Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Ένα αλλόκοτο ταξίδι
14/09/2021, 11:11 μμ

Ένα αλλόκοτο ταξίδι

Γράφει ο Γεώργιος Ελ. Τζιτζικάκης //

 

«Εξύψωση» του Στίβεν Κινγκ, Μετάφραση: Έφη Τσιρώνη, εκδόσεις Κλειδάριθμος, σελ. 176

 

Η νουβέλα με τίτλο «Εξύψωση» έρχεται από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος σε μετάφραση της Έφης Τσιρώνη. Παραδέχομαι ότι το εν λόγω βιβλίο, το διατηρούσα αρκετό καιρό στο ράφι μου δίχως να το επιλέγω, κάνοντάς το όμως και διαβάζοντάς το (μονορούφι ομολογώ) διαπίστωσα το λάθος μου: Επιλέγοντας να βυθιστώ στα μυθιστορήματα του Κινγκ που γράφει με αμείωτη παραγωγικότητα και εκδίδονται, λησμόνησα πόσο εξαιρετικός μπορεί να γίνει (ίσως και καλύτερος σε κάποια πλαίσια, τολμώ να πω) στη μικρή φόρμα γραφής, όπως τα διηγήματα και οι νουβέλες.

Στην ιστορία του έργου, συναντάμε τον Σκοτ Κάρι ο οποίος αρχίζει ανεξήγητα να χάνει βάρος, όμως αυτό συμβαίνει μονάχα αριθμητικά και εκείνος το παρατηρεί στη ζυγαριά του, ενώ εμφανισιακά δεν συντελείται καμία διαφορά στο σώμα και την εμφάνισή του καθώς συνεχίζει να δείχνει ένας ευτραφής και κάπως δυσκίνητος μεσήλικας άντρας. Στην καθοδική πορεία του βάρους του, ο Σκοτ θα ζητήσει τη βοήθεια και τη συμμετοχή του ιατρού του Μπομπ Έλις, εκείνο όμως που απασχολεί περισσότερο τον Σκοτ σαν θα το αντιληφθεί, είναι τι θα συμβεί όταν θα φτάσει η στιγμή που θα αγγίζει το μηδενικό βάρος και πλέον η ύπαρξή του (σωματικά) δεν θα υπακούει στον νόμο της βαρύτητας και της έλξης προς το κέντρο της γης. Όπως καταλαβαίνει κανείς, αυτό από μόνο του καθιστά το βιβλίο page turner καθώς, παρακολουθώντας τον Σκοτ να χάνει βάρος και να του συμβαίνουν διάφορα (ευτράπελα μα και παράδοξα), οι σελίδες κυλούν χωρίς να το καταλάβεις.

Η «Εξύψωση» δεν αποτελεί ένα μακάβριο οδοιπορικό τρόμου γραμμένη στο ύφος και τα σκοτεινά μονοπάτια που μας έχει συνηθίσει ο Κινγκ, είναι όμως μια ιστορία θαρρείς τραβηγμένη από τα τρυφερά του έτη (βλέπε «Πράσινο Μίλι»), που αν και είναι γεμάτη τρυφερότητα δεν γίνεται κλισέ καθώς διαθέτει την ανάλογη αγωνία στην πλοκή της (τι θα γίνει, άραγε, όταν το βάρος του Σκοτ θα μηδενίσει;). Η ιστορία διαθέτει δομή που δεν σε αφήνει να την αφήσεις άπαξ και την ξεκινήσεις –και αν αυτό δεν λέγεται απόλαυση για έναν αναγνώστη που αγαπάει ένα καλό βιβλίο, τότε δεν ξέρω πώς λέγεται. Οι διάλογοι είναι σάρκινοι και άμεσοι, τα γεγονότα σκιαγραφούν τις σχέσεις και την καθημερινότητα στα προάστια μιας γνώριμης (στους φαν του Κινγκ) αμερικανικής κωμόπολης (αν μάντεψες το Καστλ Ροκ, σωστά μάντεψες!) και η αρμονία στη ροή της ιστορίας διαφεύγει του μελιστάλαχτου τόνου που εκβιάζει το συναίσθημα.

