Fractal

«Για να επιβιώσει θα πρέπει να οδηγήσει / μόνος μέχρι τον γκρεμό του»

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος //

 

Πηνελόπη Ζαρδούκα «Αιωρείν», εκδ. Θράκα

 

Τον τελευταίο καιρό ανακαλύπτουμε ποιητικές συλλογές νέων ποιητών, που δεν φοβούνται να εκτεθούν και προσπαθούν να πειραματιστούν με αρκετά είδη ποιητικής φόρμας. Δεν συναντάμε μόνο τις δύο μεγάλες κατηγορίες του ελεύθερου και του παραδοσιακού στίχου, αλλά και διάφορα είδη και τεχνικές, που μπορεί να ξεκινούν σαν απλά πειράματα, αλλά αρκετές φορές δίνουν άρτια δείγματα.

Με τέτοιες σκέψεις διαβάσαμε την ποιητική συλλογή της Πηνελόπης Ζαρδούκα «Αιωρείν», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Θράκα».

Το πρώτο, που παρατηρούμε είναι ότι η ποιήτρια πειραματίζεται σε διάφορα είδη ποίησης. Έτσι, συναντάμε άλλα ποιήματα σε ελεύθερο και άλλα σε παραδοσιακό στίχο, σχηματικά ποιήματα, όπως «Η βροχή του κανένα», όπου δίπλα στο ποίημα βλέπουμε ζωγραφισμένη βροχή. Σε άλλα ποιήματα υπάρχει παιχνίδι με τις λέξεις, όπως στο ποίημα «Ο φόβος των Φωβ», ενώ σε άλλο σημείο του βιβλίου συναντάμε ένα λίμερικ. Υπάρχουν ορισμένα μεγάλα σε έκταση ποιήματα σε πεζή φόρμα, που μοιάζουν με μικρά διηγήματα, ενώ σε κάποιο σημείο συναντάμε κι ένα διαμαντάκι-χαϊκού: «Μ’ ανατριχιάζουν  / οι περαστικοί με τα / κρυμμένα handsfree».

Η ποιητική συλλογή της Πηνελόπης Ζαρδούκα ξεκινάει με το ποίημα «Η ώρα του φαγητού», όπου η ποιήτρια μέσα από ένα έξυπνο εύρημα μας δείχνει τον εαυτό της σε διάφορες φάσεις της ζωής της, από τότε, που ήταν βρέφος, μέχρι που έγινε και η ίδια μητέρα και οι ρόλοι μάνας-παιδιού έχουν πλέον αντιστραφεί.

Παρακάτω, συναντάμε μερικά κοινωνικά ποιήματα. Η Πηνελόπη Ζαρδούκα αναφέρεται στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, στην αποξένωση της σύγχρονης κοινωνίας και στον διαχωρισμό, που είναι τεχνητός γιατί: «Ένα όνομα απόσταση οι καρδιές των ανθρώπων». Η αποξένωση έχει οδηγήσει τους ανθρώπους να δένονται περισσότερο με τα αντικείμενα και κυρίως με την τεχνολογία. Η Πηνελόπη Ζαρδούκα στο ποίημα «ΑΤΜ I love you» μας περιγράφει μια υπερρεαλιστική ερωτική σχέση της με ένα ATM. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι απελπιστικά μόνος: «Τον λένε Χρήστο και του είπανε πως / για να επιβιώσει θα πρέπει να οδηγήσει / μόνος μέχρι τον γκρεμό του». Για τους σύγχρονους εργαζόμενους συναντάμε το ποίημα «Υπναγωγείο», όπου αναφέρεται «η δουλεία της δουλειάς» και τελειώνει με τους παρακάτω στίχους: «Παλαμάκια παίξετε / και ο Χρόνος πέρασε / κολασμένοι αδαείς / αναλώσιμοι ευθύς».

Σε ορισμένα ποιήματα της συλλογής της Πηνελόπης Ζαρδούκα βρίσκουμε απόψεις για την ποίηση. Θα μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε ποιήματα ποιητικής. Στο ποίημα «Πόλεμος» οι λέξεις είναι όπλα και τα ποιήματα, οι τραυματίες πολέμου, που μπαίνουν στο βιβλίο για περίθαλψη.  Στο ποίημα «Στο μοντερνείο» στηλιτεύεται η αποκήρυξη της παραδοσιακής φόρμας και η κατάργηση λέξεων που θεωρούνται ξεπερασμένες φτωχαίνοντας το σύγχρονο ποιητικό λεξιλόγιο. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι η ποιήτρια διαθέτει πλούσιο λεξιλόγιο, που φτάνει μέχρι και σε τοπικά ιδιώματα, όπως λογουχάρη η λέξη τσιπράγκαλα, όπου ο πιο συνηθισμένος της τύπος είναι συμπράγκαλα και απαντάται στη θεσσαλική διάλεκτο.

 

Πηνελόπη Ζαρδούκα

 

Πριν κλείσουμε, θα αναφέρουμε δυο ποιήματα, που μας έκαναν εντύπωση. Το «Εμένα οι φίλοι μου», που είναι μια διασκευή του γνωστού ποιήματος της Κατερίνας Γώγου και ουσιαστικά είναι μια μεταφορά του στην σύγχρονη εποχή και το ποίημα «Δεκέμβρης», που αναφέρεται στην δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Συμπερασματικά, η ποιητική συλλογή «Αιωρείν» της Πηνελόπης Ζαρδούκα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα και ελπιδοφόρα πρώτη ποιητική απόπειρα. Περιμένουνε τις νέες πνευματικές της δημιουργίες.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top