Υπαρξιακή αγωνία και ψυχολογικές υπερβάσεις
Γράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος //
“Λήθαργος” Πάνος Κανελλόπουλος, Εκδόσεις Λυκόφως
Λήθαργος, είναι το πρώτο πόνημα του Πάνου Κανελλόπουλου, που μόλις στα είκοσι τρία του χρόνια αποδεικνύει πόσο χαρισματικός είναι για να καταφέρει να γράψει ένα ψυχολογικό θρίλερ με απρόσμενες εξελίξεις και ανατροπές. Με σφιχτοδεμένο σχέδιο πλοκής καταφέρνει ν’ αφυπνίζει συναισθήματα και να προσελκύει την προσοχή του αναγνώστη με απόλυτα αποτελεσματικό τρόπο.
Ο Λήθαργος, είναι ένα μυθιστόρημα όπου όλοι οι ήρωες υποτάσσονται στις ανάγκες της πλοκής και το συναρπαστικό και τρομαχτικό περιστατικό διαδέχεται το ένα το άλλο με μια ακολουθία ψυχολογικών υπερβάσεων.
Η ανατροπή παρούσα σε κάθε κεφάλαιο να εξελίσσει τη δράση με χαρακτηριστική ενεργητική ανταπόκριση· την υπαρξιακή αγωνία των ηρώων και συγκεκριμένα της πρωταγωνίστριας, της Άνναλιζ Φλερ, να μεγαλώνει ο ψυχική της πάλη και το σασπένς κατά τη συσσώρευση των συγκρουσιακών δοκιμασιών.
Ο συγγραφέας, δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του, χρησιμοποιεί κάθε στοιχείο ακόμη και αισθητηριακές εντυπώσεις που εξυπηρετούν στα μέγιστα τη θεματική λειτουργία. Περιγράφει γλαφυρά τον τόπο Λόχνσιβ σε χρόνο παρόντα. Οι λεπτομέρειες που απαιτεί η σύγχρονη λογοτεχνία δεν είναι αυτές που φαίνονται με την πρώτη ματιά, αλλά πρέπει να είναι προϊόν προσεχτικής παρατήρησης. Δεν αρκούν μόνο οι δρόμοι και τα κτίρια. Πρέπει να γνωρίζει ο συγγραφέας τους ανθρώπους, τους ρυθμούς της πόλης, τις πεποιθήσεις και τις συμπεριφορές τους. Ο περίγυρος και τα αντικείμενα παίζουν επεξηγηματικό, βοηθητικό ρόλο και απλώς υποδηλώνουν το χώρο, το χρόνο και την κοινωνική θέση και ιδιοσυγκρασία των ηρώων.
Και σε αυτό το σημείο ο Πάνος Κανελλόπουλος, έχει καταφέρει να δώσει με επιτυχία όλο το πλαίσιο του χώρου -που σε πολλά στάδια αφήγησης, είναι ζοφερά σκοτεινός και περίεργος.
Η ουμανιστική τάση και διάθεση του συγγραφέα, πως το ανθρώπινο ενδιαφέρον προηγείται των πάντων και γνωρίζοντας ότι ο αναγνώστης ενδιαφέρεται πρώτα και κύρια για τους ανθρώπινους χαρακτήρες των ηρώων. Δηλαδή, να μάθει ποια είναι η βαθύτερη φύση τους για να ταυτιστεί μαζί τους και να συγκρίνει μοντέλα και συμπεριφορές με τα αντίστοιχα δικά του.
Τις γνωρίζει καλά αυτές τις λεπτομέρειες ο συγγραφέας κι άμεσα αποκαλύπτει τον χωρόχρονο και τον χαρακτήρα της Άνναλιζ Φλερ, -κεντρική ηρωίδα- προσελκύοντας και διατηρώντας από την πρώτη παράγραφο, την προσοχή του αναγνώστη αφυπνίζοντας τα συναισθήματα του.
Έχει δημιουργήσει άριστους πρωτεύοντες και δευτερεύοντες χαρακτήρες. Τους παρουσιάζει με ολοζώντανες ανθρώπινες συμπεριφορές και αντιδράσεις. Ήρωες με αληθινή υπόσταση που παίρνουν στα χέρια τους τα ηνία από την πέννα του συγγραφέα και οδηγούν τις ζωές τους στην πλοκή που αυτός τους έχει εντάξει.
