Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Από δεκατριών ετών ήξερε ότι ήθελε να γίνει ζωγράφος
27/07/2022, 8:48 πμ

Από δεκατριών ετών ήξερε ότι ήθελε να γίνει ζωγράφος

Γράφει η Λεύκη Σαραντινού //

 

Ian Collins, «John Craxton, Ο αγαπημένος της ζωής μια ελληνική ψυχή», Μετάφραση: Μαίρη Κίτροεφ, εκδ. Πατάκη, σελ. 568

 

Ο αγαπημένος της ζωής δεν ήταν άλλος από μία γνήσια ελληνική ψυχή, τον Άγγλο ζωγράφο John Craxton, οπαδό της μποέμικης ζωής και ζωγράφο των ανθρώπων των χωριών και της υπαίθρου. Τη βιογραφία του παρουσιάζει ο συγγραφέας Ian Collins στο παρόν πόνημα.

Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν είχα ακούσει ποτέ πριν για τον ζωγράφο αυτό. Θεωρώ, λοιπόν, ότι και για πολλούς άλλους αναγνώστες η ζωή και το έργο του ζωγράφου αυτού θα είναι εξίσου άγνωστα. Κι όμως, όπως διαπίστωσα, θα έπρεπε να τον γνωρίζω, ιδιαίτερα εγώ ως Κρητικιά, αφού ο John πάνω απ’ όλα αγάπησε τα άγρια βουνά της πατρίδας μου και πέρασε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στο νησί μου.

Το έργο του είναι πολυδιάστατο. Θυμίζει ενίοτε έντονα Πικάσο- κάποιοι αποκάλεσαν τα έργα του “ο κυβισμός του Αιγαίου”-  αλλά τα χρώματα και οι μορφές του έργου του περιέχουν κάτι από όλη τη μοντέρνα ευρωπαϊκή ζωγραφική παράδοση, με τα χτυπητά και πολύχρωμα χρώματα και με τις γωνιώδεις μορφές των ανθρώπων.

Ο John Craxton γεννήθηκε το 1922 και απεβίωσε πρόσφατα σχετικά, μόλις το 2009. Μεγάλωσε σε μποέμ περιβάλλον με πατέρα μουσικό και είχε πέντε αδέλφια. Ήταν λογικό, επομένως, να αποκτήσει και αυτός την ίδια φιλοσοφία σχετικά με την απόλαυση και την απλότητα της ζωής. Σκιτσάριζε διαρκώς, ήξερε όμως παράλληλα να γλεντάει και να ρουφάει τη ζωή μέχρι το μεδούλι.

Ήδη από δεκατριών ετών ήξερε ότι ήθελε να γίνει ζωγράφος. Παρ’ όλα αυτά δεν έδωσε ποτέ του εξετάσεις στον τομέα του και δεν έλαβε ποτέ καμιά πιστοποίηση για την τέχνη του. Οι σπουδές του περιλάμβαναν μονάχα ό,τι διδάχτηκε στα σχολεία όπου φοίτησε. Ξεκίνησε την καριέρα του ζωγραφίζοντας σκηνικά, παρέμεινε όμως πάντοτε ανένταχτος και δεν θεωρούσε ότι ανήκε πουθενά.

Μια επίσκεψη στο Μουσείο της Οξφόρδης τον έκανε να επιθυμεί σφόδρα να επισκεφθεί την Ελλάδα, όπως και έγινε. Επισκέφθηκε αρχικά την Αθήνα, τον Πόρο, την Ύδρα, τις Σπέτσες, τη Θεσσαλονίκη και πολλά από τα νησιά των Κυκλάδων, πριν αποφασίσει να μείνει οριστικά στην Κρήτη από την οποία κυριολεκτικά μαγεύτηκε. Πάντοτε όμως επέστρεφε ανά περιόδους στο Λονδίνο προκειμένου να αναλάβει διάφορες εργασίες.

Έμεινε στην ιστορία για τις απεικονίσεις Ελλήνων βοσκών, εργατών και χορευτών και γνώρισε όλες τις μεγάλες προσωπικότητες της εποχής του: από τον Ουίνστον Τσόρτσιλ μέχρι τον Χατζηκυριάκο-Γκίκα,, τον Σταύρο Νιάρχο και τον Μιχάλη Κακογιάννη, μέχρι τον Lawrence Durrel, τον Πάτρικ Λη Φέρμορ, τον Γιώργο Σεφέρη, τον Σοφοκλή Βενιζέλο, τον Τσαρούχη και τον Μόραλη.

 

Ian Collins

 

Η βιογραφία του Collins είναι ρέουσα και ολοζώντανη. Αυτό που τη χαρακτηρίζει είναι η μεγάλη έκταση που αφιερώνει στα πρόσωπα που πλαισιώνουν τον βίο του Craxton. Δεν αγνοεί, επομένως, τον περίγυρο και δεν προσκολλάται σε ημερομηνίες και στείρα παράθεση των γεγονότων. Ο συγγραφέας βασίστηκε σε πολλά αποσπάσματα ημερολογίων του ίδιου και του αγαπημένου του Lucian, αλλά και άλλων προσωπικοτήτων που τον περιέβαλαν, καθώς και σε σημειώσεις, επιστολές και συνεντεύξεις.

Αξίζει, επομένως, να γνωρίσει ο Έλληνας αναγνώστης αυτή τη γνήσια ελληνική ψυχή. Η αγάπη που έτρεφε για την Ελλάδα φαίνεται ολοκάθαρα από το παρακάτω απόσπασμα, γραμμένο αφού πάτησε μόλις για πρώτη φορά το πόδι του στη χώρα μας:

“...Δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο ευχάριστη είναι αυτή η χώρα και ο υπέροχος ζεστός ήλιος όλη την ημέρα και το βράδυ ταβέρνες: ζεστές γαρίδες σε ελαιόλαδο και υπέροχο κρασί και η απαλή μυρωδιά των ελληνικών πεύκων. Δεν θα γυρίσω ποτέ στην Αγγλία. Πώς θα μπορούσα;”

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top