Ο μόνος τρόπος για να γίνει ειρήνη είναι ξύνοντας τις πληγές
Γράφει η Μαρία Βρέντζου //
“Γυρίζοντας το βλέμμα πίσω” του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες, μετάφραση Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδόσεις Ίκαρος, 2021, σελ. 592
Συχνά, η Λατινική Αμερική, με τη βαριά ιστορική της κληρονομιά, μας προσφέρει έξοχα πολιτικά μυθιστορήματα. Μία τέτοια περίπτωση είναι και το “Γυρίζοντας το βλέμμα πίσω”, το οποίο απέσπασε το βραβείο Mario Vargas Liosa και αν και είναι έργο μυθοπλασίας, δεν περιέχει ούτε φανταστικά γεγονότα, ούτε φανταστικά πρόσωπα. Συγκεκριμένα, ο συγγραφέας Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες, συναντούσε για επτά συναπτά έτη τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου Σέρχιο Καμπρέρα και δούλευε μαζί του πάνω στην ζωή του ίδιου και της οικογένειάς του. Αποτέλεσμα, τριάντα ώρες μαγνητοφωνημένων συζητήσεων, που αποτέλεσαν τον πυρήνα μιας αυτοβιογραφικής μυθοπλασίας.
Η αρχή της υπόθεσης τοποθετείται τον Οκτώβριο του 2016. Ο Κολομβιανός σκηνοθέτης Σέρχιο Καμπρέρα, παρευρίσκεται σε αφιέρωμα ταινιών του στη Βαρκελώνη, όταν πληροφορείται ότι ο πατέρας του έχει μόλις πεθάνει, πράγμα που τον ωθεί να επανεξετάσει την οικογενειακή ιστορία για τρεις γενιές. Έτσι, ο παππούς του λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων ενάντια στον Φράνκο, αναγκάζεται να εγκαταλείψει την Ισπανία την περίοδο του εμφυλίου πολέμου με τελικό προορισμό την Κολομβία, η οποία και θα δώσει σ’ εκείνον και τα παιδιά του μια δεύτερη ευκαιρία.
Ειδικότερα ο Φάουστο, πατέρας του Σέρχιο, θα ανακαλύψει το ταλέντο του στην απαγγελία και την υποκριτική και θα καταφέρει να διακριθεί στον κόσμο του θεάματος και της τέχνης. Αριστερός στις πεποιθήσεις του και παρακινημένος απ’ την επανάσταση στην Κούβα, θα εγκατασταθεί με τη σύζυγο, τον γιο και την κόρη του στην Μαοϊκή Κίνα, την περίοδο της πολιτιστικής επανάστασης προκειμένου όλοι τους να γαλουχηθούν από κοντά στις επαναστατικές ιδέες. Χαρακτηριστικό είναι δε το γεγονός ότι επιλέγει τα παιδιά του, αντί να πάνε σε σχολεία για δυτικούς, να ενταχθούν κανονικά στο σκληρό κινεζικό εκπαιδευτικό σύστημα καθώς και στην ομάδα των ερυθροφρουρών. Το δε αποκορύφωμα, η στιγμή που οι γονείς του Σέρχιο αποκτούν τη βεβαιότητα ότι η επανάσταση μπορεί να εκπαιδεύσει τα παιδιά τους καλύτερα από τους ίδιους και τα αφήνουν μόνα τους στην ασιατική χώρα, ενώ οι ίδιοι επιστρέφουν στην Κολομβία.
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες
Συνολικά δέκα χρόνια θα ζήσει ο ήρωας εκεί, ώσπου εν τέλει θα επιστρέψει πίσω στα πάτρια εδάφη και πάλι με πατρική προτροπή θα συμμετάσχει στους αντάρτες του EPL για τρία χρόνια, μέχρι που απομυθοποιεί τον ένοπλο αγώνα και τις μεθόδους του και καταλήγει να πιστεύει στην ειρήνη. Μάλιστα μέσα στο πλαίσιο καταψήφισης του δημοψηφίσματος για έγκριση των ειρηνευτικών συμφωνιών το 2016, όπου επικράτησε η οργή, ο φόβος, η πικρία και η δυσφορία των Κολομβιανών που ψήφισαν το όχι, υπέρμαχος ο ίδιος του ναι, θα εκφράσει απερίφραστα τη στάση ζωής του δηλώνοντας ότι: “Ο μόνος τρόπος να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα είναι δείχνοντας τα. Ο μόνος τρόπος να γίνει ειρήνη είναι ξύνοντας τις πληγές”. Αυτή είναι και η γραμμή που θα ακολουθήσει στην φιλμογραφία του. Τα πράγματα δεν πρέπει ούτε να αποκρύπτονται, ούτε να παραποιούνται. Πρέπει να λέγονται όπως είναι.
