Ένας αξιαγάπητος στριμμένος
Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //
Φρέντρικ Μπάκμαν «Ένας άντρας που τον λένε Ούβε», Μετάφραση: Γιώργος Μαθόπουλος, εκδόσεις Κέδρος, σελ. 386
Αργά αλλά σταθερά με κάθε καινούργιο βιβλίο του που μεταφράζεται στα Ελληνικά ο Σουηδός Φρέντρικ Μπάκμαν κερδίζει ολοένα και περισσότερους φίλους-αναγνώστες. Το μεγάλο συγγραφικό όπλο στη φαρέτρα γραφής του Μπάκμαν ήταν και παραμένει ο εξαιρετικά ιδιόρρυθμος χαρακτήρας των πρωταγωνιστών. Καταφέρνει μέσα από τις ιδέες του να παρουσιάζει με υπέροχο τρόπο αντιφατικούς και αντισυμβατικούς χαρακτήρες σε κάθε βιβλίο του και το ‘’ένας άντρας που τον λένε Ούβε’’ (εκδόσεις Κέδρος) δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά επιβεβαίωση του συγκεκριμένου κανόνα.
Όπως ακριβώς συνέβη και σε παλαιότερες εκδόσεις του, την Μπριτ Μαρί ή τους Ανθρώπους με άγχος ο Μπακμαν διαλέγει ένα μη συμβατικό χαρακτήρα με πολλά…. κουσούρια τον οποίο καταφέρνει σταδιακά να μετατρέψει στα μάτια του αναγνώστη σε συμπαθή!
Ο Ούβε είναι ένας άντρας 59 ετών με συνήθειες και χαρακτήρα γερου-στριμένου. Χήρος που μισεί τους γύρω του, ακόμη και τα αθώα ζώα. Θεωρεί ότι όλοι οι άλλοι είναι κακοί που του βάζουν εμπόδια. Φοβερά σε βαθμό εμμονής οργανωτικός, έχει βάλει σε απόλυτη τάξη τη ζωή (ή μήπως τη μιζέρια του) χωρίς μάλιστα την παραμικρή τεχνολογική βοήθεια αφού απεχθάνεται, εκτός όλων των άλλων, και την εξέλιξη! Γκρινιάρης, απαισιόδοξος, σχολαστικός, παράξενος, μοναχικός που θεωρεί τους γύρω του στην καλύτερη των περιπτώσεων ηλίθιους και δεν επιθυμεί ούτε το ελάχιστο των κοινωνικών επαφών. Δεν έχει σημασία ούτε ο τόπος, ούτε η χώρα, ούτε η γλώσσα της ιστορίας. Ο Ούβε είναι ο αγέλαστος της διπλανής πόρτας. Κάποια στιγμή ένα απρόσμενο περιστατικό όχι μόνο θα αλλάξει την κοσμοθεωρία του αλλά θα φανερώσει στον αναγνώστη τι κρύβεται κάτω από την επιφάνεια.
Στη διαδρομή της ιστορίας θα παίξουν καθοριστικό ρόλο για την εξέλιξη της μια καθηγήτρια που στα όρια του κοινωνικού ακτιβισμού διδάσκει αφιλοκερδώς Σαίξπηρ σε παιδιά που ζούνε σε υποβαθμισμένες περιοχές και είναι αυτή που βλέπει πίσω από την εικόνα του Ούβε. Ο Μπακμαν καταφέρνει για μια ακόμη φορά να αναμείξει όλα τα κλισέ του κόσμου. Σε ένα καλειδοσκόπιο εικόνων και χαρακτήρων τίποτε δεν μοιάζει αληθινά πρωτότυπο αλλά το αποτέλεσμα είναι άκρως γοητευτικό αναγνωστικά. Συγκινητικά αστείο χωρίς να ξεπέφτει σε φτηνούς μελοδραματισμούς και αληθινά συγκινητικό σε κάποιες αναδρομές πρόκειται για ένα βιβλίο που σε δεύτερη ή Τρίτη ανάγνωση αποκαλύπτει τις αρετές του. Μια καλά δουλεμένη ψυχογραφία και παράλληλα μια απεικόνιση μιας καθημερινότητας που σε πολλά σημεία όπως αυτά που γίνονται αναφορές σε κακούς κρατικούς λειτουργούς, σε μαχητικές δημοσιογράφους που πάνε κόντρα στο σύστημα ή σε γκέι που εξοβελίζονται από την πατρική εστία μας θυμίζει πολλά από την ελληνική κοινωνία. Ο Μπάκμαν καταφέρνει σε ένα βιβλίο χωρίς χιούμορ να κάνει τον αναγνώστη του να γελάσει και σε ένα βιβλίο χωρίς αληθινό δράμα να συγκινηθεί. Χωρίς φτηνούς διδακτισμούς καταθέτει ένα βιβλίο για την αξία της διαφορετικότητας, την πίστη και την ελπίδα.
