Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Παγκάν, 20 χρόνια μετά!
25/02/2020, 9:21 μμ

Παγκάν, 20 χρόνια μετά!

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Hugues Pagan «Χαμένο προφίλ», Μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς, Εκδόσεις Πόλις

 

Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και για ένα μεγάλο διάστημα της δεκαετίας του ’90 ο Γάλλο-αλγερινός Ιγκ Παγκάν αποτέλεσε ένα δυνατό χαρτί του αστυνομικού-νουάρ μυθιστορήματος στη χώρα του. Και ξαφνικά μετά από 5-6 αρκετά συμπαθητικά μυθιστορήματα…. σιγή και μάλιστα απόλυτη! Περισσότερο από 20 χρόνια εξαφάνισης από τα συγγραφικά δρώμενα ο Παγκάν επέστρεψε πρόσφατα με το βιβλίο του «Χαμένο προφίλ» (εκδόσεις Πόλις). Τι έκανε στο ενδιάμεσο διάστημα; Από τις λιγοστές πληροφορίες που υπάρχουν στις δύο ‘’χαμένες’’ συγγραφικά δεκαετίες ο Παγκάν έγραφε σενάρια για τη Γαλλική τηλεόραση. Η επιστροφή του μοιάζει πολύ απλά με ένα reunion με το συγγραφικό παρελθόν του. Επιλέγει ως ήρωα ένα ‘’πολλά βαρύ’’ αστυνομικό ντεντέκτιβ που είχε ως ήρωα και σε κάποιο από τα παλαιότερα βιβλία του και μας καταθέτει ένα νουάρ παλαιάς κοπής! Ένα βιβλίο που φλερτάρει ανοιχτά με το καλό αστυνομικό pulp fiction αφού ο ήρωας του Παγκάν που ερευνά την εξαφάνιση μιας καταζητούμενης νεαρής γυναίκας και παράλληλα την επίθεση που δέχτηκε ο αστυνομικός που ερευνούσε την ιστορία έχει όλα τα εχέγγυα για να μπει στην κατηγορία του Λέμμυ Κώσιον…

Πίνει πολύ, καπνίζει πολύ, πάσχει από αϋπνίες και γυρίζει μονάχος τα βράδια στους δρόμους, κυνηγάει υπαρκτά και ανύπαρκτα προσωπικά φαντάσματα χωρίς όμως να είναι ο ‘’καμένος’’ ή ‘’κατεστραμμένος’’ ντεντέκτιβ-αστυνομικός. Η ερώτηση που έρχεται αβίαστα στο στόμα κάθε πιθανού αναγνώστη του Παγκάν είναι ‘’και γιατί να διαβάσω ένα ακόμη νουάρ με ήρωα που μοιάζει λίγο ή πολύ κόπια με πολλούς άλλους;’’. Κυρίως γιατί κάπου εδώ σταματάνε οι σχέσεις με το τυπικό νουάρ. Ο Παγκάν πατώντας σε πιο σύγχρονες ράγες καταθέτει το δικό του

κοινωνικό σχόλιο, η γλώσσα που χρησιμοποιεί δεν είναι η σκληρή, εκδοχή ανάλογων ηρώων, δεν καταφεύγει στην εύκολη λύση μιας αέναης παράθεσης βρισιών, ‘’μάτσο’’ λεξιλογίου και σεξιστικών υπονοούμενων. Και επειδή υπάρχει και η αναγκαία μοιραία σκοτεινή γυναίκα, η Τσερόκι, ο Παγκάν καταφέρνει επίσης να περιγράψει στις σελίδες του με πολύ προσοχή και όμορφο συγγραφικό στιλ την παθιασμένη ερωτική σχέση που προκύπτει. Μια ερωτική σχέση μεταξύ δυο προσώπων που έχουν ‘’βαρύ’’ και γεμάτο μυστικά παρελθόν και περισσότερα να κρύψουν από όσα μπορούν να φανερώσουν αβίαστα.

Με απλά λόγια: Η γλώσσα είναι πολύ πιο στρωτή και με λογοτεχνικά ευρήματα από αυτό που μπορεί να συναντήσουμε στο μέσο νουάρ μυθιστόρημα, οι χαρακτήρες του άρτια δομημένη και παράλληλα μας προσφέρει την ‘’ένοχη απόλαυση’’ να βυθιστούμε χωρίς μεγάλες απαιτήσεις στην ανάγνωση μιας νουάρ περιπέτειας! Για όσους η ανάγνωση δεν είναι μια κατάδυση σε βιωματικά ασυνάρτητα βιβλία ο Παγκάν θα αποτελέσει μια πολύ ευχάριστη ανακάλυψη καθώς είναι μάλλον δύσκολο για κάποιον να έχει διαβάσει στα Ελληνικά κάποιο από τα παλαιότερα μυθιστορήματα του. Στα συν του βιβλίου η εξαιρετική απόδοση- μετάφραση από τον Γιάννη Καυκιά.

 

Hugues Pagan

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top