Κοσμοπολίτικο κυνήγι θησαυρού
Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //
Χρήστος Ντεκίδης «Η τυχερή μέρα του Γκούντερ Νόιμαν», εκδ. Κέδρος
Πριν από δύο ή τρεις δεκαετίες θα ήταν περίπου αδιανόητο να γραφτεί από Έλληνα συγγραφέα ένα βιβλίο όπως αυτό του Χρήστου Ντεκίδη «Η τυχερή μέρα του Γκούντερ Νόιμαν» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος αποτελεί την πρωτόλεια δουλειά του Ντεκίδη που διαθέτει ένα πλούσιο –σε ταξιδιωτικές- εμπειρίες βιογραφικό. Γεννημένος στο Διδυμότειχο, υπηρέτησε είκοσι χρόνια στην πολεμική αεροπορία ως πιλότος σε αεροσκάφη αναχαίτισης και τις επόμενες δύο δεκαετίες της ζωής εκπλήρωσε ένα όνειρο που συνάμα είναι και πάθος: Δημιούργησε ένα ταξιδιωτικό γραφείο και μέσω αυτού κατάφερε να ταξιδέψει σε περισσότερες από 70 χώρες. Η σύντομη παράθεση του βιογραφικού του Ντεκίδη είναι αναγκαία στη συγκεκριμένη περίπτωση για να γίνει η απαραίτητη σύνδεση με το πρώτο του βιβλίο.
Για ένα πρωτόπειρο συγγραφέα η πιο λογική και εύκολη λύση είναι να αντλήσει θεματολογία, εμπειρίες και εικόνες από το δικό του παρελθόν για να ολοκληρώσει εκ του ασφαλούς τα κομμάτια του παζλ που δημιουργεί. Ενίοτε, να τις ‘’πειράξει’’ για να μπορέσει να τις προσαρμόσει στο όλο εγχείρημα του. Γι’ αυτό ακριβώς και αναφέραμε στον πρόλογο αυτής της παρουσίασης ότι πριν από 20 ή 30 χρόνια η συγγραφή ενός τέτοιου βιβλίου από Έλληνα θα ήταν εξαιρετικά παράτολμο διάβημα. Θα έλλειπαν οι παραστάσεις, οι εικόνες, οι γνώσεις για τα δεδομένα μιας ή περισσότερων χωρών. Κάτι που οι σημερινοί συγγραφείς δεν αντιμετωπίζουν ως πρόβλημα: Ακόμη και αν δεν τους αρέσουν, όπως στον Ντεκίδη, τα ταξίδια υπάρχει πληθώρα γνώσεων και εικόνων στο διαδίκτυο που υπερκαλύπτουν κάθε σχετική ανάγκη. Ας πάμε όμως και στο βιβλίο.
«Η τυχερή μέρα του Γκούντερ Νόιμαν» είναι μια old school περιπέτεια με σχεδόν κινηματογραφικούς ρυθμούς και δράση. Αφορά τις περιπέτειες ενός χειριστή εκσκαφέα μιας μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας για λογαριασμό της οποίας δουλεύει στην Αφρική. Μια μέρα με εντελώς αδόκιμο τρόπο ανακαλύπτει μια χρυσοφόρα βαλίτσα. Εκεί ακριβώς που τελειώνει η παροιμιώδης τύχη του αρχίζουν τα δεινά, τα προβλήματα και οι περιπέτειες του Νόιμαν. Ο θησαυρός αποτελεί ιδιοκτησία του Μουτασίφ Καντάφι ή τουλάχιστον ένα μέρος από όσα μυθικά πλούτη συσσώρευσε και προσπαθεί να διασώσει όταν αντιλαμβάνεται ότι το καθεστώς που έχει εγκαθιδρύσει στη Λιβύη καταρρέει. Κάθε άνθρωπος που έχει γνώση της ιστορίας ‘’εξαφανίζεται’’, μάλλον αναμενόμενα και επιβιώνει ο πολιτικός προϊστάμενος του καθεστώτος Καντάφι ονόματι Γκαλίμπ που δραπετεύει ζητώντας πολιτικό άσυλο στο Λονδίνο. Ο Γκαλίμπ έχει πια ως μοναδικό στόχο να ανακτήσει –για λογαριασμό του- τον μυθικό πλούτο του Καντάφι, ένα μέρος του οποίου έχει περάσει πλέον στην κατοχή του Νόιμαν. Και εκεί ακριβώς αρχίζει το κυνηγητό του