Όταν συμβαίνει αυτό, δηλαδή, οι ήρωες να ενεργούν στην επίφαση μιας πραγματικότητας τούς κάνει ώριμους ψυχικά και σωματικά, έτοιμους να αντιμετωπίσουν κάθε εκδοχή.
Το υλικό της ιστορίας σε αρκετά σημεία του είναι ωμό και βίαιο και εγείρει στα άκρα την ψυχολογική διάθεση της πρωταγωνίστριας, που είναι τοποθετημένη μέσα σε ένα πλαίσιο ψυχαναγκαστικών συνθηκών.
Κεντρική ηρωίδα, η Άνναλιζ Φλερ, πρώην αστυνομικός, έρχεται αντιμέτωπη με ολοζώντανους εφιάλτες που στοιχειώνουν τις νύχτες της καθώς καλείται να αναμετρηθεί με απόκοσμα σενάρια πλασμένα στα βάθη του υποσυνείδητου και βουτηγμένα στο αδιαπέραστο σκοτάδι. Εφιάλτες ή κάποιο χειρότερο παιχνίδι της ψυχής της;
Οι δοκιμασίες ενισχύονται όσο τα εμπόδια για την Άνναλιζ παρουσιάζονται ανυπέρβλητα. Ο συγγραφέας επεμβαίνει στο στάδιο των επιπτώσεων προαναγγέλλοντας υπαινικτικά σκληρότερες δοκιμασίες που θα ακολουθήσουν, αφήνοντας τη μαύρη στιγμή, σωστά να ακολουθήσει, μετά το τέλος των επιπτώσεων κατά την τελική κρίση.
Η αληθοφάνεια της ιστορίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την οργανική σχέση μεταξύ αυτών των ανταποκρίσεων και της ψυχολογικής συγκρότησης των ηρώων· κι εδώ περισσότερο της Άνναλιζ, που έντεχνα ο συγγραφέας κορυφώνει σταδιακά τον βασικό της εμπόδιο για την εξέλιξη της ιστορίας με την εξιχνίαση των σκοτεινών σημείων που αγγίζουν τις ρίζες της ύπαρξης της φτάνοντας μέχρι το τέλος για να αποδοθεί η κάθαρση.
Άλλη μια επιτυχία του βιβλίου είναι η παράλληλη αφήγηση που ασκεί κατά την ανάγνωση μια γοητεία καθώς δεν εστιάζεται άμεσα στα πραγματικά γεγονότα που εκτυλίχτηκαν στην ιστορία αλλά στην ίδια τη σκηνή της αφήγησης δίνοντας στον αναγνώστη την αίσθηση ότι είναι παρών στη σκηνή της δράσης και όχι σαν ένα τυχαίο έως και αδιάφορο γεγονός που συνέβη ή που θα επρόκειτο να συμβεί στο παρελθόν.
Έτσι στο βιβλίο, η μία έκπληξη διαδέχεται την άλλη ώστε η έκβαση της ιστορίας να επηρεάζει τον αναγνώστη όσο ταυτόχρονα επηρεάζει και την ηρωίδα που παλεύει με την ψυχή της να ανακαλύψει ποια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα που ξαφνικά η Ολίβια Μπράουν, έμπλεξε τη φυσιολογική ζωή της.
Η υποψία αυτή θα οδηγήσει την Άνναλιζ σε μια λαβυρινθώδη αναζήτηση με συνοδοιπόρους τον Κέβιν, τον Άρθουρ και τη Βάλερι, που θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν το απόλυτο κακό που έρχεται αιφνίδιο, σαρωτικό, σκιώδες.
