Fractal

Για την αβάσταχτη μελαγχολία της κλεψύδρας

Του Γιώργου Ι. Παναγιωτάκη // *

 

Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη, “Η αβάσταχτη μελαγχολία της κλεψύδρας”. Εκδόσεις Οδός Πανός. Αθήνα, 2021

 

Μια σειρά από ποικίλου ενδιαφέροντος άρθρα, με ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό περιεχόμενο, πήραν το δρόμο της ενδυματολογικής μορφής, αφού κυκλοφόρησαν και πάλι  σε ένα καλαίσθητο αρτιγέννητο βιβλίο των εκδόσεων Οδός Πανός. Τίτλος του βιβλίου «Η αβάσταχτη μελαγχολία της κλεψύδρας». Συγγραφέας ο γνωστός χειρουργός Γιώργος Σχορετσανίτης. Δανείζομαι μια αρχαιοελληνική συμβουλή που λέει: «Και τούτο ποιείν κ’ ακείνο μη αφιέναι». Να ασκείς δηλαδή το κύριο λειτούργημά σου, αλλά να μην παραβλέπεις να καλλιεργείς και άλλους τομείς στους οποίους εξ’ ίσου δόκιμα μπορείς να αποδώσεις. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τον Γιώργο Σχορετσανίτη.  Μια γνήσια εσωτερική παρόρμηση τον οδηγεί και τον κατευθύνει στο να καλύπτει και άλλους τομείς που υπηρετούν την επικαιρότητα και  προάγουν την κοινωνική ζωή. Η ματιά του ερευνητική και επινοητική καθώς είναι, απλώνεται σε άλλες χώρες και χώρους, για να αναδείξει την ιστορία, τον πολιτισμό και τις προσωπικότητές τους. Κατά κανόνα μάλιστα, σε απομακρυσμένους και δύσκολα επισκέψιμους τόπους. Τα μέχρι τώρα βιβλία του που κυκλοφορούν, είναι εμπλουτισμένα από μια σφαιρική και ολοκληρωμένη θεώρηση της πραγματικότητας. Και όλες αυτές οι ενδιαφέρουσες καταγραφές που πραγματοποιεί, αποδίδονται σε μια έντεχνη, επίπεδη και ρέουσα γλώσσα.

Το γεγονός αυτό, ανταποκρίνεται στις αναμονές των αναγνωστών, που στο σύνολό τους διεξέρχονται και απολαμβάνουν το βιβλίο,  χωρίς δυσκολίες, απορίες και ερωτηματικά. Περιττό να τονίσουμε ότι η γραμμή αυτή ακολουθείται απαρασάλευτα σε κάθε πόνημα της πλούσιας εργογραφίας του. Η επιτυχία της κάθε συγγραφικής του προσπάθειας, οφείλεται μεταξύ των άλλων και στην πολυμάθεια και την πυκνότητα των γνώσεών του, στοιχεία που βοηθούν την προσπάθειά του. Διαθέτει δηλαδή ίδιο αποθεματικό κεφάλαιο γνώσεων και αυτενέργειας. Το νέο του βιβλίο, των 292 σελίδων με τα 74 άρθρα του συνοδεύεται ως συνήθως και πάλι από πλούσιο εικονιστικό και φωτογραφικό υλικό, που εξυπηρετεί και ικανοποιεί τον τομέα της οπτικής πληροφόρησης.

 

Γιώργος Νικ. Σχορετσανίτης

 

Απόσπασμα από το βιβλίο  

Στις τάξεις του δημοτικού σχολείου, μάθαμε μέσα από το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη, τί ακριβώς είναι η πατρίδα μας. Έλεγε, θυμάμαι, ο μεγάλος μας ποιητής: ‘Τί είναι η πατρίδα μας; Μην είν’ οι κάμποι; Μην είναι τα ψηλά βουνά; Μην είναι ο ήλιος της, πού χρυσολάμπει; Μην είναι τ’ άστρα της τα φωτεινά…’; Λίγο μετά, στη δεκαετία του ’60, καταλάβαμε ότι πατρίδα μας είναι και κάτι άλλο! Μάθαμε ακόμα ότι είναι και οι παντογνώστες καθηγητές των ανώτατων εκπαιδευτικών μας ιδρυμάτων, οι οποίοι κάθονταν και άκουγαν χωρίς στοιχειώδη έστω αντίδραση, εξάψαλμους χουντικών ηγετών. Έλεγε ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος μιλώντας στους καθηγητές Πανεπιστημίου, μεταξύ πολλών άλλων ‘…πηγαίνετε μπροστά στον καθρέφτη, δείτε το κεφάλι σας, διότι αν δεν είναι άσπρο είναι γκρίζο, αναλογιστείτε τους αγώνας σας μέχρι σήμερα, αναλύσατε την προσωπικότητά σας ως διδάσκαλοι του έθνους και με αυτήν την συνέπεια προς τον εαυτόν σας, κύριοι, απαντήσατε, είναι δυνατόν μα μην μπορείτε να ελέγξετε τους μαθητάς σας… Θα βάλω φωτιά εις του οιουδήποτε το κεφάλι… αν χρειασθεί θα τους συντρίψω… και να  ενημερώσετε τους συναδέλφους σας …’! … Αλλά ‘…αυτή είναι η Ελλάδα’, όπως ανέκραζε κάποτε ο κ. Σημίτης! Ή, όπως θα έλεγε και ο προαναφερθείς στην αρχή, ποιητής μας Ιωάννης Πολέμης, ‘… Όλα είναι η πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα, και κάτι πού ’χουμε μες την καρδιά…’. Θα  περάσουν όμως, κι αυτά, όπως και τ’ άλλα! ‘… Ο μόνος σίγουρος κριτής, ο Άρειος Πάγος, είναι ο Καιρός. Δυστυχώς θα βγάλει την κρίση του πολύ αργά, όταν πια ’θάμαι χώμα, κι έτσι δεν θα μάθω ποτέ…’! έγραφε κάποτε ο Νίκος Καζαντζάκης! (Σελίς 36, 39).

 

 

 

* Ο Γιώργος Ι. Παναγιωτάκης είναι Συγγραφέας και ιστορικός ερευνητής

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top