Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Κλειστοφοβική εκδίκηση
21/06/2022, 11:01 μμ

Κλειστοφοβική εκδίκηση

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Μαρί Ντιάι «Η εκδίκηση είναι δική μου», Μετάφραση: Αλεξάνδρα Κωσταράκου, εκδ. Πόλις, σελ. 264

 

Εξαιρετικά επίκαιρο βιβλίο με θέμα την ενδοοικογενειακή βία αλλά και την παιδοκτονία από τις εκδόσεις Πόλις που για μια ακόμη φορά διαβάζουν σωστά την επικαιρότητα και καταφέρνουν να τη συνδυάσουν με βιβλία ανάλογου ενδιαφέροντος και εξαιρετικής ποιότητας. Ο λόγος για το μυθιστόρημα της Γαλλο-Σενεγαλέζας Μαρί Ντιάι «Η εκδίκηση είναι δική μου». Βιβλίο με κεντρικό θέμα μια μητέρα που δολοφονεί τα τρία παιδιά της σε μια προσπάθεια να δραπετεύσει ουσιαστικά από τον έγγαμο βίο. Στο επίκεντρο δεν είναι μόνο η παιδοκτόνος αλλά και η 42χρονη δικηγόρος, μια ανύπαντρη γυναίκα που αναλαμβάνει την υπόθεση μετά από αίτημα του συζύγου.

Βιβλίο με δύσκολο θέμα και ασφυκτική σχεδόν ψυχολογία που γίνεται ακόμη πιο ασφυκτική από την ειδεχθή δολοφονία των τριών παιδιών. Στο μεγαλύτερο διάστημα της αφήγησης ο αναγνώστης μπορεί να γίνει μάρτυρας μιας απόλυτα κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας την οποία περιγράφει με υπέροχο τρόπο η συγγραφέας με ορισμένες πολύ δυνατές στιγμές. Πιθανώς, η κορυφαία στιγμή έντασης είναι η περιγραφή του εγκλήματος από τη μητέρα με ένα παραληρηματικό πλην όμως παντελώς αποστασιοποιημένο τρόπο που όμως δεν εξηγεί επαρκώς η αποκρύπτει τα κίνητρα που την οδήγησαν στη συγκεκριμένη πράξη.

Ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου έχει να κάνει με μια εκ βαθέων ανάλυση του γυναικείου ψυχισμού χωρίς όμως να δίνει εύκολες απαντήσεις ή σίγουρες λύσεις στον αναγνώστη, απλά επιδιώκει και πετυχαίνει να εντείνει τον προβληματισμό του. Σε κανένα σημείο από τις τρεις ιστορίες που συνδέονται και αλληλεπιδρούν η Ντιάι δεν διαλέγει τον στείρο διδακτισμό αλλά αφήνει ξεκάθαρα στον αναγνώστη τη δυνατότητα να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα ανάλογα την οπτική γωνία από την οποία προσεγγίζει το κείμενο. Η παρουσία ενός ψυχαναγκαστικού και χειριστικού συζύγου αποτελεί το αναγκαίο συμπλήρωμα για την ανάλυση της εγκληματικής πράξης αλλά και του έγγαμου βίου του ζευγαριού. Σε δεύτερο πλάνο υπάρχουν οι σχέσεις της φόνισσας με τους γονείς της και διάφορα θέματα, άλλα απλά και άλλα σύνθετα, της καθημερινότητάς της.

 

Marie Ndiaye

 

Παρά την κοινωνική-ψυχαναλυτική προσέγγιση υπάρχει σε πολλά σημεία και σε σωστές δόσεις το στοιχείο του σασπένς και του απρόβλεπτου. Όμως και αυτά βασίζονται περισσότερο σε υπαινιγμούς παρά σε χειροπιαστά στοιχεία ή γεγονότα. Κάθε νέο στοιχείο ανατρέπει την πραγματικότητα των προηγούμενων σελίδων παρότι και φανερά το βασικό ζητούμενο δεν είναι η αποκάλυψη κάποιας ενοχής ή το κυνήγι ενός δολοφόνου. Ούτως ή άλλως αυτό γίνεται και διαφορετικό τρόπο από τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στο ξεκίνημα του βιβλίου αν και η ανατροπή στην ουσία είναι αναμενόμενη με βάση τη ροή της αφήγησης. Γιατί αξίζει κάποιος να διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο: Πρωτίστως για την ατμόσφαιρα του την οποία υπηρετεί άριστα η γραφή της Ντιάι και μια αφηγηματική τεχνική που ενδεχόμενα να ξενίσει αλλά δείχνει ένα πηγαίο συγγραφικό ταλέντο.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top