Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Αριστουργηματική Αρκαδία
28/09/2021, 8:28 μμ

Αριστουργηματική Αρκαδία

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Εμάνουελ Μπαγιαμάκ-Ταμ «Αρκαδία», Μετάφραση: Χαρά Σκιαδέλλη, εκδόσεις Πόλις, σελ. 376

 

Το βιβλίο «Αρκαδία» (εκδόσεις Πόλις) της Γαλλίδας Εμάνουελ Μπαγιαμάκ-Ταμ μου κέντρισε αρχικά το ενδιαφέρον λόγω της θεματολογίας του. Η δράση του τοποθετείται σε ένα new age κοινόβιο απόκληρων και αναχωρητών της ζωής. Διαβάζοντας ορισμένα στοιχεία μου θύμισε έντονα το αμετάφραστο στην Ελλάδα ‘’The anomalies’’ ενός εκ των αγαπημένων μου Αμερικάνων συγγραφέων, άγνωστου στα μέρη μας, του Τζόι Γκέμπελ. Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση ήξερα πλέον ότι τα δύο βιβλία ήταν εντελώς διαφορετικά και ότι είχα μόλις τελειώσει ένα από τα καλύτερα βιβλία της αναγνωστικής χρονιάς μου. Το πρώτο και μεγάλο πλεονέκτημα του βιβλίου είναι ο τρόπος γραφής της Μπαγιαμάκ που κυριολεκτικά σε αιχμαλωτίζει και μοιάζει με αλλεπάλληλα ‘’σκωτσέζικα ντους’’. Η Μπαγιαμάκ κατορθώνει να ενορχηστρώσει συγγραφικά ένα τέλειο συνδυασμό: Στο ένα κεφάλαιο καταναλώνεται με ρεαλιστικές περιγραφές σεξουαλικών πράξεων που παρά τις εκφράσεις που χρησιμοποιεί απέχουν πολύ από τη φτήνια ή τη χυδαιότητα. Και στο αμέσως επόμενο, πολύ γλαφυρά περιγράφει ένα χορτοφαγικό γεύμα ή τη φύση. Λες και το βιβλίο γράφτηκε όχι από το ίδιο πρόσωπο αλλά από δύο ή τρεις διαφορετικούς συγγραφείς. Έχω την αίσθηση ότι ακόμη και η παντελής έλλειψη πλοκής ή εξέλιξης θα περνούσε απαρατήρητη χάρη στη μαγεία των εναλλαγών στη γραφή. Πολύ περισσότερο μάλιστα και από τη στιγμή που το βιβλίο έχει να διηγηθεί και μια πολύ ενδιαφέρουσα και εξαιρετικά πρωτότυπη ιστορία.

Η Φάρα, είναι μια 15χρονη κοπέλα που μεγαλώνει μαζί με την οικογένεια της σε ένα ιδιότυπο σύγχρονο κοινόβιο, μια new age κοινότητα που σε αρκετά –αλλά όχι σε όλα- σημεία της παραπέμπει στην εποχή των χίπις. Χωρίς κινητά και διαδίκτυο οι σύγχρονοι αναχωρητές έχουν συγκεντρωθεί σε ένα σπίτι όπου το γενικό πρόσταγμα έχει ο αρχηγός της κοινότητας Αρκαντί ένας πανηδονιστής και θεωρητικά υπέρμαχος της απόλυτης ατομικής ελευθερίας και αυτοδιαχείρισης. Η σύνθεση της κοινότητας αποτελείται αποκλειστικά από ανθρώπους που δεν μπορούν να αποτελέσουν μέλη του κοινωνικού συνόλου για διαφορετικούς λόγους ο καθένας: Γκέι άντρες και γυναίκες, δύσμορφοι, καταθλιπτικοί κλπ. Η Φάρα ανακαλύπτει ότι πάσχει από ένα σπάνιο σύνδρομο αποτέλεσμα του οποίου είναι να μην διαθέτει μήτρα και να έχει εξωτερικά χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε αγόρι. Παρότι γίνεται ερωμένη, όπως και οι περισσότερες γυναίκες του οικισμού του Αρκαντί αναζητά επίμονα και σχεδόν απεγνωσμένα την πραγματική σεξουαλική της ταυτότητα. Και όχι μόνο.

Τα πράγματα θα μπλέξουν επικίνδυνα όταν στα πέριξ του οικισμού θα εμφανιστεί ένας παρείσακτος, ένας μετανάστης που θα βάλει σε ισχυρή δοκιμασία τον ίδιο, τον ουτοπικό λόγο ύπαρξης της κοινότητας. Η Μπαγιαμάκ γράφει ένα υπέροχο βιβλίο βασισμένη σε μια πολύ έξυπνη ιδέα. Τι συμβαίνει όταν το ‘’φίδι’’ μπαίνει στον παράδεισο; Μια ξεκάθαρη αλληγορία για τους μετανάστες, τον σύγχρονο τρόπο ζωής, τα άτομα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ζουν στο κοινωνικό περιθώριο, τους απόκληρους είτε λόγω εμφάνισης, είτε λόγω σεξουαλικών επιλογών. Σύγχρονο βιβλίο γραμμένο όπως είπα με μια υπέροχη αντιφατική γραφή όσο ακριβώς αντιφατικοί και παράξενοι μοιάζουν σε πολλές περιπτώσεις οι χαρακτήρες του βιβλίου. Στα συν η εξαιρετικά καλαίσθητη έκδοση με ένα από τα πιο όμορφα εξώφυλλα των τελευταίων χρόνων. Όχι ασυνήθιστο για ένα εκδοτικό οίκο που χωρίς να το διαφημίζει αλλά το αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία μας προσφέρει ξεχωριστά βιβλία. Όπως ανέφερα από τα απόλυτα αναγνωστικά must του 2021.

 

 

Emmanuelle Bayamack Tam

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top