Ταξίδια σε διαφορετικές και, συγχρόνως, τόσο ταυτόσημες υπάρξεις και ανθρώπινες ταυτότητες

✩ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

• Οι «Μαριονέτες» του Παντελή Καλατζή.

  

  Από την Ντέμη Αυλωνίτη //     Μήπως, τελικά, όλοι υποκινούμαστε; Εξυπηρετούμε σκοπούς που δεν  συνειδητοποιούμε; Κρεμόμαστε από τα νήματα ενός συστήματος; Ανάλογα ερωτήματα θέτει η ταινία «Μαριονέτες» που θα αρχίσει να προβάλλεται από την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου στις σκοτεινές

  Περισσότερα

• Η ανατομία μιας σχέσης

  

  Από την Αικατερίνη Τεμπέλη //   Εύα Στάμου, “Η Εκδρομή”, εκδόσεις Αρμός, 2016   Η Εύα Στάμου προσωπικά με κέρδισε από τότε που διάβασα το εξαιρετικό της δοκίμιο “Η επέλαση της ροζ λογοτεχνίας” (εκδ.Gutenberg, 2014). Έκτοτε παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον τη

  Περισσότερα

• Ο άνθρωπος που έμαθε να πετά

  

  Γράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης //   Paul Auster «Mr Vertigo», Μετάφραση: Ιωάννα Ηλιάδη, Εκδόσεις Μεταίχμιο, σελ. 344   Ο Πολ Όστερ ή Πώλ Ώστερ όπως τον μετέγραφαν στα Ελληνικά παλαιότερα είναι ένας Αμερικάνος συγγραφέας που το παράξενο κατόρθωμά του ήταν

  Περισσότερα

• Στο βασίλειο των εμμονών

  

  Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //   Δημήτρης Σωτάκης «Ο μεγάλος υπηρέτης», εκδ. Κέδρος   Το νέο βιβλίο του Δημήτρη Σωτάκη «Ο Μεγάλος Υπηρέτης» (εκδόσεις Κέδρος) δεν θα προξενήσει πολλές εκπλήξεις στους πιστούς αναγνώστες του Έλληνα συγγραφέα που τα τελευταία χρόνια

  Περισσότερα

• Διήγημα: “Genesis”

  

  Της Χριστίνας Ντούση //     Το 1987 δεν υπήρχαν κλιματιστικά. Εγώ ήμουν επτά και η αδελφή μου δέκα χρόνια μεγαλύτερη.  Ιούνιος, είχα τελειώσει σχολείο και περνούσα μέρες ατελείωτης βαρεμάρας και ζέστης. Η Μαρία πήγαινε  φροντιστήριο, ότι είχε  γίνει της

  Περισσότερα

• Ποιήματα: “Το Έν, το Απόλυτο!” & “Aπεταξάμην”

  

  Γράφει η Κατερίνα Πήττα // *           Το Έν, το Απόλυτο!   Μια χούφτα χώμα άσε μου! Αμόλευτο! Να σπείρω φως, απ’ τ’ αχνοκέρι της καρδιάς βγαλμένο! Και με την ελεημοσύνη της βροχής, να ‘ρθει να

  Περισσότερα

• Ποίημα: “Το καλοκαίρι πέρασε….”

  

  Του Γιάννη Πρωτοψάλτη // *       Το καλοκαίρι πέρασε….     Σιγά-σιγά, σαν να χορεύουμε με τον ρυθμό των μυρμηγκιών, βρισκόμαστε σε αγκαλιές φωλιών, παραιτούμενοι από τα παιχνίδια του καλοκαιριού. Κρατούμε σταθερά στη μνήμη μας τα στενά σοκάκια

  Περισσότερα

• Σκέψεις καθώς, «μόνο ο αέρας ακουγόταν»

  

  Γράφει ο Σταύρος Σταμπόγλης // *   «Μόνο ο αέρας ακουγόταν». Συλλογή 14ων διηγημάτων της Ευγενίας Μπογιάνου. Εκδόσεις Μεταίχμιο 2016.   Διαβάζοντας, παρά τον ποιητικό τίτλο της συλλογής, δεν θα βυθιστείτε στη σιωπή.  Θα μπορούσα μάλιστα να βάλω  υπότιτλο που

  Περισσότερα

• Το εργαστήρι του συγγραφέα: Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου

  

  “Η δίψα με καίει εμένα και χάνομαι”, Εκδόσεις Πατάκη 2013 Όταν ξεκινώ να γράψω ένα μυθιστόρημα, το πρώτο πράγμα που με βασανίζει είναι μια περίεργη αγωνία. Πώς θα ξεκινήσω και ποια γραφή θα χρησιμοποιήσω. Η γραφή μου συνήθως είναι αναλυτική,

  Περισσότερα

• ☆ Μήπως η Τέχνη έπαψε να έχει νόημα; Δυο λόγια με αφορμή τη νέα έκθεση του Βασίλη Πέρρου «εν οίκω».

  

  Γράφει ο Κωνσταντίνος Μούσσας //       «Η ζωγραφική ήταν πάντοτε τόπος συνάντησης του φανερού με το αθέατο, γιατί ακινητοποιεί τον χρόνο και προσδίδει διάσταση αιωνιότητας[1]».  Ο ορισμός αυτός από τον σπουδαίο Σωτήρη Σόρογκα ίσως αρκούσε για να περιγράψει

  Περισσότερα