Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Με δημιουργική ορμή
21/09/2022, 9:29 πμ

Με δημιουργική ορμή

Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // *

 

Γιώργος Μελίτος, «ΧΡΑΚ!», εκδόσεις Άνω τελεία, Άλιμος 1η Φεβρουαρίου 2022, σελ. 144

 

Η πολύ νέα γενιά με την ευαισθητοποιημένη περιβαλλοντική συνείδηση και την ενισχυμένη ενσυναίσθηση, που έλυσε πού νωρίς (από τα πρώιμα χρόνια τής εφηβείας) τα προβλήματα φύλου, αυτοδιάθεσης και ελεύθερης επιλογής, έρχεται σήμερα με ένα μάλλον επιθετικό ύφος να αμφισβητήσει την προηγούμενη γενιά, χωρίς μίσος, αλλά με την αγάπη που φέρνει ο οίκτος, η βαθιά κατανόηση τού αδιεξόδου στο οποίο βρισκόμαστε όλοι μας, εκόντες-άκοντες («μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά»).

Φυσικά και δεν είναι περήφανοι με τον κόσμο που τους παραδώσαμε, δείχνουν όμως κατανόηση στους γονείς τους (αντιμετωπίζοντάς τους ίσως με τον φυσικό, ενδιάθετο σεβασμό που νοιώθουμε για τους κατά Δαρβίνον προγόνους μας).

Μπορεί να μην ξέρουν από καθαρεύουσα, μπορεί να μην κατέχουν πλήρως τις πλούσιες διαστρωματώσεις τής ελληνικής γλώσσας, εκφράζονται όμως άνετα στα παγκόσμια νέο-βρετανικά (d)esperando (πειραματική τεχνητή γλώσσα που απέτυχε να γίνει παγκόσμια), ακούνε αυθεντική (λαϊκή) μουσική από διάφορες χώρες, γράφουν, διαβάζουν, μελετούν, σχεδιάζουν σενάρια, είναι πανέτοιμοι να παίξουν θέατρο (και πέρα από τις καθημερινές συναλλαγές τους), βγαίνουν εύκολα «από τα ρούχα τους» (από το καθημερινό τους κοστούμι) και ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΤΙΚΟΙ.

Αυτό το τελευταίο είναι το βασικό τους προσόν, είναι ΑΥΤΟΧΡΗΜΑ ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ. Ζουν ποιητικά, αποκτούν ελευθερίες που οι προηγούμενοι έπρεπε να τις ανακτήσουν διεκδικώντας τους θορυβωδώς. Οι νέοι όμως άνθρωποι που τώρα μπαίνουν στο κοινωνικό γίγνεσθαι, όπως εμείς παλιά (τριάντα ή σαράντα χρόνια πριν) «μπαίναμε στην παραγωγή».

Οι νέοι σήμερα παράγουν πολιτισμό, ακόμα κι όταν ανασαίνουν.

Πλάθουν λέξεις, δημιουργούν σύμπαντα, λειτουργούν ηχοποιητικώς και γλωσσοπλαστικώς, είναι επιτέλους έν-ρυθμοι (αντίθετα από τις λογοτεχνικές γενιές τού 1980 και του 1990, που περιαυτολογούσαν πεζολογικώς).

Οι νέοι λογοτέχνες σήμερα είναι ανοικτοί στο θαύμα, ακόμα κι όταν είναι φιλύποπτοι σε κάθε «μεταφυσική» απόπειρα mind control.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πολύ νέας φερέλπιδος γενιάς είναι ο τριαντάχρονος περιβαλλοντολόγος που σχεδιάζει φωτοβολταϊκά, σκαρώνει σενάρια, παίζει μουσική και υπάρχει ακόμα κι όταν δεν γράφει, είναι ο Γιώργος Μελίτος, που αν και πεζογραφεί είναι περισσότερο ποιητής από πολλούς άλλους (δήθεν) στιχουργούντες (παλαιότερους και νεότερους). Γιατί η Ποίηση δικαιώνεται μέσα από τον χορευτικό ρυθμό κι αυτό το σπονδυλωτό αφήγημα τον διαθέτει εν αφθονία. Η ηχοποιητική λέξη που δίνει και τον τίτλο σε αυτή την συλλογή σκέψεων, στοχασμών, διανοημάτων, παραπέμπει στον βιαστικό και απότομο ήχο τού μολυβιού πάνω στο ριζόχαρτο των σχεδίων ενός οιουδήποτε τεχνικού γραφείου. Είναι όμως και μια συμβολική υπόμνηση για το πόσα (πολλά) και ποια πρέπει να διαγράψουμε από τα παραδοτέα τής προηγούμενης γενιάς. Και με πολλή ευχαρίστηση πλέον (αφού η αποδόμηση μας έγινε συνήθεια, κανόνας, μόδα, συρφετός) σκύβουμε με περιέργεια πάνω στις μακέτες των ανθρώπων που είναι πλέον έτοιμοι να (ανά-)δημιουργήσουν μιαν άλλη (νέα) πραγματικότητα περισσότερο ελεύθερη, πρόσφορη σε αυτοσχεδιασμούς, ανοικτή σε άπειρες δυνατότητες ευτυχίας.

Παρακολούθησα με ιδιαίτερη περιέργεια, αυξανόμενο θαυμασμό και συνδημιουργικό ενθουσιασμό αυτόν τον καταγεγραμμένο κατευθυνόμενο διαλογισμό πάνω από τα αδιέξοδα τής μεταβατικής, μεταιχμιακής εποχής μας. Κατέληξα στο καβαφικό συμπέρασμα πως δεν υπάρχουν μήτε Σειρήνες μήτε Άρπυιες μήτε Σφίγγες μήτε άλλα μυθικά τέρατα, όταν είσαι νέος, επιστήμων, γερός κι έτοιμος να διαδράσεις επιδρώντας καθοριστικά στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Ανακαλύψτε έναν νέον πολύ-καλλιτέχνη, πνευματικό άνθρωπο με απόλυτα υλοενεργειακά ενδιαφέροντα και βοηθήστε τον να γίνει δημιουργός, μεγάλος λογοτέχνης τού μέλλοντος σε παρόντα χρόνο. Για το καλό όλων μας, για το Κοινό Αγαθό!!!

Οι όποιες τεχνικές ατέλειες διορθώνονται εύκολα όταν υπάρχει δημιουργική ορμή, γνώση, μεράκι και διάθεση να διδαχτούμε από το Ανείπωτο, το Άρρητο.

Η Ποίηση είναι τέχνη τού υπερβατικού και προορίζεται για ανθρώπους με ανοικτό μυαλό και σώας τας φρένας.

Οι όποιες λογοτεχνικές «παραβάσεις» εντάσσονται στο πανάρχαιο παιχνίδι τής αφήγησης και δικαιολογούνται από την θεατρική-λογοτεχνική σύμβαση.

Δραματική γραφή. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς;

 

 

 

Ο Γιώργος Μελίτος γεννήθηκε το 1992. Ζει μεταξύ Ξάνθης και Αθήνας σχεδιάζοντας φωτοβολταϊκά, παίζοντας μουσική και γράφοντας.

 

 

 

* Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας (https://konstantinosbouras.gr)

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top