Διαπλεύσεις της μνήμης ενός ονειροπόλου
Γράφει ο Κώστας Π. Παναγιώτου // *
Γιώργος Ιατρού «Εγκαταλείπεις, Καρακασιάν», εκδόσεις ΑΩ
Δεν είμαι κριτικός λογοτεχνίας…
Ασχολούμαι όμως με αυτήν αρκετό καιρό. Είναι η πρώτη φορά που μπαίνω στον πειρασμό να προσεγγίσω κριτικά ένα βιβλίο και το κάνω με ιδιαίτερη χαρά, αλλά και αίσθημα ευθύνης. Εκτός του γεγονότος ότι το έχει γράψει ένας αγαπημένος μου φίλος, ανακάλυψα και μία συγκλονιστική γραφή και θέλησα να αποδώσω την τιμή που του πρέπει στον συγγραφέα.
Πρόκειται για ένα βιβλίο πεζογραφημάτων- ένας άλλος τρόπος γραφής στη θέση του διηγήματος- όπως αναγράφεται κάτω από τον τίτλο, Εγκαταλείπεις, Καρακασιάν και περιέχει 16 από αυτά. Ο Γιώργος Ιατρού κάνει μία καταβύθιση στα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, περιγράφοντας ανάγλυφα τη δεκαετία του 60 και τις αρχές της δεκαετίας του 70. Ανακαλεί με εξαιρετική περιγραφική δεινότητα πληθώρα βιωμάτων από τα μνημονικά υπόγεια των παιδικών του χρόνων και της πρώτης του νιότης. Η αναφορά του στις λεπτομέρειες είναι καθηλωτική, σε σημείο που να διερωτάται ο αναγνώστης πώς είναι δυνατόν να παραθέτει ο συγγραφέας τέτοιο όγκο πληροφοριών. Στην περιγραφική δεινότητα προστίθεται, λοιπόν, και η εξαιρετική μνήμη…
Τί σημαίνει όμως περιγραφική δεινότητα και πώς οριοθετείται η έκτασή της; Κατά την άποψή μου έχει δύο σκέλη. Το δομικό σκέλος, αυτό δηλαδή του χειρισμού της γλώσσας και το εννοιολογικό, ο τρόπος δηλαδή της διαχείρισης της πλοκής των πεζογραφημάτων. Ο Γ.Ιατρού κατέχει εις βάθος την Ελληνική γλώσσα και ο τρόπος κατάθεσής της στα κείμενά του δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από εκείνον των φτασμένων λογοτεχνών.
Η προσέγγιση των θεμάτων του διακρίνεται από έναν βαθύ ανθρωπισμό, αυξημένη αντίληψη της τραγικότητας της ζωής, έξοχη λαογραφική αντίληψη, μεταφυσική προδιάθεση, που σε συνδυασμό με μία διάχυτη τρυφερότητα, αλλά και ενδιάθετη περιπαικτική αιώρηση, επιχρωματίζουν τις ιστορίες του με πινελιές ευφρόσυνης ευτραπελίας στην αναζήτηση της χαμένης αθωότητας…
Ο Γ.Ιατρού είναι ένας διανοούμενος, που συνδυάζοντας αφενός εξαιρετική ευχέρεια στο εκφραστικό του μέσον, αφετέρου ικανού βαθμού ηθοπλαστική ευαισθησία, που σε ορισμένα σημεία θυμίζει τους Αθλίους του Β.Ουγκώ, μπορεί επάξια να συμπεριληφθεί στη χορεία των ικανότερων νέων λογοτεχνών, που διακόνησαν το ιδιαίτερο είδος που είναι το διήγημα, έστω κι αν αυτή του η προσπάθεια είναι η πρώτη.
