Η μητέρα και οι κόρες της
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //
Véronique Ovalde: “Κανένας δεν φοβάται εκείνους που χαμογελούν” Μετάφραση Ροζαλί Σινοπούλου, Εκδόσεις Gema, 2021, σελ. 358
Η Βερονίκ Οβαλντέ, η οποία έχει εκδώσει εννιά μυθιστορήματα, είναι γνωστή στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό από το Όσα ξέρω για τη Βέρα Κάντιτα (εκδόσεις Gema, 2012 ). To παρόν μυθιστόρημα με τον τίτλο Κανένας δεν φοβάται εκείνους που χαμογελούν έχει αστυνομική πλοκή, αρκετές εκπλήξεις και κυρίως πολλά αινίγματα. Σε αυτό πρωταγωνιστεί μια γυναίκα, η Γκλόρια, η οποία είναι μπλεγμένη σε διάφορες υποθέσεις που κάποια στιγμή απασχολούν την αστυνομία.
Αρχικά, βλέπουμε την Γκλόρια να παίρνει τα πράγματά της και τις κόρες της, την Στέλα και τη Λούλου, και να μπαίνουν στο αμάξι της για ένα μακρινό ταξίδι. Αφήνουν πίσω τους τις ακτές της Μεσογείου και κατευθύνονται προς τον Βορρά, προς την Αλσατία, κοντά σ’ ένα δάσος και μια λίμνη.
Κι επειδή η Στέλα διστάζει να κάνει αυτό το ταξίδι προς το άγνωστο, η Γκλόρια αρχίζει να της αφηγείται την ιστορία με τον Σαμουέλ, τον άντρα της. Εργαζόταν τότε ως σερβιτόρα σ’ ένα μπαρ στο λιμάνι, όπου τον γνώρισε. Ήταν μια κοπέλα που μεγάλωσε σε σπίτι με ανισόρροπους γονείς κι ήθελε να αποδεσμευτεί από αυτούς. Μέχρι να φθάσουν στο καινούργιο τους σπίτι, μαθαίνουμε τα πάντα, ή σχεδόν τα πάντα, για την Γκλόρια και τη ζωή της. Όπως και η ίδια, η μαμά της εγκατέλειψε το σπίτι της αφήνοντας μόνους την Γκλόρια και τον άντρα της.
Στην πορεία των αναμνήσεων της Γκλόρια μαθαίνουμε πως ο σύζυγος της, ο Σαμουέλ έχει εξαφανιστεί. Κι ύστερα πως έχει πεθάνει. Πώς έγινε αυτό; Σίγουρα η Γκλόρια ξέρει πολλά που δεν τα λέει στις κόρες της, αυτά που γίνονται γνωστά στο τέλος του μυθιστορήματος, το οποίο είναι γεμάτο εκπλήξεις. Στην ιστορία εμπλέκονται μερικά ακόμα πρόσωπα, πρόκειται για τον Τζιοβανάνγκελι, τον κηδεμόνα της Γκλόρια που την πήρε υπό την προστασία του όταν πέθανε ο πατέρας της, και τον δικηγόρο Σαντινί, ο οποίος έχει παίξει κάποιο ρόλο στον θάνατο του Σαμουέλ.
Véronique Ovalde
Το Κανένας δεν φοβάται εκείνους που χαμογελούν είναι ένα μυθιστόρημα που αναφέρεται στον αγώνα της ζωής και στην αγωνία μιας μητέρας για το πώς θα ζήσουν τα παιδιά της σ’ ένα άγριο και επικίνδυνο κόσμο, όπου τα πάντα είναι μεταβλητά. Η Βερονίκ Οβαλντέ μιλάει για τις εντάσεις που αναπτύσσονται μέσα στις οικογένειες, τις δυσκολίες της συμβίωσης, τις μικρές και μεγάλες ευθύνες των ζευγαριών που αναθρέφουν παιδιά, για τις ενοχές μιας μητέρας και άλλα παρόμοια προβλήματα. Μιλάει ακόμα για την ψυχραιμία που πρέπει να διαθέτουν οι άνθρωποι, πιο συγκεκριμένα, οι μητέρες, για να αντιμετωπίσουν τις αντιξοότητες της καθημερινότητας.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Χαλκωματάς του ‘50”
Γράφει ο Μάνος Μαυρομουστακάκης // * Ο κύριος Λευτέρης ξεπρόβαλε από τη γωνία της Καρ. Σερβίας με τη Βουλής. Έτοιμος να ανοιχτεί σε έναν κόσμο που τον είχε ήδη αφήσει πίσω χρόνια τώρα. Ευθυτενής, λεπτός, με άσπρα
Περισσότερα -
Κατερίνα Μαλακατέ: «Στις προθέσεις μου ήταν να γίνω ο εφιάλτης σας τα βράδια»
Συνέντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη // «Όταν ξεκίνησε να γράφεται το βιβλίο το 2011 η προοπτική ενός δημοψηφίσματος που θα έβγαζε την χώρα από την Ευρωπαϊκή ένωση έμοιαζε ακόμα μακρινή. Για την ακρίβεια ήταν απλά ένα συγγραφικό εύρημα γιατί
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ένας χαμένος κόσμος”
Γράφει η Κατερίνα Κωνσταντοπούλου // * Ένας χαμένος κόσμος Όμορφη πόλη… ζωντανή! Με τα πετρόκτιστα σπίτια να σκύβουν ευλαβικά πάνω από τα μεθυστικά λουλούδια των αυλών… και τις καμινάδες να καπνίζουν σπιτίσια αγάπη
Περισσότερα -
Τολμώντας έως τα αφανή όρια ή Ο ποιητής χωρίς είδωλο: Βύρων Λεοντάρης «Έως…»
της Εύας Μοδινού // «Τα λόγια που μιλώ μου κόβουνε τη γλώσσα κάθε χειρονομία μου με σταυρώνει. Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν. Σ’ αυτή την εποχή της υπαρκτής ποίησης ποιητής μιας ποίησης που δε μπορεί να υπάρξει μόνο με τους
Περισσότερα -
Ποίηση: “Ταινία διπλής όψης”
Της Κατερίνας Νίκου // * “Ταινία διπλής όψης” Από πότε ο χρόνος έχει σημασία; Η αναμονή είναι που δίνει στον χρόνο υπόσταση η απουσία τον γιγαντώνει η έλλειψη τον κατακερματίζει για να αντέξει τις αντιφάσεις
Περισσότερα -
Διήγημα: “Μια αληθινή ιστορία”
Της Κατερίνας Κανάκη Αξούγκα // «Στενός ο δρόμος -τον πλατύ δεν γνώρισα ποτέ ανίσως κι ήταν μια φορά μονάχα τότες που σε φιλούσα κι άκουα θάλασσα……. Ιωάννης των ερώτων μπρούμυτα στις κουβέρτες κρεβατιού επαρχιακού ξενοδοχείου…… Προς τί
Περισσότερα -
✔ Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη: «Ας κρίνει η Ιστορία τον αγώνα μας»
Συνέντευξη στη Τζένη Μανάκη // 13+1 ερωτήσεις για ένα νέο βιβλίο και τη συγγραφέα του Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη: «Πατρίδα ξένη», Εκδόσεις άπαρσις Η Μάγδα Παπαδημητρίου Σαμοθράκη, γεννήθηκε στην Αθήνα, τον Νοέμβριο του 1963. Εργάστηκε επί είκοσι επτά χρόνια στον
Περισσότερα
