Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος
06/04/2022, 12:06 πμ

Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος

Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης //

 

Marie Ndiaye «Η εκδίκηση είναι δική μου», Μετάφραση: Αλεξάνδρα Κωσταράκου, εκδόσεις Πόλις

 

Ο τίτλος του μυθιστορήματος Η εκδίκηση είναι δική μου της Marie Ndiaye που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις (μετάφραση Αλεξάνδρα Κωσταράκου) δίνει την πρώτη νότα του ύφους του βιβλίου. Σύμφωνα με τη συγγραφέα προέρχεται από το Δευτερονόμιο («εν ημέρα εκδικήσεως ανταποδώσω» Δτ32,35).

Ο αναγνώστης, από την πρώτη σκηνή ―την είσοδο του αινιγματικού άγνωστου άνδρα στο δικηγορικό γραφείο της κυρίας Σιζάν, καθώς και τη μετέπειτα αντίδρασή της― αντιλαμβάνεται πως ο τρόπος αφήγησης της ιστορίας που θέλει η Marie Ndiaye να διηγηθεί θα ξεφεύγει από συνηθισμένες συγγραφικές νόρμες, ακροβατώντας στις έννοιες του διφορούμενου και του αμφίσημου.

Η κυρία Σιζάν ―δεν μαθαίνουμε ποτέ το όνομά της― επιλέγεται από τον Ζιλ Πρενσιπό ώστε να αναλάβει την υπεράσπιση της παιδοκτόνου συζύγου του. Τα ερωτήματα τίθενται αμείλικτα: Γιατί επέλεξε εκείνη; Ποιος στα αλήθεια είναι ο Ζιλ Πρενσιπό; Είναι στα αλήθεια εκείνος ο μαγικός έφηβος που συνάντησε στο δωμάτιό του πριν από τριάντα χρόνια;

Οι κύριοι θεματικοί άξονες όπου εδράζεται η αφετηρία της πλοκής είναι ο κοινωνικός περίγυρος της πρωταγωνίστριας, η οικογένειά της, η επικοινωνία με το ζεύγος Πρενσιπό, ο πρώην σύντροφός της Ρουντί, και η κόρη του Λιλά, η παράνομη μετανάστρια και οικιακή βοηθός της Σαρόν.

Όσο προχωράει η αφήγηση, τα ερωτήματα πυκνώνουν. Κινούνται εντός του κύκλου της ασάφειας αλλά ταυτόχρονα και στον αντίστοιχο κύκλο της σαφήνειας, οι έννοιες του καλού και του κακού μπερδεύονται και εν μέρει αλληλοσυμπληρώνονται, τα συναισθήματα άφατης χαράς καλύπτονται αυτοστιγμεί από εκείνα της λύπης. Οι υπαρξιακές ταυτότητες των πρωταγωνιστών και των δευτεραγωνιστών είναι ―ας μου επιτραπεί η έκφραση― θολές, όχι όμως με μια κάποια ιδιότυπη αρνητική χροιά, μα ως απτό αποτέλεσμα της κρίσης σε όλα τα επίπεδα που βιώνουμε ως πολίτες του κόσμου εντός της σφαίρας της παγκοσμιοποίησης, του καινούριου θαυμαστού κόσμου.

 

Marie Ndiaye

 

Η ηρωίδα μένει μετέωρη χωρίς να μπορεί να αποσαφηνίσει και να προσδιορίσει τα σημάδια, χωρίς να έχει την τόλμη ή την ικανότητα να πάρει οριστικές αποφάσεις, κινούμενη άλλοτε με κεντρομόλο και άλλοτε με φυγόκεντρο δύναμη προς ή έξω από τη δίνη της ύπαρξής της

Η γραφή της Marie Ndiaye στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα μας χαρίζει όλα εκείνα τα στοιχεία που απαιτούνται για να ενταχθεί σε εκείνα του ψυχολογικού θρίλερ. Αβεβαιότητα, μυστήριο, απειλή. Πάνω όμως και πέρα από αυτό είναι ένα μυθιστόρημα εσωτερικής αναζήτησης, το οποίο στοχεύει στο να αποδώσει την αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου για το ευεπίφορο της ύπαρξής του.

Στα θετικά η μετάφραση της Αλεξάνδρας Κωσταράκου, η οποία καταφέρνει να φέρει σε πέρας μια ακόμη δύσκολη μεταφραστική αποστολή, αποδίδοντας χωρίς φιοριτούρες και αχρείαστα στολίδια το ύφος και το όραμα της συγγραφέως.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top