Φρέντρικ Μπάκμαν
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Petit Palais”
Γράφει ο Γεράσιμος Δενδρινός // Λουσιέν Φρόιντ, Προσωπογραφία νέου. Ό,τι απόμειvε
Περισσότερα -
Ώντρεϋ Χέπμπορν
Ώντρεϋ Χέπμπορν: “Για ωραία μάτια, βλέπε το καλό στους άλλους. Για ωραία χείλη, να λες λόγια ευγενικά. Και για το παράστημα… να περπατάς σαν να μην είσαι ποτέ μόνη.” Στη φωτό η Αγγλίδα ηθοποιός (αριστερά με το
Περισσότερα -
Ο Χρήστος Αρμάντο Γκέζος στο εργαστήρι του συγγραφέα
Τα διηγήματα της Τραμπάλας απλώνονται σε ένα βάθος 3-4 ετών. Το πιο παλιό είναι η Μύγα, που γράφτηκε πρώτη φορά το 2012 αλλά δουλεύτηκε πολύ από τότε και έχασε σχεδόν τις μισές της λέξεις. Το πιο πρόσφατο, το
Περισσότερα -
Ανθολογώντας «θεατρικά» ποιήματα
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Για το βιβλίο «Το Θέατρο στην Ποίηση», Μomentum 2017 Πάντα μου άρεσε να παρατηρώ πώς οι τέχνες συνδέονται μεταξύ τους ή πώς η μία «μπαίνει μέσα στην άλλη» διακριτικά ή αδιάκριτα και
Περισσότερα -
Ποίηση: “Βροχή παιδί”
Γράφει ο Χρήστος Μαγκλάσης (Κνάκαλος) // * Μια βροχή κι οι ήχοι τη με στέλνουν στου τζαμιού το θάμπος όπου καθρεφτίζομαι παιδί, πολύ παιδί. Παρόν και παρελθόν σε όσμωση. Εγώ παιδί, σε ξένο σπίτι, η γυναίκα μου μια
Περισσότερα -
✩ «Οι Ληστές» του Φρήντριχ Σίλλερ στο «Βασιλικό Θέατρο» από το Κ.Θ.Β.Ε.
Γράφει ο Παύλος Λεμοντζής // «Οι Ληστές» του Φρήντριχ Σίλλερ στο «Βασιλικό Θέατρο» από το Κ.Θ.Β.Ε. Πρόλογος Ο Σίλλερ ολοκληρώνει τους «Ληστές», το φθινόπωρο του 1780 σε ηλικία 20 ετών. Στην Ελλάδα έχει καθιερωθεί πια η
Περισσότερα -
«Άνθισαν οι μυγδαλιές κι η αγάπη»
Γράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // Αγγελική Κουνέλη [Άγγελος Ερατεινός] «Το σκοτάδι πίσω», Εκδόσεις Άλφα Πι Είναι κάποιες ανέλπιστες στιγμές που η ποίηση μας συναντά και το περίεργο χέρι βρίσκεται να ξεφυλλίζει μια μικρή ποιητική συλλογή. Το βλέμμα
Περισσότερα
