Fractal

Μια παλιά ερωτική ιστορία

Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //

 

Δώρα Μεταλληνού “Άρωμα γαζίας” Εκδόσεις Φιλύρα, 2018, σελ. 242

 

Βρισκόμαστε σ’ ένα χωριό της Κέρκυρας, την Κορακιάνα, στις αρχές του εικοστού αιώνα, όπου σ’ ένα σπίτι ζουν μερικές γυναίκες, η κάθε μια με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της, τη στάση ζωής, τις αναμνήσεις και τις προσδοκίες της. Είναι η Ευγενία, η Αυγή κι η Κατερίνα: η μητέρα, η κόρη και η θεία. Η Δώρα Μεταλληνού, πρώην εκπαιδευτικός, με σπουδές αγγλικής φιλολογίας, επικεφαλής θεατρικής ομάδας και ποιήτρια, εδώ επιχειρεί να αφηγηθεί μια αληθινή ιστορία (χωρίς να αλλοιώσει τους χαρακτήρες, να προσβάλλει πρόσωπα και να τραυματίσει μνήμες ανθρώπων), που της την έχουν διηγηθεί. Η αφήγησή της συνδέεται με τα μυστικά που κρύβουν οι οικογένειες στους κόλπους τους κι είναι συνήθως ερωτικά, από ανώδυνα έως επικίνδυνα.

Η Ευγενία, μια γυναίκα που κάποτε αγάπησε έναν άντρα και  στη συνέχεια όλες οι προσδοκίας της διαψεύστηκαν οικτρά, βαθμιαία μεταλλάσσεται σε ένα είδος μαινάδας. Η κόρη τώρα αντιμετωπίζει την κακία της μητέρα της, χωρίς να καταλαβαίνει το γιατί, ενώ η θεία στέκεται δίπλα της ως συμπαραστάτρια και παρηγορήτρα. Κι ύστερα η Αυγή μεγαλώνει και γνωρίζει έναν άντρα, στην ουσία «μπλέκει» ακριβώς όπως και η Ευγενία, λες και οι ατυχίες μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Μόνο που αυτή, ζώντας σε διαφορετική εποχή, αντιδρά διαφορετικά στις αναποδιές της ζωής και στην καταπίεση των αρσενικών, μέσα κι έξω από την οικογένειά της.

Η συγγραφέας, χρησιμοποιώντας παλιές και ξεχασμένες λογοτεχνικές μεθόδους μιλάει για τη ζωή στα χωριά της Κέρκυρας, χωρίς να στέκεται ειδικά στα ήθη και τα έθιμα των κατοίκων. Την ενδιαφέρει απλώς η σχέση των ηρωίδων της με τον τόπο και τους ανθρώπους, έτσι τελειώνει με χάπι εντ. Πάντως, ξενίζουν κάποιες καλολογικές λέξεις και εκφράσεις που παραπέμπουν στα αισθηματικά μυθιστορήματα περασμένων δεκαετιών: «την είχε κάνει γυναίκα», «γνώρισε έναν έρωτα σύντομο μα μεγάλο και ατόφιο χρυσάφι».

 

Δώρα Μεταλληνού

 

Σε μια παράλληλη αφήγηση, διαβάζουμε για την παρέα των διανοουμένων που βρέθηκαν στην Κέρκυρα στις αρχές του αιώνα και φωτογραφήθηκαν στην Κορακιάνα. Ήταν ο Κ. Θεοτόκης, ο Λ. Μαβίλης, ο Σ. Δεσύλλας, ο Α.Κεφαλληνός, ο Μαρτζούκος, ο Θ. Σταύρου, ο Α. Πάλλης, ο Μ. Χαΐμης και μια γυναίκα η Ειρήνη Δεντρινού. Η συγκεκριμένη αφήγηση δεν έχει καμιά σχέση με την ιστορία της Ευγενίας και της Αυγής, απλώς η συγγραφέας βάζει την Ευγενία, την ηρωίδα της, τη γυναίκα που διάβαζε πολύ (λατρεύει το διάβασμα) να τραβάει την περίφημη φωτογραφία που είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό Νουμάς. Η ιστορία τελειώνει γύρω στα 1911, όταν ο Μαβίλης, ο ερωτευμένος με την ποιήτρια Μυρτιώτισσα, μιλάει στη Βουλή των Ελλήνων για τη γλώσσα και λίγο αργότερα, το 1912, σκοτώνεται στο Δρίσκο της Ηπείρου, μαχόμενος στον Βαλκανικό πόλεμο με τους Γαριβαλδινούς κατά των Οθωμανών.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top