Νόιμαν, που δεν είναι και τόσο…. τυχερός όσο οποιοσδήποτε άλλος θα ‘’ξέθαβε’’ ένα θησαυρό. Η δράση εκτείνεται πια από την Αφρικανική ήπειρο, στην Αμβέρσα, στη Γερμανία και στην Ελβετία, είναι καταιγιστική και σε ορισμένες περιπτώσεις ιδιαζόντως σκληρή αφού το μενού περιλαμβάνει ακόμη και βασανιστήρια, σκληρή βία και αμείλικτους εγκληματίες. Ο Ντεκίδης πλάθει με ρυθμό που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη του μια αρχετυπική περιπέτεια, χωρίς να διεκδικεί λογοτεχνικές δάφνες αλλά εμφανώς κάνοντας αυτό που του αρέσει και το μεταφέρει στον ήρωα του. Να ταξιδεύει συνεχώς, όχι όμως για διασκέδαση και άγρα εμπειριών αλλά για την επιβίωση του. Σε μια άλλη εκδοχή του κλασικού Take the money and run…
Χρήστος Ντεκίδης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
«Ζω αναπνέοντας γράμματα»
Γράφει Κώστας Τραχανάς // Γαλάτεια Βέρρα «Στις συνοικίες του απείρου», Εκδόσεις Κέδρος 2021, σελ. 158 «Προσπάθησαν με μια άγκυρα / να στερεώσουν τον / αμήχανο κόσμο./ Μάταια όμως. Αυτή/πάντα θα αναμετριέται/ με τα ακοίμητα πελάγη» Τα 143 ποιήματα
Περισσότερα -
“Τα φθινοπωρινά, αληθινά μας ρούχα.”
Γράφει η Χριστίνα Σδούκου // * Τα φθινοπωρινά, αληθινά μας ρούχα. Φθινοπώριασε και έχεις να τακτοποιήσεις ντουλάπες, να ξεσκαρτάρεις τα παλιά από τα καινούρια, να φρεσκάρεις ότι πάρκαρες σε άψυχες ντουλάπες και συρτάρια με
Περισσότερα -
Όταν η Αντιγόνη τού Σοφοκλή ζει δια μέσου των αιώνων…
Από τον Άγγελο Πετρουλάκη // Καμίλα Σάμσι: «Κρυφή φωτιά», Μετάφραση: Μιχάλης Μακρόπουλος, Εκδόσεις Ψυχογιός, σελ. 304 Όταν η Αντιγόνη τού Σοφοκλή ζει δια μέσου των αιώνων… Το νόμιμο και το ηθικό. Το μίσος και ο έρωτας. Το τίμημα
Περισσότερα -
Διήγημα: “Έρημοι Δρόμοι”
Γράφει ο Χρήστος Δούκας // Έρημοι Δρόμοι Δεν χωρεί αμφιβολία ότι όσα «παράδοξα» συμβαίνουν γύρω μας τον τελευταίο καιρό, δυσκολεύουν τη ζωή του καθενός/μιας. Ίδια η δυσκολία και για το πρόσωπο που αναφερόμαστε. Ένας ερευνητής/τρια της ζωής
Περισσότερα -
10 Ιουνίου – Σολ Μπέλοου
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Σολ Μπέλοου γεννημένος σαν σήμερα το 1915 ήταν Αμερικανός λογοτέχνης, τιμημένος με το Βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 1976. Επιπλέον, είναι ο μοναδικός συγγραφέας που έχει κερδίσει τρεις φορές το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου για
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα
Του Αντώνη Κηπουρού // * Αχ Παναγιά τον πόνο Σου Πού να τονε μοιράσεις Οι ανέμοι τον φοβήθηκαν Ότι βαρύς τους είναι Οι ποταμοί τρομάξαν απ’ Το άλικο το χρώμα Μα των ανθρώπων η καρδιά Φορτώθηκε το
Περισσότερα -
Ένας αληθινός θάνατος
Γράφει ο Τάσος Μιχαηλίδης // Alfred, Lord Tennyson «Η Λαίδη του Σαλότ», Μετάφραση: Αθανάσιος Δ. Οικονόμου, εκδ. Οδός Πανός Το πανέμορφο και συνάμα βαθύτατα συγκινητικό ποίημα “Η Λαίδη του Σαλότ”, γράφτηκε το 1842 από τον Άγγλο ποιητή Alfred
Περισσότερα
