Fractal

Ποίημα: “H βάρκα…”

Του Κωνσταντίνου Τέμπου // *

 

 

 

 

Η ΒΑΡΚΑ…

 

Κάποτε γνώρισε τις ομορφιές,
της θάλασσας τις υπέροχες τις ζωγραφιές
τα γαλανά, τα κρουσταλλένια της νερά,
τα κύματα τ’ ακούραστα, τα πλανερά.

Είδε τα πορφυρά, τα κοραλλένια δάση
στου Αυγουστιάτικου φεγγαριού την χάση,
είδε τις ολάνθιστες, θαλάσσιες ανεμώνες,
σε θαλασσόδαρτους κάμπους και λειμώνες

συνάντησε όμορφες, πλουμιστές γοργόνες,
μέσ’ τα ανήλιαγα τα άντρα
που δεν αντίκρισαν ποτέ τους άντρα
καλοκαίρια και χειμώνες

Μα κάποτε γέρασε το κορμί της,
ανοίξαν του κορμιού οι αρμοί της
βούλιαξε στης θάλασσας τα βάθη
και η ζωή της, η άμοιρη, εχάθη…

Τώρα, κείτεται άψυχη στην ακρογιαλιά,
χωρίς ζωή, χωρίς λαλιά,
παρατημένη, έρημη και σάπια
μεσ’ τα θαλασσινά δρολάπια

Το φεγγάρι φωτίζει το γεροντικό κορμί
αυτό που είχε κάποτε πάθος και ορμή,
και της θάλασσας το αφρισμένο κύμα
ξεθυμαίνει πάνω στο πελαγίσιο μνήμα

Φύκια, σαν μεταξωτές κορδέλες,
σκεπάζουν σαν περίτεχνες δαντέλες
το γέρικό της το κουφάρι
και γύρω της πετούν αδιάφοροι οι γλάροι…

Η βάρκα είναι σαν την ζωή την ίδια :
Όταν πλέει σε ήρεμα νερά
κρατάει με θάρρος, κρατάει γερά
και νερά μέσα της δεν βάζει

Όταν όμως μανιάζουν οι σπηλιάδες
στον πάτο της θάλασσας την κατεβάζει
είτε αρχόντους έχει μέσα,

είτε και βασιλιάδες…

 

 

 

 

* Είμαι γιατρός Ρευματολόγος, Ιατρικός Συγγραφέας, Λογοτέχνης, ποιητής, ευθυμογράφος, θεατρικός συγγραφέας, έχω δημιουργήσει 3 ηλεκτρονικά ιατρικά περιοδικά, μέλος της Ενωσης Ελλήνων Ιατρών Λογοτεχνών και Ενωσης Ελλήνων Λογοτεχνών.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top