Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Το πεπερασμένο της ζωής και του έρωτα
29/10/2019, 10:33 μμ

Το πεπερασμένο της ζωής και του έρωτα

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος //

 

Βασιλεία Οικονόμου «Εφήμερα ζώα», εκδ. Θράκα

 

Έχει γραφτεί από καταξιωμένους διανοούμενους ότι όλα σήμερα έχουν γραφτεί, όσον αφορά την ποίηση και ότι κανείς δεν έχει να προσθέσει κάτι καινούργιο, όμως, αυτόν τον ισχυρισμό έρχεται να τον καταρρίψει η εμφάνιση νέων ποιητών και ποιητριών, που μπορεί να μας λένε τα ίδια πράγματα με άλλο τρόπο. Ο κάθε ποιητής είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Αν δεν έχει το δικό του προσωπικό στυλ τότε δεν είναι ποιητής. Άρα ο αληθινός ποιητής πάντα θα έχει κάτι καινούργιο να μας δώσει.

Ένα βιβλίο, που αποπνέει φρέσκο αέρα ανανέωσης είναι η ποιητική συλλογή της Βασιλείας Οικονόμου: «Εφήμερα ζώα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Θράκα». Ποίηση λιτή, σε ελεύθερο στίχο, με εσωτερικό ρυθμό, που διαβάζεται αβίαστα. Υπάρχουν κάποιες επιρροές από τη Σύλβια Πλαθ και τον Νίκο Αλέξη Ασλάνογλου – στον οποίο ανήκει και το μότο, που βρίσκεται στην αρχή της συλλογής – όμως, το στυλ που κυριαρχεί είναι ιδιαίτερα προσωπικό.

Ο τίτλος «Εφήμερα ζώα» παραπέμπει στο πεπερασμένο της ζωής και του έρωτα. Μπορεί ο άνθρωπος να θεωρείται ότι διαφέρει από τα ζώα, ως το μόνο λογικό ον, όμως, σύμφωνα με την θεωρία της εξέλιξης, ο άνθρωπος είναι ένα εξελιγμένο ζώο, που προέρχεται από τον πίθηκο. Στη ζωή όλα έχουν ένα τέλος. Έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν κρατάει για πάντα και αυτό το «για πάντα», που διαβάζουμε πολλές φορές και ιδιαίτερα σε προσωπικές σχέσεις είναι κάτι που δεν ισχύει και πολλές φορές οι σχέσεις αυτές είναι περισσότερο εφήμερες από ότι φαίνονται. Αλλά, δεν είναι μόνο ο έρωτας και οι προσωπικές σχέσεις. Είναι και η ζωή, που είναι εφήμερη.

Το υγρό στοιχείο είναι συνυφασμένο με τον έρωτα στην ποίηση της Βασιλείας Οικονόμου. Έτσι η θάλασσα και ο ιδρώτας αποκτούν μια ερωτική υπόσταση. Για παράδειγμα, η ποιήτρια γράφει για τα ιδρωμένα κορμιά: «ο ιδρώτας τους / ήταν κάποτε / ο δικός μας / έρωτας». Τι ζητάει ένας νέος άνθρωπος από τον έρωτα; Τι ψάχνει να βρει; Η Βασιλεία Οικονόμου απαντά: «Να μ’ εκτιμήσει ο έρωτας / κοιτώντας με στα μάτια». Όμως, το παιχνίδι του έρωτα πολλές φορές μπορεί να εξελιχθεί με άσχημο τρόπο. Μπορεί σε μια σχέση το ζευγάρι να αντικρίζεται σαν τον σκύλο με τη γάτα, όμως, ακόμα κι έτσι, σε μια συγκλονιστική στιγμή της συλλογής ο σκύλος ζητάει να κοιμηθεί στα πόδια της γάτας. Εδώ, αν και το νόημα είναι διαφορετικό, ίσως να υπάρχει μια επιρροή από την «Καντάτα» του Τάσου Λειβαδίτη για τον άντρα, που κλαίει στα πόδια μιας γυναίκας και εδώ έχουμε πάλι από την ποιήτρια τη σύνδεση άνθρωπος-ζώο. Άρα ο έρωτας δεν είναι πάντα κάτι εύκολο. Υπάρχουν και στιγμές, που ο ερωτευμένος νιώθει: «το κεφάλι / που ακουμπάει στα πόδια σου / από αγάπη βαρύτερο». Όμως, η ερωτική γλώσσα, η ερωτική διάλεκτος, όπως μας λέει η Βασιλεία Οικονόμου, μπορεί να φέρει την αγάπη. Μπορεί να μας κάνει να αγαπήσουμε έστω και αν δεν την γνωρίζουμε ακόμα καλά.

 

Βασιλεία Οικονόμου

 

Και η ποίηση; Τι ρόλο παίζει η ποίηση σε όλα τα παραπάνω; Ο ποιητής φροντίζει το χαρτί σαν τα λουλούδια. Το ποτίζει με λέξεις: «ν’ ανθίσει κάτι άγριο / να μην / χωράει / στο συρτάρι».

Συμπερασματικά, η ποιητική συλλογή της Βασιλείας Οικονόμου «Εφήμερα ζώα» είναι ένα έργο από αυτά, που έχουμε ανάγκη να διαβάζουμε γιατί όπως και η ίδια αναφέρει χαρακτηριστικά σε μια από τις ποιητικές «Σημειώσεις για το τέλος» του βιβλίου της: «δεν αρκεί πια ο ύπνος να γεννηθούν οράματα».

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top