Fractal

Χωρίς την Κούβα δεν υπάρχω. Εγώ είμαι το νησί μου.

Γράφει η Μαρία Βρέντζου //

 

“Η Κυριακή της επανάστασης” της Γουέντι Γκέρα, εκδόσεις Καστανιώτη, μετάφραση Ιφιγένεια Ντούμη, Κούβα, 2020, σελ. 224

 

Γιατί άραγε μια Κουβανή συγγραφέας βραβεύεται και εκδίδεται συστηματικά σε πάμπολλες χώρες του εξωτερικού και όχι στην ίδια της την πατρίδα, όπου και κατοικεί; “Η Κυριακή της Επανάστασης” είναι πρωτίστως ένα αυτοβιογραφικό, με στοιχεία μυθοπλασίας, βιβλίο, όπου η Γουέντι Γκέρα επινοεί μέσα από τον εαυτό της την ηρωίδα της Κλέο, συγγραφέα και ποιήτρια, η οποία και πασχίζει να υπάρξει στο πλαίσιο ενός αστυνομικού καθεστώτος παρακολουθήσεων, βίας, φόβου, λογοκρισίας και ανελευθερίας, όπου σε αποτρέπουν από το να είσαι μοναδικός και η ομοιομορφία αποτελεί αρετή.

Μετά το θάνατο των γονιών της από τροχαίο, τα πάντα αλλάζουν. Ξαφνικά γίνεται στόχος των χαφιέδων, ενώ φίλοι και γνωστοί επιλέγουν να την αποφεύγουν. Βυθισμένη στο πένθος και την κατάθλιψη, μαθαίνει πως βραβεύεται στην Ισπανία για ένα από τα βιβλία της ενώ το κράτος την προειδοποιεί ότι πίσω από το βραβείο της κρύβεται ο ιμπεριαλισμός και η ίδια η επιτυχία της δεν είναι τίποτα άλλο από μία επινόηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Αποφασίζοντας μάλιστα να κάνει το ταξίδι προς την Ευρώπη, γίνεται αποδέκτης της απειλητικής συμβουλής ενός γραφειοκράτη να σκεφτεί το ενδεχόμενο να μην επιστρέψει άμεσα στη χώρα, όπου ουσιαστικά θεωρείται ανεπιθύμητη και ενοχλητική.

Μόνο που η Κλέο, χωρίς την Κούβα δεν υπάρχει. “Εγώ είμαι το νησί μου” αποκαλύπτει στην πρωτοπρόσωπη αφήγησή της και θεωρεί αδιανόητο να την διώξουν από τη χώρα της. Εξάλλου, η εμμονή της να παραμένει κάτοικος της Κούβας την έχει απομονώσει από συγκεκριμένες ομάδες εξόριστων διανοούμενων συμπατριωτών της, με επικριτική στάση απέναντι στο καστρικό καθεστώς. Αφού ζει στο νησί και απολαμβάνει επιτυχία στο εξωτερικό, είναι κατά τη γνώμη τους πράκτορας της κουβανικής κατασκοπίας. Μόνο που όλοι αυτοί οι ελιτιστές “επαναστάτες” που ζουν εκτός συνόρων, αγωνίζονται να σώσουν την χώρα εξ αποστάσεως ενώ το πραγματικά μεγάλο τόλμημα είναι να έρχεσαι αντιμέτωπος με την τέλεια απομόνωση μέσα στην οποία έχει βρεθεί η ηρωίδα, την οποία και αντιμετωπίζει με μοναδικά όπλα της το μυαλό της, τις σκέψεις και τον λόγο της. Γιατί η Κλέο, είναι μια γυναίκα μόνη, ανυπεράσπιστη, χωρίς την στόφα της μυθιστορηματικής γενναίας ηρωίδας, διαθέτει όμως μια εσωτερική ελευθερία που της δίνει κουράγιο να αντιμετωπίσει υπαρκτούς καθημερινούς φόβους, παρ’ όλη την μοναξιά. Φυσικό επόμενο μία απλή, ίσως και αφελής σε κάποιες περιστάσεις διανοούμενη, να μετατρέπεται σε πολιτικό ζώο.

 

Γουέντι Γκέρα

 

Μέσα στην πλοκή η πρωταγωνίστρια θα ζήσει και δύο μεγάλους έρωτες. Ο πρώτος αφορά έναν εξόριστο αντιφρονούντα που ζει στο Μεξικό, όταν για τους αξιωματικούς της Κούβας, ο Κουβανός μετανάστης είναι ένας προδότης και λιποτάκτης. Ο δεύτερος αφορά έναν ηθοποιό του Χόλυγουντ, που θα σκηνοθετήσει μία ταινία που ερευνά τη ζωή των γονιών της και θα την κάνει να θέσει ερωτήματα για τις ρίζες της και την ίδια της την ταυτότητά. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ακόμη και οι καθημερινές ιστορίες αγάπης γίνονται δύσκολες σε μία χώρα που η ιδιωτικότητα είναι ψευδαίσθηση και κάμερες καταγράφουν τις κινήσεις των “επικίνδυνων” πολιτών μέσα στα σπίτια τους.

Όμως το χειρότερο όλων για έναν συγγραφέα είναι να καταδικαστεί στη σιωπή. Κρατικοί πράκτορες θα κατάσχουν τον υπολογιστή της Κλέο, με αποτέλεσμα η συγγραφική της εργασία να εξαφανιστεί για πάντα. Η ηρωίδα είναι φυλακισμένη. Η δε δημιουργός της, Γουέντι Γκέρα, θα πάψει να είναι αιχμάλωτη τη μέρα που τα βιβλία της θα εκδοθούν στην Κούβα.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top