Fractal

Διήγημα: “Η κακοκαιρία του Ιουλίου”

Γράφει η Γεωργία Σπ. Αναστασίου // *

 

 

 

Άκουσε στο μετεωρολογικό δελτίο, Ιούλιο μήνα, πως θα έχει κακοκαιρία, αέρα, βροχή και χαλάζι.
Παραξενεύτηκε λίγο και πήρε στα γρήγορα την απόφαση να μείνει στο σπίτι.
Σκέφτηκε πως είναι μια καλή ευκαιρία να κάνει κάποιες δουλειές που συνεχώς ανέβαλε.
Έβαλε μουσική, την αγαπημένη της τζαζ που άκουγε όταν ήθελε να μείνει μόνη και να σκεφτεί.
Έβαλε σε ένα κρυστάλλινο μπορντό ποτήρι που αγαπούσε πολύ, μαυροδάφνη που της άρεσε να πίνει κάτι τέτοιες μοναχικές και δημιουργικές ώρες.

Άνοιξε τα συρτάρια των αναμνήσεων. Βρήκε τα τετράδια που έγραφε πρόχειρα τις ιδέες, πριν τις επεξεργαστεί στον υπολογιστή.
Ξαφνιάστηκε και η ίδια με όλα αυτά που είδε.

Έξω, ο καιρός συννέφιασε απότομα και άρχισε να βρέχει πολύ δυνατά.
Η μυρωδιά της βροχής πάντα της άρεσε πολύ.
Της έφερνε όμορφες εικόνες στο μυαλό.
Τα μπουμπουνητά ήταν τόσο δυνατά που τρόμαζε λίγο.
Τα καιρικά φαινόμενα, ειδικά τον τελευταίο καιρό ήταν παράξενα.
Προσπάθησε να συγκεντρωθεί σε ένα ποίημα που είχε γράψει πριν χρόνια.
Μιλούσε για τη φιλία ενός γέρου με ένα πουλάκι.

… Ένα βραδάκι χιονισμένο
Το γεροντάκι καθισμένο
Σε μια από μέρη γωνιά
Έκλαιγε πολύ πικρά…

Δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την ανάγνωση του ποιήματος, ήρθαν δάκρυα στα μάτια της.
Τώρα, ξέσπασε και η δική της βροχή.

Πόσες εικόνες ήρθαν στο νου της.
Πόσες ιδέες για νέες δημιουργικές γραφές και ζωγραφιές.
Ένας δυνατός κεραυνός της απέσπασε για λίγο την προσοχή και ταυτόχρονα το αγαπημένο της σκυλάκι, έτρεξε τρομαγμένο να κρυφτεί στην αγκαλιά της.
Η βουή του ανέμου κι ο ήχος της βροχής, παρέσυρε τη σκέψη της σε ένα μακρινό ταξίδι της στη Βραζιλία.

Θυμήθηκε την δυνατή μπόρα που ξέσπασε ξαφνικά. Εκείνη, δεν κρύφτηκε κάπου ν’ αποφύγει την βροχή όπως έκαναν οι άλλοι, που αμέριμνοι βολτάριζαν στην παραλία της Ιπανέμα.

Άρχισε να τρέχει χαρούμενη κατά μήκος της ατέλειωτης παραλίας, ρουφώντας στάλα – στάλα την ομορφιά της κάθε στιγμής. Τα θεόρατα κύματα έσκαγαν με φόρα σε απόσταση αναπνοής δίπλα της. Τα μακριά βρεγμένα μαλλιά της χόρευαν κι αυτά στο ρυθμό του δυνατού ανέμου.

Είχε γίνει μούσκεμα, αλλά δεν την ένοιαζε καθόλου. Αισθανόταν ελεύθερη, αντιμέτωπη με μια καταιγίδα που όλο και δυνάμωνε. Εκείνη έτρεχε, έτρεχε! Ο διασκελισμός της άνοιγε όλο και περισσότερο!
‘Ένιωθε σαν να πετάει!
Ζούσε μεγαλειώδεις, συναρπαστικές στιγμές ευτυχίας.
‘Έτρεχε, σχεδόν πετούσε, στην τεράστια παραλία που η μόνη της συντροφιά ήταν η θάλασσα, ο ουρανός, ο αέρας, η βροχή, οι κεραυνοί, τα μπουμπουνητά και τα θεόρατα κύματα.

Αυτή η ανάμνηση την έκανε να νιώθει πολύ ευτυχισμένη.
Τελικά η ευτυχία είναι δίπλα μας, μέσα μας, να το θυμάσαι.

Της ήρθε η ιδέα να ξεκινήσει να ζωγραφίζει έναν πίνακα που θα απεικονίζει την ευτυχία εκείνης της ανεπανάληπτης εμπειρίας.
Σκέφτηκε πως ο καλλιτέχνης είναι ιδιαίτερα προικισμένο και τυχερό άτομο, γιατί μπορεί να ζει μια ευτυχία πολλές φορές, την ίδια ευτυχία πολλές φορές.

Είχε αρχίσει κι έμπαινε στον χώρο της έμπνευσης. Σε μια φάση απερίγραπτης νιρβάνας. Είχε πολλές όμορφες ιδέες.

” Ιδέα 💡 τι σπουδαία λέξη! Σκέψου ότι και στα Αγγλικά λέγεται idea!”

Άρχισε να ντύνει το λευκό τελάρο της, με το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού.
Τα χέρια της αγκαλιά με τα πινέλα και τις μπογιές, λικνίζονταν στους ρυθμούς της τζαζ μουσικής.
Κάπου – κάπου σφύριζε στον ρυθμό που άκουγε, κάνοντας και κάποιες στροφές γύρω από τον πίνακα της, σαν να ήταν ο καβαλιέρος της.
Η σκέψη της ταξίδευε όπου και όπως ήθελε, ελεύθερη, απεριόριστη, μαγεμένη.
Η ευτυχία είναι περιορισμένη λέξη για να περιγράψει το πως ένιωθε όλες εκείνες τις ατελείωτες ώρες της δημιουργίας.
Η βροχή κτυπούσε με δύναμη τα κεραμίδια και σε λίγο ξέσπασε και το χαλάζι.

Εκείνη, δυνάμωσε κι άλλο τη μουσική και βυθίστηκε στον μαγικό κόσμο της δημιουργίας. Ο χρόνος δεν υπήρχε. Δημιουργία και χρόνος ήταν παντελώς άγνωστοι μεταξύ τους.
Έλεγε συχνά, πως είναι ένα ζευγάρι, που δεν θα συναντηθούν ποτέ.

 

 

 

 

* Η Γεωργία Σπ. Αναστασίου (Μιραμπέλλα Αβίλλα) γεννήθηκε και μεγαλώνει στην Αθήνα.  Σπούδασε ζωγραφική, εικαστικές τέχνες και μουσική. Σκιτσογραφεί, σκηνογραφεί, αρθρογραφεί, επιμελείται και εικονογραφεί βιβλία, διαβάζει, ζωγραφίζει και γράφει. Επί 9.5 χρόνια επιμελήθηκε και παρουσίαζε την εκπομπή ‘’Πυγολολαμπίδες’’ στον δίαυλο των οικολόγων Τηλεφώς.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top