Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / «Η εξουσία μένει σταθερή/ η εξουσία μένει σαν θάνατος/ ο θάνατος ο αθάνατος της εξουσίας»
06/07/2022, 9:52 πμ

«Η εξουσία μένει σταθερή/ η εξουσία μένει σαν θάνατος/ ο θάνατος ο αθάνατος της εξουσίας»

Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //

 

Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος «Ακήρυχτος πόλεμος», εκδ. Δρόμων

 

Ο Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος ασχολείται συστηματικά με την δημοσιογραφία, την κριτική λογοτεχνίας και την ποίηση. Έχει εκδώσει την πρώτη του ποιητική συλλογή («Βαβέλ») το 2017 και τη δεύτερη («Εγώ το χάος») το 2019. «Ακήρυχτος πόλεμος» λέγεται η τρίτη ποιητική του συλλογή που κυκλοφόρησε μέσα στο  2021 από τις εκδόσεις «Δρόμων».

Θα ξεκινήσω από την αρχή, με το πρώτο κιόλας ποίημα με τον τίτλο «Δημοκρατία» έναν όρο που ακούγεται διαρκώς, που συνδέεται με πάρα πολλές άλλες έννοιες και όρους, αλλά που δυστυχώς κοντεύει να χάσει το νόημά του. Λιτός και  ειρωνικός ο Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος σημειώνει: «Άλλοτε με γάζες και γύψους, στο νεκροτομείο/τώρα • /κ΄οι επαΐοντες εκεί γύρω τριγύρω/ να εύχονται στους εκπαιδευομένους/καλή σταδιοδρομία».

Διάχυτα ερωτηματικά, ανησυχίες, οξεία παρατηρητικότητα, άρνηση και αμφισβήτηση, όλα αυτά είναι στοιχεία που διατρέχουν την ποίηση του. Διαρκείς επαναλήψεις σαν ρυθμικά ρεφρέν που λειτουργούν με τρόπο τέτοιο που δίνουν έμφαση και υπογραμμίζουν τα νοήματα. Ο ποιητής είναι ένα σκεπτόμενος νέος άντρας που δεν μπορεί να αγνοεί, να σιωπά, να στρέφει αλλού το κεφάλι του σφυρίζοντας αδιάφορα. Ο λόγος του έχει βάρος, δεν μπορεί παρά να έχει ένα βλέμμα ουσιαστικό και κριτικό αναφορικά με το ποιόν της κοινωνίας μέσα στην οποία ζει, αναφορικά με τον κόσμο τούτο που χαρακτηρίζεται από πληθώρα αντιφάσεων και συγκρούσεων. Διαβάζω: « III /κι όσα δεν είπα/κι όσα δεν έγραψα/ κι όσα ακόμα δεν σκέφτηκα/ κι όσα θα αποκρύψω σκόπιμα/κι όσα θ’ αποκαλύψω άσκοπα/ κι όσα δεν θα υποσχεθώ/μέσα στη μέθη των λόγων /πνίγηκαν/ άλλα τη θέση τους τώρα /πήραν» (σελ.18)

Έχω πει πολλές φορές πως όσοι γράφουν ποίηση δεν μπορούν και δεν ταιριάζει να είναι κλεισμένοι σε γυάλινο πύργο, απομονωμένοι, κάνοντας τέχνη για την τέχνη και έχοντας νου μόνο για την τους στίχους τους, αγνοώντας επιδεικτικά τους πάντες και τα πάντα. Ξεχωρίζω από τη συλλογή τούτη τον «Μεγάλο κόκορα» (σελ .19) Όπως διαβάζουμε στην κατατοπιστική υποσημείωση: το ποίημα είναι εμπνευσμένο από την «είδηση» πως γλυπτό ομοίωμα κόκορα ύψους 27 μέτρων κοσμεί μια παραλιακή πόλη της Τουρκίας. Την ίδια περίοδο που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωνε την επέμβαση της Τουρκίας στην Συρία. H στρατιωτική αυτή επιχείρηση έφερε την κωδική ονομασία «Πηγή Ειρήνης»… Ενώ όλα τρέχουν, ο θάνατος μένει σταθερός, ακίνητος και σκοτεινός, μια μόνιμη απειλή πάνω απ’ το κεφάλι μας, μια μοίρα σκληρή, κοινή για όλους. Και κάνει μνεία στη Συρία και την Παλαιστίνη, τον θάνατο των παιδιών προσφύγων στα σύνορα και στις θάλασσες. Εικόνες δυνατές και γνώριμες που αφοπλίζουν, αλλά και θυμίζουν πως η πραγματικότητα είναι παρούσα και πάντα μας υπερβαίνει. Διαβάζω: « […] οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν/ οι εξουσιαστές έρχονται και φεύγουν /η εξουσία μένει σταθερή/η εξουσία μένει σαν θάνατος/ ο θάνατος ο αθάνατος της εξουσίας/» (σελ.20) Οι νεκροί, ο θάνατος και οι απολογισμοί του ποιητή επιστρέφουν ξανά και στα ποιήματα με τους εξής τίτλους: «Στιχάκια του δρόμου», «Ο θάνατος του νεκρού» και «Ο σκοτεινός αριθμός». Στο ποίημα «Ο σκοτεινός αριθμός» μάλιστα συνδιαλέγεται με την ποιητική συλλογή του Ντέμη Κωνσταντινίδη με τίτλο «Οι ψυχές αυτές μένουν απούλητες» Και γράφει: «Πόσους θανάτους μετράμε -άραγε- μέσα μας και γύρω;» (σελ.29)

 

Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

 

Ο Καραγιαννόπουλος δεν έχει τάσεις ωραιοποίησης και εκφράζεται με γλώσσα άμεση και λιτή. Τα ποιήματά του δεν διαθέτουν λεκτικά πυροτεχνήματα. Όμως διαθέτουν ανορθόδοξες εικόνες, μεταφορές, λογοπαίγνια που εξυπηρετούν την ανάδειξη του νοήματος, αλλά και την ύφανση μιας αλληγορικής και ειρωνικής στα σημεία διάθεσης .

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top