Δεν είμαι κριτικός λογοτεχνίας…
Πιστεύω όμως πως είμαι εις θέσιν να διακρίνω τη λαμπηδόνα ενός διαμαντιού που αναπάντεχα συνάντησα προ των οφθαλμών, μεταξύ πολλών άλλων που παρέμειναν θαμπά, στερούμενα εκείνου του μαγικού αγγίγματος που τραβάει τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ ταλέντου και μετριότητας!
Σέριφος- Ιούλιος 2019
* Ο Κώστας Π. Παναγιώτου είναι Γιατρός- Συγγραφέας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίημα: “Γυμνό”
Γράφει η Ρίνα Μπούγαλη // * Γυμνό Χάνω τον εαυτό μου μια στρώση τη φορά το παλτό μου τη μπλούζα παντελόνι κάλτσες εσώρουχα ματιά χαμόγελο άποψη ξένη πια ακίνητη γ υ μ
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ποιός στ’ αλήθεια είναι ο καλλιτέχνης;”
Της Χριστίνας Σδούκου // * Προσπάθησε να τον καταλάβει. Ήθελε να τον μάθει. Ήρθανε κοντά. Μιλήσανε λίγο, αλλά είπανε πολλά. Με εκείνες τις ενεργειακές κεραίες που δυναμιτίζουν όλο το σύμπαν. Το βράδυ είχε λίγο χρόνο να τον αναλύσει
Περισσότερα -
Στην Αλεξάνδρεια των λογοτεχνών
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // ‘There are only three things to be done with a woman. You can love her, suffer for her, or turn her into literature’. Λώρενς Ντάρελ Εκείνο ωστόσο που
Περισσότερα -
Από τα προβλήματα του καιρού μας στην Μάργκαρετ Γουώκερ
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Γεώργιος Σχορετσανίτης, Εκδόσεις Οδός Πανός – «Μικρές εξομολογήσεις στις αγωνίες της εποχής» και – «Το πιο διάσημο πρόσωπο που κανένας δεν ήξερε» «….τα ταξίδια για πολλούς είναι όχι μόνο μια αναζήτηση του αγνώστου,
Περισσότερα -
Η αεικύμαντη ποίηση του Κ. Καρούσου ως πηγή αειφεγγής πανανθρώπινων ιδεών, αξιών, αρχών.
Γράφει η Σοφία Σκλείδα // * Κώστας Καρούσος, «Ελπίζω στον αείφθογγο μέλλοντα», Εκδόσεις Δρόμων, Αθήνα 2015 Τα ποιήματα του εκλεκτού κ. Κώστα Καρούσου μάς φέρνουν στο νου τo γνωστό πίνακα του Ρενουάρ με τίτλο «Κορίτσια στο
Περισσότερα -
Ποιητική που μπορεί να γίνει Ποιηθική
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // «Σκηνή στον καθρέφτη», ανθολόγιο ποιημάτων του Μισέλ Ντεγκύ, από τις εκδόσεις Vakxikon, (μετάφραση: Ανδρονίκη Δημητριάδου, επίμετρο: Δημοσθένης Αγραφιώτης) Θα μπορούσε η ποίηση να εκληφθεί ως αυτόνομος χώρος; Ένα στεγανό κατασκεύασμα που προσφέρεται για μυστική επικοινωνία μυημένων
Περισσότερα -
✔ Δημήτρης Παπαδόπουλος: “Ό,τι εξαργυρώνω σε εμπειρία, δεξιοτεχνία, το πληρώνω σε αγωνία γι’ αυτό που έπεται, γι’ αυτό που πρέπει να κατακτήσω”
Συνέντευξη στον Γιάννη Παπαδόπουλο // Πόσο εύκολα μπορεί να κοπεί το νήμα της ισορροπίας στις ζωές των ανθρώπων; Αρκεί μια λάθος επιλογή, μια λάθος πράξη, και όλα ανατρέπονται. Μέχρι η φρίκη να χτυπήσει την πόρτα της οικογένειας Τατσουρίδη
Περισσότερα
