Fractal

Βρες το κλειδί!

Γράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης //

 

Sebastian Fitzek: «Αναλφάβητος», Εκδόσεις Διόπτρα

 

Ο άρχοντας του Ευρωπαϊκού ψυχολογικού θρίλερ ξαναχτυπά! Κι αυτή τη φορά με επιτυχία. Διότι, κατά τη γνώμη μου, μετά τα δύο βιβλία του που τον έκαναν πλούσιο και διάσημο σε νεαρή ηλικία, εξαιρετικά και τα δύο, (μιλάμε για τη «Θεραπεία» και, πολύ περισσότερο, το αριστοτεχνικό «Πείραμα») ο συγγραφέας επιδόθηκε σε μια μανιερίστικη και συχνά προβλέψιμη επεξεργασία των ιδεών και του υλικού του. Ωστόσο με αυτό το (Γερμανική έκδοση 2019) βιβλίο του, το «Αναλφάβητος», μας παραδίδει ένα κείμενο αντάξιο των παλαιών επιτευγμάτων του, το οποίο στηρίζεται όχι τόσο στην ιδέα, αλλά στον εξαιρετικό κι αριστοτεχνικό χειρισμό του υλικού. Ο Sebastian Fitzek είναι μια ιδιαίτερη συγγραφική περίπτωση. Έχει το δικό του προσωπικό στυλ, το οποίο έρχεται, θα έλεγε κανείς, σε αντίθεση με το σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα, το οποίο, καμιά φορά, καταντάει, οφείλουμε να ομολογήσουμε, λίγο βαρετό. Σε αντίθεση με τον Καμιλιέρι, τον Μονταλμπάν ή και τον δικό μας Μάρκαρη, δεν υπάρχει κανένα κοινωνικό υπόβαθρο, καμιά πολιτική οπτική. Ας κρίνει ο καθένας εάν αυτό είναι καλό ή κακό. Το σίγουρο είναι ότι η προσοχή του αναγνώστη επικεντρώνεται στο αίνιγμα και στην προσπάθειά του να το λύσει κι όχι στους χαρακτήρες και στον κοινωνικό περίγυρο. Σε αντίθεση επίσης με τον Jo Nesbo και όλη την βόρεια σχολή, δεν κάνει καθόλου περιγραφές παρά μόνο όσες είναι απαραίτητες. Δεν φλυαρεί. Ο λόγος είναι λιτός και οι παράγραφοι σύντομοι. Επίσης οι κεντρικές ιδέες του δεν είναι τόσο περίπλοκες και τις περισσότερες φορές λύνονται με απλό τρόπο. Τότε λοιπόν, ποιο είναι το χάρισμα του συγγραφέα; Πού οφείλεται η παγκόσμια επιτυχία του και το γεγονός ότι διαβάζεται απνευστί και με ενδιαφέρον; Ειπώθηκε ήδη. Στην επεξεργασία του υλικού. Στον «Αναλφάβητο» ο Fitzek δίνει μαθήματα δόμησης πεζογραφικού έργου και στην ουσία το βιβλίο του αποτελείται από έναν λαβύρινθο ερωτημάτων. Κρύβει επιδέξια την αλήθεια, η οποία δεν είναι κάτι ιδιαίτερα πρωτότυπο, και επάνω στις συνέπειες αυτής της αλήθειας στηρίζει αινίγματα που μοιάζουν δισεπίλυτα αλλά επιλύονται εύκολα εάν βρεις το κλειδί. Αυτή η διαρκής τοποθέτηση κλειδιών στο βιβλίο, τα οποία αναζητά διαρκώς ο αναγνώστης, είναι το μεγάλο ταλέντο του Γερμανού κι ο λόγος της επιτυχίας του. Το βιβλίο έχει μεγάλο ενδιαφέρον, όχι μόνο για τον αναγνώστη αστυνομικών και ψυχολογικών θρίλερ, αλλά και για τον επίδοξο, δόκιμο ή και καταξιωμένο συγγραφέα, καθώς είναι ένα μάθημα για το πώς, με μια απλή ιδέα, αλλά με κατάλληλο χειρισμό του υλικού και τοποθέτηση ερωτημάτων, μπορείς να κρατήσεις με κομμένη την ανάσα τον αναγνώστη.

 

Sebastian Fitzek

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top