Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Η λύτρωση των ανθρώπων με άγχος
28/10/2020, 9:54 πμ

Η λύτρωση των ανθρώπων με άγχος

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

«Άνθρωποι με άγχος», Φρέντρικ Μπάκμαν, Μετάφραση: Γιώργος Μαθόπουλος, εκδόσεις Κέδρος, σελ.416

 

Έχοντας διαβάσει διθυραμβικές κριτικές για τα τρία προηγούμενα βιβλία του Φρέντρικ Μπάκμαν που είχαν κυκλοφορήσει ήδη στα Ελληνικά ήμουν αρκούντως επιφυλακτικός για το τελευταίο του βιβλίο. Οι ‘’Άνθρωποι με άγχος’’ (εκδόσεις Κέδρος) μου δημιούργησαν το κίνητρο να τους διαβάσω κυρίως λόγω της υπόθεσης τους που έμοιαζε ιντριγκαδόρικη. Μια νεαρή γυναίκα προσπαθεί να ληστέψει μια τράπεζα και για να αποφύγει τη σύλληψη οχυρώνεται σε ένα διαμέρισμα προς πώληση κρατώντας ως ομήρους μερικούς ετερόκλητους ανθρώπους: Την μεσίτρια που διακρίνεται για τον ενθουσιασμό της, ένα ζευγάρι συνταξιούχων που ανακαινίζει και πουλά διαμερίσματα για να καλύψει το κενό στον γάμο τους, δύο κοπέλες που διαφωνούν σε όλα, αλλά ετοιμάζονται να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί μαζί, μια κυνική διευθύντρια τράπεζας με τάσεις αυτοκτονίας, μια ηλικιωμένη που υποφέρει από μοναξιά. Η αστυνομία περικυκλώνει το διαμέρισμα και, ενώ κάπου εδώ ο αναγνώστης περιμένει μια τυπική εξέλιξη αστυνομικού μυθιστορήματος τα πράγματα αλλάζουν ολοκληρωτικά ρότα. Κάπου εδώ λοιπόν ο Μπάκμαν δείχνει μια άφταστη ικανότητα να μεταφέρει στο γραπτό του τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών, σε βαθμό που η ατελής τους φύση κάνει τον αναγνώστη να αναρωτηθεί αν τελικά στην ιστορία του υπάρχουν τυποποιημένοι ‘’καλοί’’ και ‘’κακοί’’. Μάλλον όχι είναι η απάντηση… Παράλληλα, το βιβλίο δεν μετατρέπεται σε ένα φτηνό ψυχόδραμα αλλά διατηρεί την πλοκή και το ενδιαφέρον του για την εξέλιξη της ιστορίας. Ο Μπάκμαν κατορθώνει να συνδυάζει στο ίδιο μοτίβο χιούμορ, δράμα, πλοκή, ρεαλισμό ακόμη και αν γράφει μυθοπλασία. Ίσως γιατί ο τρόπος που εξελίσσεται η συγκεκριμένη ιστορία μοιάζει να κατευθύνεται από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές του βιβλίου και όχι από τον ίδιο τον συγγραφέα, που καταφέρνει ευφυώς να μείνει σε δεύτερο πλάνο.

Οι ήρωες του, άνθρωποι με άγχος, μας κάνουν συμμέτοχους στις φοβίες, τις ελπίδες, τις επιθυμίες, τις μύχιες σκέψεις, τις λάθος επιλογές τους. Φαντάζομαι, ότι ο μέσος αναγνώστης μπορεί να ταυτιστεί πολύ εύκολα με τα πρόσωπα του βιβλίου γιατί είναι και θεωρητικά και πρακτικά οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που οδηγήθηκαν από μια σειρά επιλογών (ξεχωριστή για τον καθένα) στο λάθος μέρος την ίδια στιγμή. Το μοναδικό ερωτηματικό που μου έμεινε διαβάζοντας τη λέξη τέλος είναι αν τελικά ο Μπάκμαν είναι καλύτερος παραμυθάς ή καλύτερος αναλυτής ανθρώπινων συμπεριφορών.

 

Fredrick Backman

 

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top