Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Σκληρό Πακέτο
12/01/2022, 1:12 πμ

Σκληρό Πακέτο

Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος //

 

Σημείωμα για την συλλογή διηγημάτων «Αναίμακτα» της Μαίρης Καλανδαρίδου από τις εκδόσεις Βακχικόν

 

[… Ένας σύζυγος που έχει απατήσει το έχει μετανιώσει.

Μια σύζυγος που σκοτώνει τον άντρα της από απόγνωση.

Νέοι που οδηγούνται στο έγκλημα από πλήξη.

Ενδοοικογενειακή  βία και ένοχα, κρυμμένα μυστικά, που θέλουν να αποκαλυφθούν.

Ανάμεσα σε εφημερίδες, συμφωνίες και πάσης φύσεως συνδιαλλαγές, οι ήρωες των ιστοριών προσπαθούν να βρουν τον εαυτό τους – να τον χάσουν ακολουθώντας κάποιον άλλον. Ερωτικές σχέσεις, σχέσεις γονιών και παιδιών, ακόμη και σχέσεις τυχαίων μεταξύ τους ανθρώπων βγαίνουν στο προσκήνιο και επαναδιαπραγματεύονται με απρόσμενα αποτελέσματα.

Η μοναξιά τους…] γράφει το ολιγόλογο σημείωμα στο οπισθόφυλλο της συλλογής διηγημάτων των εκδόσεων Βακχικόν διά χειρός Μαίρης Καλανδαρίδου. Σε αυτήν την λέξη φτιάχνει η δημιουργός ένα καταφύγιο για τα κείμενά της.

Η συγγραφέας στο σύντομο βιογραφικό της σημείωμα αποκαλύπτει την ενασχόλησή της με το θέατρο και τις παραστάσεις.  Αρθρογραφία της έχει φιλοξενηθεί σε ομαδικές συλλογές από τις ίδιες εκδόσεις. Τα Αναίμακτα σνιστούν την πρώτη συλλογή της βορειοελλαδίτισσας δημιουργού. Η Μαίρη Καλανδαρίδου στα είκοσι ένα της σύντομα διηγήματα κατορθώνει να συμπεριλάβει όλα εκείνα που καθορίζουν το ανεξίτηλο σημάδι της ζωής. Δεινή παρατηρήτρια, ψυχογράφος και ποιήτρια, αποτυπώνει στην μικρή της φόρμα λίγη από την ταραχή του βυθού που χτυπάει σαν χορδή μέσα μας. Οι ανθρώπινες σχέσεις, η κατάπληξη, ο κεραυνός που σαλεύει το ανθρώπινο φτερό, οι μικροί και οι μεγάλοι μας αιφνιδιασμοί μετατρέπονται στην κεντρική θεματολογία των διηγημάτων που φιλοξενούνται στα Αναίμακτα.  Χορωδίες ολόκληρες καμωμένες από ποίηση  βρίσκουν τα λόγια που χρειάζονται για να ειπωθεί ότι απομένει έξω από την ιστορία.  Η ύστατη πάντα απώλειά μας, δανείζεται λίγη από την δόξα που περιέχουν οι απλές ζωές. Αντιήρωες βουτηγμένοι στα λάθη και την μετάνοια, βυθοί του Γιάννη Βαρβέρη και σκρίνια γεμάτα από τα υλικά που μια κάποια φορά ανασύρουμε για να αντέξουμε. Μια αίσθηση από πράγματα νεκρά.

Παράξενες συναντήσεις στα ανοιχτά, χαμόγελα που πετούν , δείγματα του υπερεαλισμού που κατορθώνει και αφηγείται αλλιώς την πικρή μας δόξα, διατρέχουν σαν φλέβες αυτόν τον ζωντανό οργανισμό. Δεν είναι αναίμακτη η μνήμη, θέλει κάθε μέρα κανείς να κλέβει από τις πραγματικότητες. Ο κόσμος στα διηγήματα της Μαίρης Καλανδαρίδου δεν είναι καλύτερος από τον δικό μας, είναι ο ίδιος, ένα είδωλο στο βάθος του καθρέφτη μας. Ίσως κάποιοι από τους χαρακτήρες του βιβλίου να είμαστε εμείς  και απομένει απλά να μας αναγνωρίσουμε μες στην παράξενη ζωγραφιά που φτιάχνεται εκεί έξω.

