Αστάλαχτος πόνος, αρχαίος
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // *
Δήμητρα Κουβάτα, “Καθαρό οινόπνευμα”. Ποιήματα, Εκδόσεις Μανδραγόρα, Αθήνα 2020, σ. 48
Δίπτυχη αυτή η συλλογή της δασκάλας που υπηρετεί στη Μέση Εκπαίδευση και γράφει ποιήματα σαν να ονειρωδεί το άφατο, σαν να διεκτραγωδεί το ανεκλάλητοι, σαν να θρηνεί αλλά χωρίς δάκρυα. Σκόρπιοι δεκαπεντασύλλαβοι δικαιώνουν τη διαχρονικότητα της δημοτικής μας παράδοσης και την πλαστικότητας της ελληνικής γλώσσας στην παγκόσμια οικουμενικότητά της Ιδιόλεκτος διάσπαρτη από σπάνιες λέξεις, αποθησαυρισμένες, χαμένες στο σκονισμένο χρονοντούλαπο μιας Ιστορίας που δεν προλάβαμε να διαβάσουμε, μα τώρα ήρθε η ώρα να τη μελετήσουμε. Και μόνο γι’ αυτό θα ήταν δίκαιος ο αγωνιστικός κότινος εις την κεφαλήν της ποιητρίας Δήμητρας Κουβάτα. Μόνον μία ηθελημένη παρασπονδία βλέπω σε αυτή την πειθαρχημένη γλωσσική ελευθεριότητα. Εκείνο το κακόηχο και υβριδικό “υπέρ ανάπαυσης”, με το οποίο αρχίζει το “Επίγραμμα” της σελίδας 30. Όμως δεν της το χρεώνουμε αυτό το ολίσθημα που ατόπημα δεν είναι. Μάλλον παράπλευρη απώλεια των διαδοχικών και αυτοσχέδιων εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεών μας.
Δίπτυχη η σεμνή αυτή συλλογή: “Φερτά υλικά” τα πρώτα δέκα τρία πονήματα και “Έως την πέτρα οργωμένα” τα επόμενα δέκα τέσσερα. Στο σύνολό τους είκοσι και επτά στιγμές απογειωμένης ταπεινότητας, υπερυψωμένης σεμνότητας, χαρακωμένης φλέβας για να αιμορραγήσει η μνήμη και για να μην κακοφορμίσει η πληγή. Γιατί πίσω από κάθε ποιητή βρίσκεται ένας αστάλαχτος πόνος, αρχαίος, πιότερο κι από τις πέτρες που ζώνουν την θλίψη μας όταν την προσκυνάμε.
Η Δήμητρα Κουβάτα είναι ποιήτρια, αφού παρασέρνει σε παραληρηματικές ενοράσεις τον επαρκή αναγνώστη αναγκάζοντάς τον να εκφραστεί ποιητικά, ακόμα και σε ένα σύντομο κριτικό σημείωμα.
Είναι διδακτική. Δραματικός ο λόγος της, ιδιαίτερα στο στερνό της ποίημα, που θα μπορούσε να είναι ένας σύγχρονος μονόλογος μιας αρχετυπικής Μήδειας, αλλά του Ευριπίδη.
Η επαγγελματική της διαστροφή είναι η ανακατάταξη, η αναχάραξη, το αναμάσημα λέξεων και αισθημάτων που απορρέουν από μια βαθιά πληγή, ανεξάντλητη πηγή οραμάτων τοξικών, όπως η άψινθος.
Δήμητρα Κουβάτα
Γεννημένη στο Βελεστίνο το 1970 δρέπει ήδη δάφνες ποιητικές ζώντας στη Θεσσαλονίκη, όπου και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτέλειου.
Διαφέρει από τους περισσότερους συγχρόνους της γιατί αυτή ξέρει μουσική, έχει “δημοτικό” αυτί και ξέρει να μεταπλάθει ξεχασμένα ρήματα σε τωρινές πράξεις, παροντικές.
Παρούσα η ίδια στην πνευματική ζωή του τόπου μας επηρεάζει ήδη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Εξαιρετική η λεξιγνωστική και λεξιλαγνική επιμέλεια αυτού του αξιοσημείωτου τόμου από τον ποιητή Κώστα Θ. Ριζάκη. Εγγύηση ποιότητας η υπογραφή του.
Δεν θα ξεχωρίσω κανέναν από τους στίχους, δεδομένου ότι εντάσσονται σε αυστηρές ρυθμικές δομές, απολύτως αρχιτεκτονημένες ως ξερολιθιές, άνευ κονιάματος, όπου τίποτα δεν περισσεύει και πουθενά δεν χάσκει το ποίημα, όσο κι αν απελπισία αναβρύζει πανταχόθεν.