Ο Πάνος Κανελλόπουλος είναι ένα νέο παιδί. Έχει γεννηθεί το 1996 στο Μαρούσι. Είναι φοιτητής του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει υπάρξει για δύο συνεχόμενες χρονιές στη δεκαπεντάδα καλύτερων ομιλητών στους “Πανελλήνιους Μαθητικούς Αγώνες Επιχειρηματολογίας-Αντιλογίας”. Ασχολείται ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική και το θέατρο. Δηλώνει σεμνά πως μπορεί να γράφει αλλά δεν βλέπει θρίλερ παρά μόνο μη βραδινές ώρες και με μεγάλη παρέα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Νταχάου: Ένα βιβλίο προσφοράς στην ιστορική μνήμη
Γράφει ο Κώστας Κωσταβασίλης // * Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης «Νταχάου, προφορικές και επιστολικές μαρτυρίες», εκδόσεις «Μένανδρος» Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, και πολύ περισσότερο στην εποχή μας, οι άνθρωποι να μπορούν να ανατρέχουν στην ιστορική μνήμη. Αν επιθυμούμε να παραμείνουμε συγκροτημένοι
Περισσότερα -
Διήγημα: “Η μεγάλη δίκη τού βιαστή”
Του Κωνσταντίνου Κ. Χατούπη // Η μεγάλη δίκη τού βιαστή Εκείνο το πρωί ο X. ξύπνησε μ’ έναν φρικτό πονοκέφαλο. Παρέμεινε, όμως, στο κρεβάτι κοιτώντας επίμονα το κουρτινόξυλο που βρισκόταν τοποθετημένο ακριβώς στον απέναντι τοίχο,
Περισσότερα -
Ποίημα: “Ο ήρωας του φθινοπώρου”
Του Κωνσταντίνου Βορβή // Ο ήρωας του φθινοπώρου Ο χρόνος είχε σταματήσει άνθρωποι αδιάφοροι διέσχιζαν τα πεζοδρόμια πετούσαν καμένα τσιγάρα στον δρόμο ενοχικά και βιαστικά επέστρεφαν στην ατέρμονη πορεία τους. Ξεχασμένοι κάπου στο απρόσωπο φόντο χαμένοι
Περισσότερα -
Σκοτεινή μπαλάντα αισθήσεων και παραισθήσεων
Γράφει η Μάριον Χωρεάνθη // Το μυστικό της Πανσελήνου (MAD AT THE MOON, 1992) Σενάριο: Μάρτιν Ντόνοβαν & Ρίτσαρντ Πελούζι Σκηνοθεσία: Μάρτιν Ντόνοβαν Σ’ ένα ακριτικό χωριό της άγριας Δύσης, ο ευαίσθητος, ντροπαλός και ελαφρώς άγαρμπος αγρότης Τζέιμς
Περισσότερα -
Ποίημα: “Σε τσίχλες κι αποτσίγαρα κοιμούνται πια ψυχές”
Της Βάγιας Μπαλή // * ΣΕ ΤΣΙΧΛΕΣ ΚΙ ΑΠΟΤΣΙΓΑΡΑ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΠΙΑ ΨΥΧΕΣ Χλωμά τα πρόσωπα, τα μάτια τρεμοπαίζουν, ικεσίας βλέμματα προς τον ουρανό, τα δάκρυα σαν τρέχουν. Σε δρόμους, σε πεζόδρομους στοιβάξανε ζωές, σε
Περισσότερα -
Γεράσιμος Δενδρινός [1] : Τρία ποιήματα και δύο ψευδεπίγραφα καβαφικά
1. ΠΟΤΑΜΟΣ ΛΟΥΔΙΑΣ Στο δάσος με τις λεύκες έπαιζαν παιδιά, σαγήνη του τοπίου κι ανείπωτη γαλήνη στην εναλλαγή σκιάς και φωτός, ξένα πρόσωπα, αντικριστά, μέσα στην αντηλιά της ζωής, που την είπαμε κι αυτήν ευτυχία. Αν τύχει
Περισσότερα -
Διήγημα: “Εφτά πέτρες στην αυλή μας”
Της Μαριάνθης Πλειώνη // * Δυο μάτια λαμπερά –ολοφώτεινα στολίδια, στο μελαχρινό προσωπάκι που πρόβαλλε δειλά στη μισάνοιχτη πόρτα-κοίταζαν φοβισμένα. Την έσπρωξε τρέμοντας και κάνοντας το πρώτο βήμα προς το μέρος μου, την έπιασαν τα κλάματα. Ψέλλισε μόνο,
Περισσότερα