Η μικρή φόρμα που ολοένα και περισσότερο κερδίζει το συγγραφικό αλλά και το αναγνωστικό ενδιαφέρον, αυτή η σπάνια, υγρή ομίχλη που βρίσκει κανείς να πλανιέται στα ράφια των βιβλιοπωλείων, χαρακτηρίζει τα Αναίμακτα. Ιστορίες φτιαγμένες από αφαιρέσεις, βιογραφίες σε πολαρόιντ από βιβλία καμωμένα με περγαμηνή, δέρμα, πάπυρο, χωρισμό, θάνατο, τρέλα και δάκρυα, ιστορίες δίχως απαντήσεις, ιστορίες ερωτήματα, τα άδυτα των αδύτων, όλο σαλόνια και απουσίες και χαρακώματα. Λόγια που γεννιούνται από την ζωή και αφήνουν λίγο χώρο στην μαγεία της. Πρόσωπα που παίζουν τα ρέστα τους σε μια παρτίδα. Τα είκοσι ένα διηγήματα της Μαίρης Καλανδραρίδου κερδίζουν το τραπέζι . Και είναι σαν κάθε έκφραση και κάθε δράση εκεί έξω να συνιστά το μερικό του έρωτα ή του θανάτου. Οι εκδόσεις  Βακχικόν με ενέχυρο την ανθρωπιά που αποπνέουν τα διηγήματα της συλλογής Αναίμακτα αφήνουν τον τελευταίο λόγο στην συγγραφέα για να γράψει μια από τις πιο ποιητικές σκηνές της ιστορίας. Σαν τους ζωγράφους η κυρία Καλανδαρίδου βρίσκει στο σώμα και την ψυχή τα πιο δραματικά λεξιλόγια, πάνω στο φθηνό χαρτί της ανθρώπινης βιογραφίας που γράφεται εκεί έξω, τα αφήνει να τρέξουν με όση τρυφερότητα αντέχει ο κόσμος. Και όλα παλεύουν στην μικρή της φόρμα να χαλαρώσουν την πολιορκία που μας κερδίζει στα σημεία.

Όπως εκείνος ο εξαιρετικός Φρανκ που πετά σαν χαμόγελο από τον 22ο όροφο. Ένας μικρός ευαγγελισμός η αποφασιστικότητα με την οποία πεθαίνει, θυσία στην αγάπη το τρελό ποίημα που γράφει για λογαριασμό του εκείνη η πικραμένη ηρωίδα του ομώνυμου διηγήματος. Ένας ήρωας θεατρικός, μες σε χρόνο σταματημένο, σε αιώνια πτώση, ένας Φρανκ βελούδινος  που προβαίνει στο δικό του χαμένο άλμα. Η καταστροφή διαθέτει το χρώμα της ζωής και οι στάχτες της τίποτε δεν σημαίνουν δίχως την αγάπη.  Μια βουβή ταινία ο Φρανκ του 22ου ορόφου , ο κόσμος που ρίγησε μια φορά και ένα βήμα μετέωρο, ένα φύσημα στον λυχνοστάτη του κόσμου που καίει.

 

Μαίρη Καλανδαρίδου

 

Η Μαίρη Καλανδαρίδου προστίθεται στους νέους, ικανότατους συγγραφείς που ολοένα και περισσότερο υπηρετούν την μικρή φόρμα, λέγοντας περισσότερα από όσα νομίζει κανείς . Τα διηγήματά της φυσά η πνοή της πεταλούδας που πετά εκεί έξω γιομάτη από σοφία. Πως είμαστε όλοι γραμμένοι, λέει του έρωτα και του θανάτου.  Η συγγραφέας που στέλνει τα φιλιά της στους Αντίνοους , που παίζει με την ειρωνεία της ζωής και υψώνει πάνω από όλα το ωραίο εφεύρημα του ονείρου υπογράφει τα διηγήματα της συλλογής. Προσωπικές σελίδες, θραύσματα θανάσιμων φεγγαριών, λέξεις γραμμένες, όχι αναίμακτα. Φωτισμένες κάτω από νύχτες πολύ προσωπικές. Λόγια που σαλεύουν από τα δίχτυα της απλής ζωής εκεί έξω, σαν ψάρια πιασμένα στο ανοιχτό πέλαγο.  Το τρομερό της Μαίρης Καλανδραρίδου συναντά το υπέροχο και καθώς πάντα, πράξεις και αισθήσεις διαγράφουν την ίδια πορεία, από την καλοσύνη ως την ύβρη και την μνήμη και πάλι πίσω.

Όλα αυτά στα διηγήματα της πρώτης συλλογής της Μαίρης Καλανδαρίδου με τίτλο Αναίμακτα. Από τις εκδόσεις Βακχικόν, με πρωταγωνίστριες, κορίτσια γεμάτα από θέληση καλή που παλεύουν την αστάθεια του κόσμου. Τίποτε άλλο.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top