Fractal

Εν θερμώ και εκ των υστέρων

Γράφει η Αθηνά Μαλαπάνη // *

 

Τ.Σ. «Αναμνήσεις μια ζωής», εκδ. Βακχικόν

 

Το βιβλίο του αμφιλεγόμενου λογοτέχνη Τ.Σ., «Αναμνήσεις μια ζωής» από τις εκδόσεις Βακχικόν αποτελεί μια συλλογή διηγημάτων που μια εξαιρετική πρωτοτυπία στη γραφή τους που πραγματικά προκαλεί εντύπωση σε αναγνώστες και κριτικούς. Το βιβλίο αυτό μας μεταφέρει τις αναμνήσεις του αφηγητή -όπως μαρτυρά και ο τίτλος του, άλλωστε- μέσα από εικόνες μιας Αθήνας παλαιάς εποχής, η οποία νοσταλγείται τη σημερινή εποχή.

Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να μην θεωρηθεί μια συλλογή διηγημάτων, αλλά μια νουβέλα, καθώς τα διηγήματα αποτελούν αυτοτελείς οντότητες αφενός, αλλά αφετέρου  συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους. Αυτό το στοιχείο δείχνει την εξαιρετική γραφή του συγγραφέα και την καταπληκτική τεχνική του. Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη και ο αφηγητής είναι ομοδιηγητικός-ενδοδιηγητικός (δηλαδή είναι ένας από τους ήρωες της υπόθεσης), γεγονός που προσδίδει στο κείμενο εξομολογητικό και προσωπικό χαρακτήρα, καθώς αυτές οι εμπειρίες που αφηγούνται αποτελούν -κατά ένα μεγάλο μέρος- αυτοβιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα. Έτσι, το βιβλίο αυτό λαμβάνει και έναν χαρακτήρα ημερολογίου, ο οποίος μάλιστα ενισχύεται από τις προσωπικές, ασπρόμαυρες φωτογραφίες που το διανθίζουν.

Ο αφηγητής χρησιμοποιεί πολλές φράσεις αυτο-σχολιασμού, γεγονός που μαρτυρά ψήγματα αυτοσαρκασμού στον λόγο του, με απόρροια τον γενικότερο χιουμοριστικό τόνο στο κείμενό του. Μειδίαμα στον αναγνώστη προκαλεί όχι μόνο ο αυτοσαρκαστικός λόγος του, αλλά και ο λεπτός σαρκασμός και η ειρωνεία, με την οποία αποδίδει διάφορα περιστατικά και μόνιμες καταστάσεις της ζωής του, όπως τη σχέση του με τον αδερφό του και τη δήθεν προστασία που του προσέφερε. Με ελαφρά σαρκαστικό τρόπο περιγράφεται και η σχέση του με τον πατέρα του -κυρίως σε επαγγελματικό πλαίσιο-, στην προσπάθειά του να αναδείξει τη δυσκολία της μεταξύ τους συνεννόησης για διάφορα επαγγελματικά θέματα και καινούργιες επιχειρηματικές προτάσεις. Χιουμοριστικό στοιχείο είναι η φράση-ατάκα του πατέρα του ήρωα-αφηγητή, «Να με λένε προεδρίνα, να πεθαίνω από την πείνα», η οποία μαρτυρά το δήθεν πείσμα του να αντισταθεί (μάταια, βέβαια) στις νέες επιχειρηματικές ιδέες του γιου-αφηγητή.

Το ότι ο ήρωας συμμετέχει ενεργά στην εξέλιξη της πλοκής και συμβάλλει καθοριστικά σε αυτήν αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο του βιβλίου αυτού. Είναι αξιοσημείωτο το παιχνίδι που κάνει ο συγγραφέας με τις γωνίες εστίασης. Άλλοτε ο αφηγητής έχει μια εσωτερική γωνία εστίασης, δηλαδή μας αφηγείται τα γεγονότα με τη νοοτροπία και τον τρόπο που τα βίωνε εκείνη την εποχή και άλλοτε, έχει μια εξωτερική γωνία εστίασης, δηλαδή τα αφηγείται με τον τρόπο που τα αντιλαμβάνεται τώρα ως ενήλικας. Αυτό το χαρακτηριστικό -πέρα από την ποικιλία των αφηγηματικών τεχνικών- αποκαλύπτει και μια ελαφρά ειρωνική κριτική απέναντι στους υπόλοιπους ήρωες, σα να θέλει ο αφηγητής να τους κρίνει και μάλιστα, να τους κατακρίνει για τη συμπεριφορά τους απέναντί του.

 

 

Θα λέγαμε ότι αυτό το βιβλίο είναι μια προσωπική ψυχανάλυση, ότι ο συγγραφέας γράφει όλα όσα επιθυμεί να αναβιώσει και να ξορκίσει ακόμη κι αν τον πονάνε -έστω κι αν το δείχνει υπόγεια. Σε κάθε περίπτωση, είναι ένα βιβλίο που μας εντυπωσιάζει με την απλότητα της μεστής γλώσσας και την αυθόρμητη γραφή και μας μεταφέρει ταξιδιάρικες εικόνες από την παλαιά Αθήνα. Μην το χάσετε!

 

 

* Η Αθηνά Μαλαπάνη είναι Φιλόλογος-Συγγραφέας

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top