Fractal

Τι δύσβατος δρόμος για ένα λουλούδι

Γράφει ο Μιχάλης Μελετίου // *

 

atakta_synnefakiaΔημήτρης Β. Βασιλείου, «άτακτα συννεφάκια», ποιητική συλλογή – Εκδόσεις ΑΩ

 

Οι παλιοί λένε ότι η καλή μέρα, από το πρωί φαίνεται. Στην περίπτωση της πρώτης ποιητικής συλλογής του κυρίου Δημήτρη Βασιλείου, αυτό επιβεβαιώνεται ευχάριστα ενώ ταυτόχρονα μας γεμίζει με ανυπόμονες προσμονές για το επόμενό του δημιούργημα. Τα «άτακτα συννεφάκια – εκδόσεις ΑΩ» είναι μια ποιητική συλλογή που έχει ως άμεσο στόχο της τα παιδιά αλλά και όλους εκείνους τους μεγάλους σε ηλικία που εξακολουθούν να διατηρούν ακόμα το ζυμάρι της καρδιάς τους εύπλαστο και διαθέσιμο για συναισθηματική πληρότητα.

Το βιβλίο των «αταξιών» του κ. Βασιλείου, στην πραγματικότητα έχει ως κεντρική ιδέα την επιτακτική προσπάθεια τροχοδρόμησης των ακόμα άπειρων, αθώων  αλλά και πολύτιμων ψυχών των παιδιών μας μέσα σε μια συναισθηματική και διανοητική «τάξη» που θα τα βοηθήσει να χαράξουν πορεία ενός ξεχασμένου ήθους και ευπρέπειας. Ο συγγραφέας δεν γράφει για κάποιον αναγνώστη που δεν θα συναντήσει ποτέ. Αντίθετα, γράφει γιατί έχει μέσα του το αίσθημα της ευθύνης απέναντι στα δικά του μικρά «συννεφάκια» που ως χαριτωμένοι εισβολείς, έφεραν βελούδινες αναταράξεις στον κόσμο του. Είναι η αγωνία του για την σωστή τους ανατροφή που τον οδηγούν να αποτυπώσει με ποιητικό λόγο τις νουθεσίες και τις προσευχές του.

Το περιεχόμενο του καθόλα καλαίσθητου και από άποψη υλικών, επιμέλειας και σχεδίασης βιβλίου, μας ταξιδεύει σε δεκαετίες περασμένες αλλά επ’ ουδενί ξεχασμένες. Μας επαναφέρουν στα δικά μας παιδικά χρόνια και μας γεμίζουν με την νοσταλγία των γονάτων του παππού μας όλα εκείνα τα καλοκαιρινά απομεσήμερα που, ως τα πιο αναπαυτικά ανάκλιντρα του σύμπαντος, μας φιλοξενούσαν αδιαμαρτύρητα για να ακούσουμε τις ιστορίες τους. Επίσης, από τα πρώτα ποιήματα της συλλογής, μας δίδεται η παρήγορη αίσθηση ότι ξεφυλλίζουμε τις σελίδες ενός παλιού αναγνωστικού κεκοσμημένου από τους λόγους σπουδαίων λογοτεχνών που αληθώς τους ελληνόπαιδες επαίδευαν για δεκαετίες ολόκληρες.

Ουσιαστικά, ο κ. Βασιλείου κατάφερε να προσδώσει στα ποιήματά του μια διδακτική αύρα ηθοπλασίας που θυμίζει  έντονα τις αποκρυσταλλωμένες, λόγω της αλάθητης δοκιμασίας του χρόνου, διδαχές της παράδοσής μας. Σε μια εποχή «περιρρέουσας  ατμόσφαιρας» και ιδεολογικής ανυπαρξίας, που δυστυχώς πλήττει καίρια τις τρυφερές ψυχές των νέων, ο συγγραφέας εμπνέεται από τη φύση και την καθημερινότητα και καταφέρνει να φέρει εις πέρας την βαρυσήμαντη αποστολή του. Με έναν τρόπο εντελώς φιλικό, τρυφερό και προσιτό προς τα παιδιά, ενώνει τις ρίμες με το παιχνίδι, συνδυάζει τη φύση με την ευτραπελία και στεφανώνει τη συμβουλή με τον μεταφορικό παραδειγματισμό των υψηλών ιδανικών και των πνευματικών αξιών. Επιπλέον, η προσεγμένη εικονογράφηση της κυρίας Ελίζας Ιατρίδου, ολοκληρώνει κάθε ποίημα και εικαστικά με έναν τρόπο παιχνιδιάρικα μοναδικό.

