Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Άγκαθα Κρίστι: Εμμονή με τον Σαίξπηρ
11/06/2019, 11:34 μμ

Άγκαθα Κρίστι: Εμμονή με τον Σαίξπηρ

Γράφει η Ελένη Γκίκα //

 

«Η φαρμακερή πένα», Agatha Christie , Μετάφραση: Χρύσα Μπανιά, εκδ. Ψυχογιός, σελ. 240

 

«Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, αυτό λέω εγώ».

 

Με λαϊκή φράση ως μότο που επαναλαμβάνεται, με συνεχείς αναφορές στον Σαίξπηρ και χαρακτήρες τόσο αινιγματικούς και ολοκληρωμένους που διαθέτουν ισόποσα το αγγελικό στοιχείο και το δαιμονικό, κάθε βιβλίο της Άγκαθα Κρίστι μας υπενθυμίζει γιατί είναι και θα παραμείνει η βασίλισσα του σασπένς. Την απολαμβάνει κανείς το ίδιο μπορεί και περισσότερο ακόμα και στις περιπτώσεις εκείνες που γνωρίζει το δολοφόνο, που το φινάλε δεν είναι απρόβλεπτο και η μεγάλη Άγκαθα δεν μπορεί πια να θέσει σε ισχύ τα γνωστά της μαγικά [λένε ότι τέλειωνε το μυθιστόρημα και ενοχοποιούσε τον πλέον αθώο, ώστε να μην τον υποψιάζεται κανείς]. Ας είναι, η ευκαιρία που δίνεται στους έλληνες αναγνώστες από τις εκδόσεις Ψυχογιός με όλες αυτές τις επανεκδόσεις των βιβλίων της, είναι εξαιρετική: για να μελετήσουμε την αγγλική κοινωνία της εποχής, την σκοτεινιά της ανθρώπινης φύσης, τη φιλοσοφία και την τέχνη του εγκλήματος, τη λογική του Ηρακλή Πουαρώ και επί τω προκειμένω της Μις Μαρπλ. Μια που «Η φαρμακερή πένα» της Άγκαθα Κρίστι διαδραματίζεται στην αγγλική εξοχή. Ο Τζέρι και η αδελφή του η Τζοάνα έρχονται από το Λονδίνο στη μικρή πόλη του Λίμστοκ, φιλοξενούμενοι της δεσποινίδος Μπάρτον. Σκοπεύουν να μείνουν μαζί της ένα διάστημα, ώσπου να αναρρώσει ο Τζέρι από ένα αεροπορικό ατύχημα. Ωστόσο, λίγο μετά την άφιξή τους, παίρνουν ένα ανώνυμο γράμμα που τους κατηγορεί ότι στην πραγματικότητα δεν είναι αδέλφια αλλά εραστές. Πολύ σύντομα όμως μαθαίνουν ότι και άλλοι άνθρωποι στην πόλη έχουν λάβει παρόμοια γράμματα. Και παρόλο που οι κατηγορίες είναι πάντα ψεύτικες, πολλοί άνθρωποι έχουν αναστατωθεί και κάποιοι φοβούνται τα χειρότερα. Είναι καιρός η αστυνομία να αναλάβει την υπόθεση. Αλλά ίσως πιο αποτελεσματικά από έναν έμπειρο ντετέκτιβ να μπορεί να διαλευκάνει το μυστήριο μια γηραιά κυρία με κοφτερή ματιά, η οποία ξέρει καλύτερα από τον καθένα την τέχνη του κουτσομπολιού και τα σκοτεινά πάθη που κρύβουν οι ήσυχες μικρές πόλεις της αγγλικής υπαίθρου: η μις Μαρπλ.

 

 

Μυθιστόρημα όπου για άλλη μια φορά απολαμβάνει στο έπακρον κανείς: την τέχνη της παραπλάνησης και του αντιπερισπασμού, την παρατήρηση, τις γνώσεις της συγγραφέως όσον αφορά τα δηλητήρια, τις περιγραφές χαρακτήρων και περιοχής, τα φοβερά απογεύματα τσαγιού, τις νύξεις όσον αφορά τους Σαιξπηρικούς ήρωες και της Άγκαθα Κρίστι με τον Σαίξπηρ την φίνα εμμονή: η καλή γνώση έργων και χαρακτήρων του μπορεί να σε οδηγήσει μέχρι τον δολοφόνο. Τίποτε δεν είναι τυχαίο σ’ αυτή τη ζωή.

 

 

 

Δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top