα πάντα μια αόρατη Γεωμετρία, ένα Θείο Σχέδιο, το αποτύπωμα τού Νόμου, Εκείνου, του Πρωταρχικού Δημιουργικού Νοός.

 

Γκαμπριέλ Νεγρίν

 

Ο τίτλος της πρώτης του αυτής ποιητικής συλλογής κάτι παραπάνω κι από συμβολικώς φορτισμένος, θαρρείς πως επιχειρεί να αποστραγγίσει, να συνοψίσει, να διϋλίσει όλο το περιεχόμενο αυτού του εκπληκτικού βιβλίου σε ένα και το αυτόν: Πνεύμα συν Ύλη ίσον Ένα, άνθρωπος και δημιουργός, εδώ και τώρα.

Κάπου “Μεταξύ Υψίστου Ιδεατού και Ανθρώπων” κινείται αυτή η μαγνητική βελόνα, το ποιητικό εκκρεμές, το ιδιοφυές αλεξικέραυνο ενός σύγχρονου αλχημιστή και μάγου, που γνωρίζει την μυστική συνταγή να συναιρεί τα ετερώνυμα και να συνενώνει τα ασύμβατα.

Μεγάλος ο ποιητικός άθλος, τόσο σε επίπεδο στιχουργικής ρυθμολογίας, όσο και επίπεδο φιλοσοφικού στοχασμού, αντάξιου ενός ανήσυχου ανθρώπου τουλάχιστον διπλάσιας ηλικίας.

Και δεν είναι η ποσότητα που μάς εκπλήσσει εδώ, αλλά η ποιότητα, το εσωτερικό εκείνο Φως το εκτυφλωτικό που δείχνει μια πλατιά οδό την οποία διανοίγει ο ποιητής με το πανανθρώπινο όραμά του. Δεν θέλω να εικάσω το τέλος αυτής της νικηφόρου πορείας, απομένω όμως ενεός θαυμαστής και ταπεινός ακόλουθος αυτού του ανέσπερου μεγαλείου.

 

 

* O Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας , ποιητής, θεατρολόγος και κριτικός (www.konstantinosbouras.gr)

 

 

metaksi ypsistou cover copy2

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top