Κεντρική θέση στη συλλογή, κατέχει το ποίημα «θα ‘θελα». Είναι ένα δημιούργημα στο οποίο διαφαίνεται ξεκάθαρα η ανάγκη που έχει ο συγγραφέας στο να αφήσει μια ευσύνοπτη αλλά στιβαρή παρακαταθήκη στον Δημητράκη των 18 ετών. Απλό, ουσιαστικό, τρυφερό, στοχαστικό. Λόγω του συναισθηματικού δεσίματος του κ. Βασιλείου με τον αποδέκτη του ποιήματος, τα τόσα θα’ θελά του, μετατρέπονται για τον νέο (τον όποιο νέο) εκείνα τα περιβόητα στηρίγματα των γεωργών στα νέα φυτά για τα οποία κάνει λόγω αλληγορικά ο Πλούταρχος ο Χαιρωνεύς σχεδόν 20 αιώνες πριν από εμάς. Ο αρχαίος μας φιλόσοφος, μέσα στο βιβλίο του που φέρει τον τίτλο «περί παίδων αγωγής» μας υπενθυμίζει ότι όπως τα φυτά χρειάζονται την κατάλληλη βοήθεια από τον γεωργό για να μεγαλώσουν σωστά και να δώσουν καλούς καρπούς, έτσι και οι νέοι χρειάζονται τον σωστό Λόγο για να αναπτύξουν τις αξιοζήλευτες αρετές των ανθρώπων.

Ποιήματα που ξεχωρίζουν (κατά την δική μου ταπεινή άποψη) είναι η «στρουθοκάμηλος» και η «αφετηρία». Στο πρώτο, θίγεται με παραστατικό τρόπο το φλέγον θέμα των ημερών μας που δεν είναι άλλο από την άρνηση της πραγματικότητας και η εθελοτυφλία. Στην «αφετηρία» διακρίνουμε εν είδη επιλόγου, την σύνοψη όλων των εννοιών που παρουσιάζονται στην συλλογή σε μια και μοναδική λέξη: χώμα. Πώς να ξεκινήσει τη ζωή του ένα λουλούδι όταν το χώμα που του έλαχε να φυτρώσει δεν είναι το κατάλληλο; Πώς θα μας δώσει το αρωματικό του άνθος; Μέσα από την πορεία της επιβίωσης του γαρίφαλου της Αθηνάς, κρούεται ο κώδωνας του κινδύνου για το αναπόφευκτο της παρακμής του ανθρώπου όταν δεν γίνει σωστή επιμέλεια της παιδείας του από νωρίς. Όπως το χώμα θρέφει και καθορίζει τις τύχες των φυτών που θα βλαστήσουν μέσα σε αυτό, έτσι και η παιδεία διαδραματίζει τον καθοριστικό ρόλο για την μετέπειτα ανθοφορία των ανθρώπων που θα την κοινωνήσουν.

Εν κατακλείδι, η αξία της ποίησης του κ. Δημήτρη Βασιλείου, προκύπτει από την ειλικρινή του αγωνία να μεταλαμπαδεύσει ένα κομμάτι από τις αρετές που ο ίδιος κατέχει στο πιο σημαντικό κομμάτι αυτής της κοινωνίας που δεν είναι άλλο από τα παιδιά της.

 

Δείγμα γραφής:

 

ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΟΣ

 

Δεν θα σε έλεγα πουλί,

μα αν αποφασίσεις,

ακόμα και τον άνεμο

μπορείς να τον νικήσεις.

 

Τα πόδια σου ατσάλινα,

το στύλ σου, απαράμιλλο,

κι’ οι άνθρωποι προτρέπουνε:

«Κοίτα τη στρουθοκάμηλο»!

 

Μα τι να δούν σε σένανε

που αν απειληθείς,

σκεπάζεις το κεφάλι σου

τάχα για να κρυφτείς.

 

Έτσι νομίζεις θα σωθείς

απ’ την πραγματικότητα,

μ’ αυτή μπροστά σου θα τη βρείς

με περισσή σκληρότητα.

 

Άνοιξε ευθύς τα μάτια σου

και τρέξε να σωθείς,

κι’ άλλη φορά στον κίνδυνο

έτσι να μην κρυφτείς.

 

 

ΑΦΕΤΗΡΙΑ

 

Στην Αθηνά

 

Ήταν φτωχό το χώμα

που σε φύτεψαν,

μικρό μου γαρίφαλο.

 

Έπρεπε πρώτα να ζήσεις,

να μεγαλώσει το κορμάκι σου,

μετά

ν’ ανθίσεις

και να μάς χαρίσεις

το λεπτό σου άρωμα.

 

Τι δύσβατος δρόμος

για ένα λουλούδι!

 

Τι μεγάλη σημασία

που έχει,

 

το χώμα!

 

 

* Ο Μιχάλης Μελετίου είναι βιολόγος και συγγραφέας.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top