Ισπανία, Κολομβία, Κίνα, Γαλλία είναι μερικές χώρες με τις οποίες καταπιάνεται ο πεζογράφος στο “Γυρίζοντας το βλέμμα πίσω”, με φόντο τον μεσοπόλεμο στην Ευρώπη, τη δικτατορία του Φράνκο, την επανάσταση στην Κούβα, τον ψυχρό πόλεμο, τη δολοφονία Κένεντι, τον πόλεμο στο Βιετνάμ, την Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ, το Μάη του ΄68 και φυσικά τον αιματηρό εμφύλιο στην Κολομβία.
Εξαιρετική η μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη και κατατοπιστικότατες οι φωτογραφίες ντοκουμέντο.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Έργο-οδοιπορικό προς το αχαρτογράφητο, εσώτερο «εγώ»
Γράφει η Νάντια Τράτα // «Μία γυναίκα» της Annie Ernaux, Εκδόσεις Μεταίχμιο, Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη Η Ιστορία, μαζί με την Κοινωνιολογία και την Ανθρωπολογία μπορούν να γίνουν περισσότερο επιδραστικές και να αγγίξουν ολοένα και μεγαλύτερα ακροατήρια μέσω ενός
Περισσότερα -
Διήγημα: «Βιβλιοπαρουσιάσεις»
Γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου // Λ.Μ.Μ. «Βιβλιοπαρουσιάσεις» «Τι κάνεις εκεί;» «Δε βλέπεις; Γράφω. Μα γιατί ρωτάς αφού το βλέπεις; Μήπως στην ερώτησή σου κρύβεται μια υφέρπουσα απαξίωση; Όχι, για να ξέρουμε τόσο τι ρωτάμε
Περισσότερα -
Ο Φιλόσοφος παίρνει το μάθημά της Φυλο/σοφίας της
Γράφει ο Θάνος Χρυσανθόπουλος // * Olympe de Gouges «Ο Φιλόσοφος παίρνει το μάθημά του ή ο Κατά φαντασίαν κερατάς», μετάφραση: Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης, πρόλογος: Λουκία Ευθυμίου, Αθήνα, εκδόσεις Εύμαρος, 2021. Ένα νέο μεταφραστικό απόκτημα του φεμινιστικού θεάτρου της
Περισσότερα -
Όλα ξεκίνησαν (και τελειώνουν) στην Γκοντόλιν
Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας // Τζ. Ρ.Ρ. Τόλκιν «Η πτώση της Γκοντόλιν», Μετάφραση: Ευγενία Κόλλια- Χατζηθανάση, εκδ. Κέδρος, σελ. 355 Στο δαιδαλώδες σύμπαν του Τζ.Ρ. Τόλκιν, την ιστορία της Μέσης Γης υπήρχε προφανώς μια αρχή και ένα τέλος
Περισσότερα -
Συνέντευξη του Εβρίτη συγγραφέα – ποιητή Γιώργου Κιουρτίδη
Από την Βαλέρια Σιβούδη // * Ο Φρίντριχ Νίτσε έλεγε ότι «Για να μην καταστραφούμε από τη γνώση, έχουμε την Τέχνη». Τι είναι όμως η Τέχνη; Μια δημιουργική έκφραση ιδεών, συναισθημάτων, ψυχικής κατάστασης του δημιουργού ή σύμφωνα με μια
Περισσότερα -
Διήγημα: «Απαγωγές παιδιών»
Της Λένας Μαυρουδή Μούλιου // Απαγωγές παιδιών Και ενώ όλες σχεδόν οι γυναίκες είναι μανιακές της TV και η Μυρσίνη βασίλισσα του σταυρόλεξου για δυνατούς λύτες, η Πέρσα, ήταν εξπέρ στην λύση μυστηριωδών υποθέσεων,
Περισσότερα -
Διήγημα: “Αδελφή ψυχή”
Της Ελένης Κ. Αλαφογιάννη // * ‘’Να ανοίξεις την τηλεόραση απόψε. Θα με δεις στο παιχνίδι, ξέρεις.’’ Έκλεισε το τηλέφωνο με ένα ‘’σε γλυκοφιλώ’’. Έμεινε να κρατάει το ασύρματο στο χέρι. Αυτός ο άνθρωπος εμφανιζόταν εκεί
Περισσότερα
