Fractal
Home / ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ / Συνεντεύξεις συγγραφέων / ✔ Κατερίνα Λιάτζουρα: «Ο πιο ανώδυνος τρόπος για να έρθω σε αντιπαράθεση με τον εαυτό μου»
26/05/2020, 9:57 μμ

✔ Κατερίνα Λιάτζουρα: «Ο πιο ανώδυνος τρόπος για να έρθω σε αντιπαράθεση με τον εαυτό μου»

Συνέντευξη: Ιωσήφ Αρνές //

  

 

Η Κατερίνα Λιάτζουρα γεννήθηκε στη Γερμανία. Ζει στη Χαλκίδα και εργάζεται στη Μέση Εκπαίδευση Ευβοίας ως Φιλόλογος της Γερμανικής Γλώσσας. Μεταφράζει στα γερμανικά ποιήματα σύγχρονων Ελλήνων ποιητών και Ελληνίδων ποιητριών. Ενίοτε συνομιλεί και με ομότεχνούς της. Της αρέσει η φωτογραφία. Η κρεμμυδαποθήκη είναι η τρίτη ποιητική της συλλογή και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.

 

 

 

-Τι είναι εκείνο που σας ωθεί να γράφετε;

Μια εσωτερική παρόρμηση. Ένας χείμαρρος σκέψεων, που οδηγεί σε έντονα συναισθήματα, που με τη σειρά τους οδηγούν στην επιθυμία καταγραφής τα του έσω μου.

 

-Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς να καταφέρετε να εκφράσετε τη σκέψη σας πάνω στο χαρτί;

Είναι πολύ εύκολο. Και είναι συνάμα και ο πιο ανώδυνος τρόπος για να έρθω σε αντιπαράθεση με τον εαυτό μου. Τσακώνομαι πολλές φορές μαζί του.

 

-Ποιες είναι οι επιρροές σας;

Οι επιρροές μου νομίζω πως πηγάζουν από όλα τα αναγνώσματα μου συνολικά. Θα τολμήσω να πω, πως οι επιρροές μου είναι απόρροια της αγάπης μου για το διάβασμα, είτε πρόκειται για λογοτεχνία είτε για επιστημονικά βιβλία είτε για μια ενημερωτική ιστοσελίδα είτε για ένα βιβλίο μαγειρικής. Κανένα βιβλίο συγκεκριμένο δεν με επηρέασε. Κανένας και καμία συγγραφέας δεν με σημάδεψε. Και δεν το λέω αυτό υπεροπτικά. Αντιθέτως μάλιστα. Όλοι μαζί, ένα κουβάρι γίναμε. Και συνυπάρχουμε εντός και εκτός των γραπτών μου.

 

-Ποια θεματολογία κρατεί τον κυρίαρχο ρόλο στα έργα σας;

Θα έλεγα πως τα έργα μου περιστρέφονται γύρω από την κοινωνία και την θέση που μας αναλογεί μέσα σε αυτήν. Άλλοτε κοιτάζει ο εαυτός μου προς την κοινωνία και άλλοτε η κοινωνία προς εμένα. Κι τότε, το εγώ μου κοιτάζει τον εαυτό του και εκείνος την κοινωνία και η κοινωνία πάλι εμένα. Ένας φαύλος κύκλος. Μερικές φορές είναι πιο καθάριες οι σκέψεις μου και άλλες φορές πιο καμουφλαρισμένες. Πάντοτε όμως η θεματολογία μου έχει να κάνει με την κοινωνία και τη θέση που μας αναλογεί μέσα σε αυτή.

 

 

-Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας.

Το κτίριο που απεικονίζεται στο εξώφυλλο του βιβλίου μου, λειτουργούσε ως χώρος συγκέντρωσης και αποθήκευσης της παραγωγής των κρεμμυδιών μιας περιοχής στη νότια Εύβοια, αναμένοντας την μεταφορά τους στην Κάρυστο. Στη δική μου κρεμμυδαποθήκη έχω συγκεντρώσει και αποθηκεύσει μια παραγωγή πεζόμορφης ποίησης που έχει εμπνευστεί ή/και γραφτεί στους τόπους της Εύβοιας (και όχι μόνο) που τιτλοφορούν τα κείμενα μου. Ο τίτλος του βιβλίου μου τιμής ένεκεν στην κραμμυδαποθήκη εκείνη, που παρά την αχρηστία της σήμερα, στέκεται ζηλευτά αλώβητη από τον χρόνο και αγναντεύει άγρυπνα το πέλαγος και την Άνδρο απέναντι.

 

-Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Ειλικρινά δεν έχω απάντηση. Μάλλον γίνεσαι όμως. Ή, μπορεί και να γεννιέσαι.

Μπορεί υποχρεωτικά να είναι και ο συνδυασμός των δύο. Ειλικρινά δεν ξέρω.

 

-Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον τομέα της λογοτεχνίας τι θα ήταν αυτό;

Βήμα και στήριξη σε νέους (όχι μόνο ηλικιακά) συγγραφείς.

 

-Έχετε επόμενα συγγραφικά σχέδια;

Υπάρχουν πολλές ακόμη ποιητικές εκκρεμότητες κλειδωμένες στο χρονοντούλαπο μου. Αναμένουν την αποδέσμευση τους. Προς το παρών καταπιάνομαι λίγο πιο εντατικά με τις μεταφράσεις σύγχρονων Ελλήνων ποιητών και Ελληνίδων ποιητριών στην γερμανική γλώσσα.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top