Fractal

Μια ακτινογραφία της κοινωνίας με πρόσχημα το έγκλημα…

Του Τειρεσία Λυγερού // *

 

Γρηγόρης Αζαριάδης «Η Οργάνωση», εκδ. Bell

 

Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει ένα κείμενο αστυνομικής λογοτεχνίας να μετατραπεί ως δια μαγείας σε ένα μυθιστόρημα; Τι είναι αυτό που μπορεί να ξεχωρίσει έναν καλό γραφιά Crime Fiction από όσους κάνουν απέλπιδες προσπάθειες να συντάξουν ένα στρωτό κείμενο;

Μα φυσικά μια ευφάνταστη ιστορία, ένα άρτιο λογοτεχνικά κείμενο, η εικονοπλασία, η γρήγορη εναλλαγή σκηνών, οι ανάγλυφοι χαρακτήρες, το υποβόσκον μυστήριο και γιατί όχι το υποδόριο χιούμορ.

Όλα αυτά τα χαρίσματα ενός πραγματικού αστυνομικού μυθιστορήματος τα ενέχει τεχνηέντως το τελευταίο βιβλίο του Γρηγόρη Αζαριάδη «Η Οργάνωση» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις BELL, και το οποίο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα εκατοντάδες ξενόφερτα συγγράμματα Crime Fiction που κατακλύζουν την ελληνική αγορά του βιβλίου.

Η γρήγορη και κινηματογραφική πλοκή, η εναλλαγή έξυπνων ατακών, η τεράστια έρευνα του συγγραφέα περί του βασικού θέματος του βιβλίου αλλά και η σωστή χρήση της αργκό είναι απλά μερικά από τα «χαρίσματα» που κάνουν την «ΟΡΓΑΝΩΣΗ» να ξεχωρίζει.

Ο Αζαριάδης δεν μιμείται το στυλ των αμερικάνικων αστυνομικών μυθιστορημάτων και σίγουρα δεν αντιγράφει τον σκανδιναβικό δρόμο τον στρωμένο με αναγνωστικά «ροδοπέταλα». Το βιβλίο του «πατάει» γερά στη σύγχρονη – και γιατί όχι διαχρονική – εγκληματική παράδοση της χώρας μας.

Μπορεί ο ίδιος ο συγγραφέας να μην αναφέρεται σε τόπους και γνωστά πρόσωπα, όμως, ολόκληρο το κείμενο βρίθει από την ελληνική κοινωνική πραγματικότητα. Μιαν πραγματικότητα που όσο κι αν την καλλωπίσεις αυτή εξακολουθεί να εμφανίζεται μπροστά μας αστείρευτα και εγκληματικά ευρηματική στο να μεταλλάσσεται.

Από την πρώτη σελίδα το βιβλίο κρατάει σε εγρήγορση τον αναγνώστη ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος με ένα φρικτό φονικό αλλά και με μια υπόσχεση: αυτός που μένει πίσω, αυτός και θα εκδικηθεί…

Όχι. Το βιβλίο του Αζαριάδη δεν είναι απλά μια ιστορία εκδίκησης. Δεν είναι άλλη μια ιστορία παθών. Είναι μια ιστορία βαθιά κοινωνική. Μέσα της «καθρεφτίζεται» μια ολόκληρη κοινωνία της διαφθοράς που μπορεί πολύ εύκολα να εξαγοράζει συνειδήσεις και να επιπλέει σε θολά νερά.

Η Οργάνωση θα μπορούσε να είναι πολιτική, θα μπορούσε να περιλαμβάνει τα Σώματα Ασφαλείας, θα μπορούσε να ήταν απλά μια εγκληματική φατρία. Η Οργάνωση του Αζαριάδη είναι όλα αυτά και παράλληλα μετατρέπεται στο «ΕΜΕΙΣ».

 

Γρηγόρης Αζαριάδης

 

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μπορεί πολύ εύκολα κάποιος να αποκωδικοποιήσει το ίδιο το κείμενο και να αντιληφθεί ότι ο συγγραφέας δεν χαλαλίζει μελάνι για να μας πει μια ακόμα αστυνομική ιστορία.

Σίγουρα το βιβλίο ανήκει στην κατηγορία του Crime Fiction και έχει όλες τις αρετές του είδους, όμως, ο Αζαριάδης στήνει μπροστά μας έναν καθρέφτη και μας κάνει εμάς όλους τους αναγνώστες του να διερωτηθούμε αν «ΕΜΕΙΣ» είμαστε τελικά η ΟΡΓΑΝΩΣΗ.

Βλέπετε, η μάχη του καλού με το κακό σε ολόκληρο το κείμενο δεν δίνεται ως το γνωστό κοινωνικό δίπολο αλλά με ένα Μανιχαϊστικό τρόπο όπου το σαθρό και το σάπιο απλώνει τα πλοκάμια του παντού. Κανένας δεν είναι αθώος στην ΟΡΓΑΝΩΣΗ και – γιατί όχι- στην ίδια την κοινωνία μας.

Το βιβλίο είναι βαθιά και ξεκάθαρα κοινωνικό, σε τέτοιο βαθμό που μας κάνει να πιστεύουμε ότι ο Αζαριάδης με «όχημα» το έγκλημα και την αστυνομική πλοκή έρχεται να κάνει μια τομή στην ελληνική κοινωνία και να προσπαθήσει να στήσει μπροστά στα μάτια μας όλη την ελληνική πραγματικότητα.

 

 

* Ο Τειρεσίας Λυγερός είναι συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top