Ο Βασιλιάς στη νουβέλα «Εξύψωση» θυμίζει τα συγγραφικά έτη του όταν μας έδωσε «Το τέλος της αθωότητας» (ή «Stand by me» για τους πολλούς που έχουν δει την ταινία). Εξαιρετικός όπως πάντα στη δόμηση των ηρώων του, τους έχει χτίσει λιθάρι το λιθάρι με καθημερινά προβλήματα και προβληματισμούς, ενώ στην «Εξύψωση» ανοίγει για ακόμη μια φορά την πόρτα στην εξάλειψη των διαχωρισμών, εφόσον συμπρωταγωνιστές του Σκοτ είναι η Μίσι και η Ντίρντι, ένα ομόφυλο ζευγάρι το οποίο έχει μετοικήσει στην πόλη και έχει ανοίξει εκεί ένα εστιατόριο. Ο Κινγκ μάς μιλάει ακόμα μια φορά για τη διαφορετικότητα –την αποδοχή και μη αποδοχή της–, για την ισότητα, τα προσωπεία και για την υποκρισία μιας κλειστής κοινωνίας, όπως και την αποτύπωση της χροιάς της, καθώς μέσα από το ομόφυλο ζευγάρι, ο Σκοτ θα επαναφέρει τη δική του πίκρα, εκείνη που εισέπραξε με τον πρόωρο θάνατο της γυναίκας και μέσα από αυτό θα ανιχνεύσει του κεκαλυμμένους τρόπους με τους οποίους μια τοπική κοινωνία μετρημένων ανθρώπων, επιχειρεί να στιγματίσει κάποιον άνευ ενοχών, να περιθωριοποιήσει με περίτεχνους και υποδόριους τρόπους ώστε να μην αποφανεί η κακία τους, και, εντέλει, να τρέψει σε φυγή τον οποιονδήποτε που τους «χαλάει την πιάτσα». Ο Σκοτ θα σταθεί στο πλάι του ζευγαριού των γυναικών και μαζί «θα το γυρίσουν το παιχνίδι», όπως θα έλεγε και ο Κινγκ, με έναν υπέροχα έξυπνο τρόπο.

 

Stephen King

 

Κοντολογίς, η «Εξύψωση» είναι ένα από εκείνα τα βιβλία που οφείλει κάθε αναγνώστης που αγαπάει τη γραφή του Κινγκ, να έχει στη συλλογή του. Για τη στήριξη αυτής της δήλωσης υπάρχουν δεκάδες επιχειρήματα, όμως αρκεί μονάχα να πούμε το εξής: Όταν θα διαβάσεις την «Εξύψωση», θα διαπιστώσεις πως αποτελεί, με τον δικό της μοναδικό και υπόγειο τρόπο αφήγησης, αναπόσπαστο κομμάτι που σύμπαντος Κινγκ, και αυτό (trust me!) θα σε συναρπάσει, ενώ –στοιχηματίζω!– θα μεταφέρει τη σκέψη σου από τις σελίδες του συγκεκριμένου βιβλίου στις σελίδες άλλων έργων του. Πλάι σε αυτό, σημειώστε και τις παιχνιδιάρικες ομορφιές του Βασιλιά, καθώς μέσα στην «Εξύψωση» θα συναντήσεις αναφορές σε άλλα έργα του, κάτι που διαβάζοντάς τες ένας φαν της γραφής του, θα σχηματίσει ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του. Ομολογουμένως, λοιπόν, αποτελεί ένα μικρό διαμαντάκι και προσωπικά το προτείνω για άμεση ανάγνωση. Από την άλλη, αν δεν είσαι φανατικός του Κινγκ αλλά απλώς θέλει να διαβάσεις κάτι δικό του για πρώτη φορά, η «Εξύψωση» είναι ένα έργο που αξίζει να ποντάρεις, καθώς είναι γρήγορο στη ροή του, άμεσο και λιτό στον λόγο του, γλυκά μελαγχολικό μα και κατά σημεία κωμικοτραγικό, ενώ δεν βαραίνει πουθενά η πλοκή του και νιώθεις ότι τρέχει σαν άλογο που δεν θέλει να φρενάρει τον καλπασμό του.

Διαβάστε την «Εξύψωση» ακούγοντας τον δίσκο «Face The Music» των Electric Light Orchestra από το 1975.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top