Fractal

Ποίηση για παιδιά που όλο και πιο σπάνια γίνεται

Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //

 

 

synefakia«Άτακτα συννεφάκια»,  Δημήτρης Β. Βασιλείου, ποιητική συλλογή – Εκδόσεις ΑΩ

 

Ο κόσμος είναι γεμάτος από πολλούς και διάφορους σούπερ ήρωες και ηρωίδες, αλλά και άλλους απίθανους μοντέρνους τύπους που κατακλύζουν τις παιδικές ταινίες και εισχωρούν στις τρυφερές καρδιές των μικρών παιδιών. Αυτά εύκολα και αβίαστα ταυτίζονται με όλες αυτές τις περσόνες, με όλους αυτούς τους «φανταστικούς φίλους» και χωρίς και τα ίδια να το καταλάβουν αποκτούν τις δικές τους συνήθειες καλές ή κακές, λένε τις δικές τους ατάκες, δανείζονται τα λόγια τους, μιμούνται τις πράξεις τους. Όλα αυτά που περιγράφονται πιο πάνω δεν είναι απαραίτητα καλά. Χρειάζονται όρια για όλα τα πράγματα και πάντα να γίνεται πολλή και ουσιαστική συζήτηση. Ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με μικρές ηλικίες.

Τα μικρά παιδιά χρειάζονται αγάπη και χαμόγελο και φροντίδα. Χρειάζεται επίσης αυτά να έρχονται συχνά με τη μητέρα Φύση, να ζουν μέσα σε όμορφο φυσικό περιβάλλον. Απαραίτητα είναι όμως και τα ωραία αναγνώσματα που ως κύριο χαρακτηριστικό τους έχουν το σεβασμό προς το παιδί και τις ανάγκες του. Ένα τέτοιο ανάγνωσμα είναι και το βιβλίο που στα χέρια μου κρατώ. Φέρει τον τίτλο «άτακτα συννεφάκια», είναι μια ποιητική συλλογή για παιδιά και όχι μόνο, δοσμένη από τον Δημήτρη Βασιλείου σε όμορφη εικονογράφηση της Ελίζας Ιατρίδου, η οποία φιλοτέχνησε ευφάνταστα σκίτσα. Ο Βασιλείου εμπνευσμένος από δύο αγαπημένα του πλάσματα, τον Δημητράκη (το βαφτιστήρι του) και την Μελισσάνθη γράφει μια σειρά από ποιητικά παραμύθια που έχουν ως ήρωες στοιχεία της φύσης ή πράγματα που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας και έχουν μια συμβολική (π.χ. ρολογάκι) ή ζωάκια (ελεφαντάκι, καγκουρό, καναρίνι, μελισσούλα κ.α.) Είναι όλα τους παιχνιδιάρικα, αστεία, ή χαριτωμένα, απλά, με στίχους που χορεύουν, αλλά όχι απλοϊκάμε την έννοια ότι είτε έχουν ένα ηθικό δίδαγμα, είτε θίγουν με τον τρόπο τους, κάποιο θέμα δίνοντας τροφή για συζήτηση ανάμεσα σε γονείς και παιδιά ή δασκάλους και παιδιά. Μάλιστα, ο ποιητής «σαν βοήθεια στον αναγνώστη τοποθετεί στο πλαίσιο (πάνω δεξιά στη σελίδα) ό,τι θεωρεί εννοιολογικά σημαντικό στο ποίημα», όπως επισημαίνει στο εισαγωγικό του σημείωμα. Φαίνεται μέσα από το βιβλίο η αγάπη του ποιητή για το παιδί και τον κόσμο του. Η πρόθεσή του είναι σαφώς να διασκεδάσει και να ψυχαγωγήσει τους μικρούς και εύπλαστους φίλους ,αλλά συνάμα να τους δώσει και μαθήματα ζωής, κάτι να τους μείνει, κάτι να σκεφτούν, κάτι να νιώσουν.

Eίναι ένα καλαίσθητο βιβλίο, με καλό χαρτί και λειτουργική γραμματοσειρά, που είναι ιδιαίτερα ελκυστικό, καθώς θυμίζει κάπως και εκείνα τα παλαιά ανθολόγια ή αναγνωστικά που σε τίποτα δεν μοιάζουν με τα σύγχρονα ογκώδη και ψυχρά σχολικά βιβλία της πρώτης δημοτικού.

Ο Βασιλείου δίνει μια νότα σοφίας μέσα στο βιβλίο, θέλει να σκορπίσει ζεστασιά στις ψυχές των παιδιών που ανατέλλουν σαν ήλιοι φωτεινοί του κόσμου και έχουν μπροστά τους δρόμο πολύ. «Θα ‘θελε» κάθε καλό για κάθε παιδί, θα ’θελε το καλύτερο βασικά για όλα τα παιδιά του κόσμου και ίσως ο τρόπος του να μην ταιριάζει με τη μόδα ή τους ρυθμούς της εποχής, αλλά είναι τελικά αυτός ο γνήσιος και αυθεντικός τρόπος: μια σεμνή γραφή με σεβασμό για τους μικρούς αποδέκτες, μια γραφή σε καλά ελληνικά που θα αγγίζει τις μεγάλες αλήθειες και θα τα μεταλαμπαδεύει σε μάτια, αυτιά, καρδιές και μυαλά που διψάνε να Υπάρξουν και να κερδίσουν τη δική τους θέση μέσα σε έναν απαιτητικό κόσμο με ένα ταξίδι που μόλις ξεκινάει.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top