Fractal

«Δάκρυ δεν βγαίνει με τους αριθμούς»

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος // *

 

gymni_theologiaΚώστας Μαρδάς «Γυμνή θεολογία», εκδ. Vakxikon.gr

 

Όταν, σπουδαίοι άνθρωποι από τον καλλιτεχνικό χώρο και κυρίως άνθρωποι του πνεύματος, έχουν ασχοληθεί με το έργο ενός ποιητή, τότε υπάρχουν ήδη συστάσεις, που σπρώχνουν τον αναγνώστη να το διαβάσει και αρκετές φορές, το έργο δεν διαψεύδει τις καλές συστάσεις.

Για τον Κώστα Μαρδά έχουν εκφραστεί κριτικά, μεταξύ άλλων και οι: Αλέξης Ζήρας, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Σάραντος Καργάκος, Γιώργος Χρονάς κ.α. Ο Σάραντος Καργάκος γράφει για την ποίηση του Κώστα Μαρδά: «Η ποίηση του Μαρδά είναι φτιαγμένη με λέξεις αίμα», ενώ ο Λευτέρης Παπαδόπουλος γράφει: «Στην ποίηση του Κώστα Μαρδά όλα είναι ζυγιασμένα με τη ζυγαριά του χρυσικού, που δεν κάνει λάθη, δεν χαρίζει, δεν κλέβει…» και αν οι παραπάνω κρίσεις έχουν γραφτεί για την προηγούμενη ποιητική συλλογή του Κώστα Μαρδά, εκτιμούμε πως θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί και για τη νέα του ποιητική συλλογή: «Γυμνή θεολογία», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις: “Vakxikon.gr”.

Η «Γυμνή θεολογία» του Κώστα Μαρδά είναι μια πραγματικά τολμηρή ποιητική συλλογή. Τολμηρή γιατί δεν διστάζει να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Που τα λέει σταράτα, χωρίς να κραυγάζει. Που είναι πραγματικά γυμνή χωρίς φτιασίδια. Για την ακρίβεια η ποίηση του Κώστα Μαρδά απεχθάνεται τα φανταχτερά στολίδια και την επίδειξη. Αηδιάζει μπροστά στον στολισμένο πατριάρχη και στον πάπα με παρμπρίζ. Ο ποιητής ειρωνεύεται αιχμηρά τα εγκλήματα πολέμου, που έγιναν και γίνονται στο όνομα του χριστιανισμού και παρομοιάζει με θεό τον νεαρό σερβιτόρο, που πληρώνεται ελάχιστα και ζει σε ένα υπόγειο.

Ο κοινωνικός προβληματισμός εκφράζεται στα περισσότερα ποιήματα της συγκεκριμένης συλλογής του Κώστα Μαρδά. Αρκετά ποιήματα αναφέρονται στους πρόσφυγες, που πνίγονται στο Αιγαίο και στα μικρά παιδιά λαών, που βομβαρδίζονται στις χώρες της Μέσης Ανατολής. Συγκλονιστικό είναι το ποίημα «Ανώνυμο», που αναφέρεται σε ένα κοριτσάκι 3 μηνών, που βρέθηκε σκοτωμένο στο πέρασμα από το Αϊβαλί στη Λέσβο: «συγχώρα με που δεν μπορώ να κλάψω. / Δάκρυ δεν βγαίνει με τους αριθμούς». Αλλά το πιο δυνατό στοιχείο, που υπάρχει στην ποίηση του Κώστα Μαρδά είναι η τραγική ειρωνεία, που διαπερνά τους στίχους του σαν άνεμος, που μας κάνει να γελάσουμε πικρά: «Πόση χαρά / όταν γυρνά πολεμιστής / των εθνικών δικαίων. / Και αγκαλιάζει το παιδί / προσφέροντας τα δώρα / στην καλή του. / Να διηγείται ιστορίες. / Πως άφησε χωρίς λαιμό / και δίχως τιμαλφή / τους μισητούς εχθρούς!»  Όμως, το κοινωνικό πρόσωπο της ποίησης του Κώστα Μαρδά δεν εξαντλείται μόνο σε θέματα πολέμου και προσφυγιάς. Αναφερόμενος στον παραλογισμό και στη βία στα γήπεδα θα γράψει: «Ω θρησκεία ανόητων αγαλμάτων! / Ω Θεά δίποδων ειδώλων και αναβοητών!», ενώ για το υπερκαταναλωτικό πρότυπο, που συνεχίζει να διαφημίζεται ακόμα και σήμερα, στην περίοδο της οικονομικής κρίσης, γράφει: «Μήλα χρυσά κι αν μας προσφέρει η Apple, κοχύλια η Shell και ομόλογα η Goldman Sachs, / κάποια φτώχεια θα τη βρούμε / για να μείνουμε άνθρωποι.»

 

Κώστας Μαρδάς

Κώστας Μαρδάς

 

Πολλοί ποιητές έχουν εκφραστεί ποιητικά για την ποίηση, τα ποιήματα και τους πνευματικούς συναδέλφους τους. Ο Κώστας Μαρδάς θα είναι αμείλικτος απέναντι σε ποιητές αριβιστές, που προσπαθούν να αναρριχηθούν με πισώπλατα μαχαιρώματα: «Φθονεί ο φθόνος τον εαυτό του / κι ο ποιητής τον διπλανό του!» Σε άλλα ποιήματα ο Κώστας Μαρδάς δεν θα διστάσει να κατακρίνει πολλούς ποιητές, που θέλοντας να μιμηθούν τον Σεφέρη έγραψαν ποιήματα δυσνόητα, που απομακρύνουν τον αναγνώστη: «Αχ, ποιητές οικόσιτοι σεφερικοί! / Κλειδώσατε το νόημα / καταπίνοντας το κλειδί.», ενώ αλλού θα παρομοιάσει τον υπερρεαλισμό και τη μεταμοντέρνα ποίηση με ξεσχισμένο τζιν.

Αυτή είναι, λοιπόν, η «Γυμνή θεολογία» του Κώστα Μαρδά. Μια ποίηση τολμηρή, που δεν ντρέπεται να πει τα πράγματα με το όνομά τους, να μας αποκαλύψει τη γύμνια τους. Μια ποίηση γυμνή από τα περιττά και τόσο μα τόσο όμορφη.

 

* Ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά το 1978. Γιος του ποιητή Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου. Σπούδασε στη σχολή Οικονομίας και Διοίκησης του τμήματος Λογιστικής στο ΤΕΙ Χαλκίδας, και ζει στην Αθήνα. Ασχολείται με την ποίηση από τα παιδικά του χρόνια. Έχει πληθώρα δημοσιευμάτων σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα βουλγαρικά και τα πακιστανικά (ουρντού). Έχει λάβει μέρος σε διεθνή λογοτεχνικά συνέδρια. Έκανε την πρώτη του δημοσίευση το 1993, ενώ κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Τα παράταιρα το 1997. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Είναι μέλος του Ομίλου για την Unesco Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδας. Είναι μέλος της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς. Είναι ιδρυτικό μέλος του Νέου Πνευματικού Κύκλου Καλλιθέας. Γράφει κριτικές βιβλίων στο περιοδικό Vakxikon.gr, και παρουσιάζει βαλκανική ποίηση στο περιοδικό Αιολικά Γράμματα.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top