Fractal
Home / Το εργαστήρι του συγγραφέα / Η Χρυσούλα Βακιρτζή στο Εργαστήρι του συγγραφέα
20/02/2019, 2:00 πμ

Η Χρυσούλα Βακιρτζή στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

 

 

Κρατώντας στα χέρια μου την πρόσφατη επανέκδοση των διηγημάτων μου, «Η Εγνατία Οδός μου», όπως την σχεδίασε και έστησε ο Νικόλαος Ρουδομετωφ, με το σπάνιο μεράκι του και σπάνιες γκραβούρες του Ιστορικού Λαογραφικού Αρχείου Καβάλας, νιώθω βαθιά συγκινημένη. Ίσως και δικαιωμένη συνάμα, ως γυναίκα συγγραφέας. Η συνεργασία μου με τις εκδόσεις Copycity Public, που ετοιμάζει και το επιστημονικό μου δοκίμιο «Μια συζήτηση για τον Αλφισμό», με εξώφυλλο σχεδιασμένο από τον πατρινό μαθηματικό Θεόδωρο Κουνάβη, συνεχίζεται άψογη ως τώρα.

Στις εκδόσεις αυτές οφείλω την πολυτελή έκδοση, το νέο ανανεωμένο εξώφυλλο κι ένα μεγάλο ευχαριστώ για το σχεδιασμό του λογοτύπου που θα έχει το σωματείο Αρχείο Λογοτεχνίας Τέχνης Πολιτισμού Χρυσούλα Βακιρτζή. Επίσης, ένα θερμό ευχαριστώ απευθύνω στον Λεόντιο Πετμεζά, ιστορικό τέχνης, για τον ευαίσθητο πρόλογο της ανανεωμένης «Εγνατίας» μου.

Στα διηγήματα μου αφηγούμαι την προεφηβική κι εφηβική ζωή μου, καθώς η καθημερινότητα της Μεταπολιτευτικής πόλης μου Καβάλας, έδινε ζωή, χρήμα στα μεσαία νοικοκυριά. Η αστική καβαλιώτικη τάξη ζούσε το δικό της αμερικανικό όνειρο, αυτό της εργολαβίας σπιτιών, το οποίο σάρωσε ό,τι νεοκλασικό άφησαν ευρωπαίοι και Ρώσοι εμιγκρέδες αρχιτέκτονες. Βούιζαν οι ασπρόμαυρες ή έγχρωμες τηλεοράσεις στα πρώτα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια, η ζωή έσφυζε όπως στην εποχή των καπνεμπόρων του νομού… τότε που άναβαν τσιγάρα με αναμμένο χιλιάρικο, δίπλα στη θάλασσα. Βλέπετε, από τότε άρχισε να κυριαρχεί ο Ελληνάρας, που τα πανθ’ ορά, εκτός από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Αυτήν που επέφερε η πτώση του Τείχους του Βερολίνου και του Ανατολικού μπλοκ, με τον Γκόρμπυ να διαφημίζει πίτσες «Η Αγία Πετρούπολη του χάρτη και της καρδιάς μας», δεν είχαν πια χρυσοποίκιλτα όνειρα, παραμύθια κι ένα σκοπό / στόχο να χαρίσουν στα νέα παιδιά.

 

 

 «Η Εγνατία Οδός μου», Χρυσούλα Βακιρτζή, Διηγήματα, εκδοσεις Copycity Public Θεσσαλονίκη 2019.

 

Μακάρι οι εφιάλτες της χώρας μας πλέον, να σταματούσαν, να άρχιζαν με τη φιγούρα του Δρακουμέλ και του Ρασπούτιν. Ίσως δημιουργούσαν φόβους, δοξασίες, εμφύλιους σπαραγμούς, αλλά χωρίς φόβο, σκοτάδι το παιδί, ο νέος, ο παππούς Κωνσταντίνος, η έφηβη Κατερίνα, ποτέ δεν περιδιαβαίνουν στην κουλτούρα, τον πολιτισμό, την πορφύρα και το αίμα το οποίο ακόμα υπάρχει ανεξίτηλα στο ξεχασμένο δρομάκι της αρχαίας Εγνατίας οδού, Εκεί που ακούγονται τα βήματα του Μ. Αλεξάνδρου, του Απόστολου Παύλου και ο τίτλος της δικής μου σειράς διηγημάτων: «Η Εγνατία οδός μου».

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top