Η χρησιμότητα της ποίησης φαίνεται από το motto που επιλέγει η μορφωμένη ποιήτρια: “…αυτοψυχίατρος είν’ ο ποιητής…” (δια στόματος και χειρός Νίκου Καρούζου).
Περιμένω πολλά από αυτή την ποιήτρια. Και ειδικά στον χώρο της δραματικής γραφής, της απαιτητικής.
* Ο Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας είναι ποιητής, θεατρολόγος και κριτικός (www.konstantinosbouras.gr)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
☆ Λόγος Ύπαρξης: Τι σημαίνει να είσαι γυναίκα | Μην παραιτείσαι
Επιμέλεια: Χρύσα Φάντη // Μην παραιτείσαι «Κάθε φορά που μια γυναίκα υπερασπίζεται τον εαυτό της, χωρίς να το ξέρει, χωρίς να το διεκδικεί, υπερασπίζεται όλες τις γυναίκες». Μάγια Αγγέλου Γιατί τόση βία; Το 1979,
Περισσότερα -
Η μελέτη των ορθόδοξων μονών των Χανίων, πριν, στη διάρκεια και στο τέλος του Κρητικού Πολέμου
Γράφει ο Μιχάλης Τρούλης // * Νεκτάριος Νικολακάκης: «Οι Ορθόδοξες Μονές των Χανίων μέσα από Βενετικά και Οθωμανικά κατάστιχα: Από τις παραμονές μέχρι τη λήξη του Μεγάλου Κρητικού πολέμου», Ρέθυμνο 2020 Ο Νεκτάριος Νικολακάκης γεννήθηκε στα Χανιά. Σπούδασε
Περισσότερα -
Κακοί υπερήρωες
Γράφει ο Μίνως – Αθανάσιος Καρυωτάκης // «Ατσαλόκαρδος» του Brandon Sanderson, Εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 584 Όλα ξεκίνησαν πριν από δέκα χρόνια, όταν εμφανίστηκε ο Όλεθρος. Ορισμένοι άνθρωποι απέκτησαν ξεχωριστές ικανότητες και δυστυχώς μια μανία για εξουσία. Αυτοί οι
Περισσότερα -
«Ο τρόπος τους ο σκοτεινός να πορευτούν στο αιώνιο»
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Άννα Γρίβα, «Σκοτεινή κλωστή δεμένη», Γαβριηλίδης, 2017 Το πρόσφατο βιβλίο της Άννας Γρίβα δεν είναι ιδιαίτερα εκτενές! Όμως ευσύνοπτο και καλογραμμένο όπως είναι, μας εισάγει σε ένα πολύ ιδιαίτερο κλίμα και μας αφήνει
Περισσότερα -
Ρόηον: Ένας «ανίσχυρος» προφήτης και το ταξίδι στους κόσμους του Φανταστικού
Της Πωλίνας Γουρδέα // Νίκος Κονδύλης «Ρόηον», Εκδ. Συμπαντικές Διαδρομές Διαβάζοντας το βιβλίο του Νίκου Κονδύλη, Ρόηον (εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές 2017) ανακαλύπτει κανείς την πορεία μιας μυθοπλασίας ενός περιθωριακού ήρωα που βιώνει μια υπαρξιακή αναζήτηση μέσα στο πλαίσιο
Περισσότερα -
Για τον Μάνο Χατζιδάκι
Γράφει η Βάσω Κιούση // Ο Μάνος Χατζιδάκις εκτιμούσε ιδιαίτερα το τραγούδι και έλεγε: «Το τραγούδι είναι μια μαγική στιγμή κι εγώ ένα πανηγυριώτης μάγος εκπρόσωπός σας-αφού γεννήθηκα τον ίδιο καιρό με σας και μες στον ίδιο χώρο-που
Περισσότερα -
Ποίηση: “Περιήγηση στην Ιορδάνια Νεκρά Θάλασσα”
Της Μαλβίνας Ιωσηφίδου // * ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΙΟΡΔΑΝΙΑ ΝΕΚΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ Νεκρά θάλασσα. Είμαι εδώ, κοντά σου Απάνω σου! Οριζοντιωμένη ανάσκελα, να βλέπω τα σύννεφα! Νεκρά θάλασσα…. όπως Νεκρός, νεκροφόρα, νεκροταφείο, νεκρική πομπή, νεκρώσιμοι ψαλμοί, νεκρική σιγή….
Περισσότερα
