Τέσσερα ποιήματα
Της Μαρίας Ιωάννου // *
1. Οι έρωτες τον Αύγουστο …
Είναι αλλιώτικοι
Έχουν μια θλίψη
Κάτι που αρχίζει για να τελειώσει σύντομα
Μια γεύση παγωτό που λειώνει
Μυρωδιά θαλασσινής αύρας που απομακρύνεται
Τον καπνό του τελευταίου πλοίου που φεύγει απ ΄ το λιμάνι
Ένα χάδι μετέωρο
Ένα ταξίδι επιστροφής
Οι έρωτες τον Αύγουστο
Που ξεκινάνε με ένα αντίο
Και εγώ… εγώ που σε γνώρισα Αύγουστο…
2. Να κλαίς θέλω ψυχή μου
Να κλαίς από έρωτα
Όχι γιατί πονάς
Αλλά γιατί γεμίζεις.
Τόσο πολύ
Που ξεχειλίζεις
3. Δεν την φοβάμαι την μοναξιά μου
Την μοναξιά του κόσμου τούτου φοβάμαι
4. Δεν έμαθε ποτέ του το εγώ
Ξεκινούσε πάντα να κλείνει τα ρήματα της ζωής του
από το δεύτερο ενικό
κι όταν στο τέλος έκανε τον απολογισμό
να γράψει το διαγώνισμα
έδωσε κόλλα λευκή
* H Μαρία Ιωάννου γεννήθηκε μια Τρίτη χαράματα, Δεκέμβρη του 1968, σ’ ένα χωριό κοντά στη Λευκωσία. Το 1974, με την τουρκική εισβολή, τη δέχτηκε το χωριό της μάνας της το Μοσφίλι, που δεν το έχει ο χάρτης, ένα χωριουδάκι ανάμεσα σε βουνό και θάλασσα. Το 1981, εκεί που αρχίζει να ριζώνει ο άνεμος τη μεταφέρει ξανά στη Λευκωσία. Το 1986 τη βρίσκει με μια βαλίτσα πάλι στο χέρι στην Αθήνα για σπουδές στη Φιλοσοφική. Το 1992 επιστρέφει στην Κύπρο. Η ζωή της αλλάζει εντελώς το 1995 με τον ερχομό της κόρης της Ιφιγένειας. Τα θρανία την καλούν και πάλι το 2003 στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών. Στη συνέχεια κάνει μεταπτυχιακό στην Επικοινωνία. Το ταξίδι της συνεχίζεται με συντρόφους πάντα μια βαλίτσα, ένα μολύβι κι ένα κομμάτι χαρτί.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Η γραφή γενικώς”
Γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου // “Η γραφή γενικώς” ‘’Μα να μην μπορεί αυτή η γυναίκα να καθίσει και λίγο ήσυχη; Δεν μπορώ αδερφέ να την βλέπω συνεχώς και αδιαλείπτως με ένα χαρτί και
Περισσότερα -
Διήγημα: «Reproduction»
Της Λένας Μαυρουδή Μούλιου // Reproduction « Καλημέρα κυρ- Χρήστο. Κρύο σήμερα ε; Έλεγα ότι σήμερα ίσως και να μην άνοιγες το Μουσείο». « Έτσι όπως τα λες. Μα είμαι υπάλληλος και η δουλειά μου αυτή είναι, με
Περισσότερα -
Διήγημα: “Τo τσίμπημα της μέλισσας.”
Της Θωμαΐδος Καλαντζή // * -Παππού, να σε ρωτήσω κάτι; Πόσο μπορεί να σε πονέσει η αγάπη; -Η αγάπη;; (χμ) τόσο, όσο το τσίμπημα της μέλισσας.. σ΄ έχει τσιμπήσει ποτέ μέλισσα; -Όχι. Εσένα παππού; -Ναι. Πολλά χρόνια
Περισσότερα -
Όμορφα τα μυστικά της Διδασκαλίας…
Του Νίκου Τσούλια // * William M. Paxton (1869–1941), The Note (Mrs. Ernest Major), ca. 1902 Μια από τις μεγάλες προκλήσεις της Διδασκαλίας – που τίθεται κάθε φορά στον εκπαιδευτικό – είναι το πώς θα μετασχηματίσει το ευρύ
Περισσότερα -
Η τραγικότητα του καζαντζακικού χορευτή
Γράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // Υπάρχουν στοιχεία τραγικότητας στον καζαντζακικό χορευτή Ζορμπά; Μήπως ο αχόρευτος καπετάν Μιχάλης κρύβει μια τραγικότητα, η οποία αποκαλύπτεται μέσω του χορού; Η τραγικότητα των δυο ηρώων, του Ζορμπά και του καπετάν Μιχάλη,
Περισσότερα -
Συμβαδίζοντας με τις ανάγκες των καιρών
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Απ’ το μπαλκόνι του σπιτιού που μένω, αναγκαστικά το βλέπω καθημερινά, εκεί στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Τον τελευταίο καιρό, από τότε για την ακρίβεια που εισέβαλε δυναμικά το δεύτερο κύμα της πανδημίας
Περισσότερα -
Ποίηση: “Πάλι όλα γύρω σου σε τρομάζουν”
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Πάλι όλα γύρω σου σε τρομάζουν Σκέφτεσαι το αύριο τι θα σου φέρει να αντιμετωπίσεις Ξυπνάς, κοιτάς τον εαυτό σου καθρέφτη Βλέπεις ποιο φόβο πάλι πρέπει να νικήσεις. Πάλι στη δουλειά
Περισσότερα
